Γυναικοκτονίες: Πριν κανονικοποιηθεί και αυτό το τέρας  

Δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα ούτε το ονοματεπώνυμο του δράστη, ούτε εκείνο του θύματος, ούτε η χώρα καταγωγής. Κυρίως ενδιαφέρει το γεγονός ότι μία ακόμη δολοφονία γυναίκας από άνδρα συντελέστηκε απόψε, το θέμα προβλήθηκε για λίγα λεπτά και, πιθανώς, να ξεχαστεί μέχρι αύριο. Η αφαίρεση μιας γυναικείας ζωής είναι μια εύκολη σωματική δράση για έναν άνδρα, αλλά με αξιοσημείωτη συχνότητα και με σοβαρές προεκτάσεις και στην Ελλάδα και διεθνώς.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, από το 2013 έως το 2018 τουλάχιστον 69 γυναίκες έχασαν τη ζωή τους κατόπιν δολοφονικής ενέργειας του συζύγου τους.

Ο αντίλογος είναι εύκολος και, σχεδόν, αβίαστος. Η βία είναι συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης, η οποία είναι εξ ορισμού αντιφατική. Πράγματι, αυτός ο βαθιά αντιφατικός χαρακτήρας κάθε ανθρώπου είναι αδήριτος, αλλά υπάρχουν πολιτισμικά όρια, που είναι ανυπέρβλητα για κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από τη σωματική διάπλαση και από το αν έχει επιδοθεί σε καντιανές αναγνώσεις της ανθρώπινης φύσης.

Σε παγκόσμια κλίμακα, οι αριθμοί είναι ιλιγγιώδεις. Σχεδόν 45.000 γυναίκες και κορίτσια σκοτώθηκαν σε όλο τον κόσμο το 2021 από τους συντρόφους τους, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.

Αυτός ο αριθμός δείχνει ότι «ο κόσμος αποτυγχάνει να σταματήσει τις δολοφονίες που θα μπορούσαν να αποφευχθούν με έγκαιρη παρέμβαση.

Οι δολοφονίες που σχετίζονται με το φύλο, οι γυναικοκτονίες, ορίζονται ως η πιο βάναυση και ακραία εκδήλωση βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών.

Σύμφωνα με την Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για τις Γυναίκες,την UN Women, η γυναικοκτονία ορίζεται ως η σκόπιμη δολοφονία που σχετίζεται με το φύλο που μπορεί να υποκινείται από στερεοτπικούς ρόλους των φύλων, διακρίσεις σε βάρος γυναικών και κοριτσιών, άνισες σχέσεις εξουσίας μεταξύ γυναικών και ανδρών ή επιβλαβείς κοινωνικούς κανόνες.

Ακόμη, και άκρως ενδεικτικά, σύμφωνα με τις «Γυναίκες του ΟΗΕ», σχεδόν 45.000 γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο δολοφονήθηκαν το 2021 από τους συντρόφους ή τα μέλη της οικογένειάς τους (συμπεριλαμβανομένων γονέων, θείων και αδελφών).

Το πρόβλημα δεν εξαντλείται στα συντριπτικά στοιχεία. Επειδή όμως υπάρχει μια τάση κανονικοποίησης των πιο ακραία βίαιων ενεργειών, υπάρχει μια κλασική παραδοχή, όχι τόσο διαδεδομένη σε κύκλους της διανόησης, μα που επέχει θέση πατρικής, σχεδόν πατροπαράδοτης διδαχής: «Άμα φτάσεις στο σημείο να ασκείς σωματική βία σε μία γυναίκα, ο ανδρισμός σου έχει πάει κουβά».