Ο Πούτιν, θύμα του υβριδικού πετρελαϊκού πολέμου

Η Ρωσία δηλώνει αποφασισμένη να μην πουλήσει ρωσικό πετρέλαιο στις χώρες της G7, στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 χωρών μελών και στην Αυστραλία. Ο Πούτιν δηλαδή μας πληροφορεί ότι πρόκειται να κρατήσει το πετρέλαιο της χώρας στις αποθήκες της. Το ράπισμα της ενωμένης Δύσης είναι ηχηρό ή, με συγκαιρινούς μας όρους, «υβριδικό» στον νεοιμπεριαλιστή του Κρεμλίνου, ο οποίος πίεσε, όσο περισσότερο μπορούσε, τα πράγματα στον αγώνα ισχύος επαναφέροντας ακόμη και την πυρηνική απειλή στο τραπέζι.

Σύμφωνα λοιπόν με όσα μεταδίδει το Reuters, η Ρωσία «δεν θα δεχτεί» το ανώτατο όριο τιμών στο πετρέλαιο. Το πρακτορείο TASS επικαλείται τον εκπρόσωπο του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ.

Το ερώτημα που τίθεται είναι σε ποιες χώρες ο Πούτιν θα πουλήσει το πετρέλαιό της Ρωσίας, αφού οι 27 χώρες μέλη της Ένωσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο  δεν προσφέρουν πάνω από 60 δολάρια για κάθε βαρέλι.

Η Ρωσία απαντά αορίστως ότι θα συνεχίσει να βρίσκει αγοραστές για το πετρέλαιο της, παρά τις «επικίνδυνες προσπάθειες» των δυτικών κυβερνήσεων, όπως αποκαλεί την απόφαση όλου του δυτικού κόσμου, να βάλουν ανώτατο όριο στις εξαγωγές πετρελαίου της.

Ένας συνασπισμός δυτικών χωρών υπό την ηγεσία της G7 συμφώνησε να περιορίσει την τιμή του ρωσικού θαλάσσιου πετρελαίου στα 60 δολάρια το βαρέλι. Στόχος αυτού του μέτρου είναι να περιορίσει το εισόδημα της Μόσχας και να βλάψει την ικανότητά της να χρηματοδοτεί την επιθετικότητα στην Ουκρανία.

Μάλιστα, η πρεσβεία της Ρωσίας στις Ηνωμένες Πολιτείες επέκρινε αυτό που χαρακτήρισε «αλλαγή» στις αρχές της ελεύθερης αγοράς και επανέλαβε ότι το πετρέλαιό της θα συνεχίσει να έχει ζήτηση παρά τα μέτρα.

Ο Β. Πούτιν αναγνωρίζει, πλέον, και τις αρετές της ελεύθερης αγοράς, τις αρχές των οποίων φαίνεται να εξάρει υπορρήτως.

Προηγουμένως, και για όλο το τελευταίο διάστημα, έπαιξε συστηματικά το «χαρτί» της πυρηνικής απειλής, διεκδικώντας όλο και πιο επιτακτικά τον  χαρακτηρισμό του γραφικού πρωταγωνιστή στη διεθνή σκηνή.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ένας αδίστακτος δικτάτορας. Δικτατορικά ασκεί την εσωτερική του εξουσία και ως αλαζόνας δικτάτορας, συμπεριφέρεται και στο εξωτερικό, άλλοτε με άμεσα στρατιωτικό τρόπο, άλλοτε με δόλιους, «υβριδικούς» τρόπους. Το διεθνοπολιτικό αξίωμα είναι όμως απλό μέσα στη φαινομενική σκληρότητά του: με δικτάτορες – πειρατές καμία χώρα που σέβεται τη διεθνή νομιμότητα δεν κάνει καμία δυτική χώρα διάλογο, αλλά απαντά με συνεπή αποφασιστικότητα.