Η ειδοποιός διαφορά της Ένωσης σε σχέση με τον ανταγωνισμό, αφορά την ενίσχυση που μπορεί να έχει σε αυτό το δεύτερο μισό της σεζόν. Ο Σταύρος Καζαντζόγλου ανοίγει από τώρα τη μεταγραφική περίοδο και βλέπει τα μεγάλα συν που έχει η ΑΕΚ σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
Βιώνουμε την απεγνωσμένη προσπάθεια να επανέλθει ο Κλάτενμπεργκ και να τεθεί υπό τον έλεγχο του η επαγγελματική διαιτησία, για να ζήσουμε ξανά τις ομορφιές των προηγούμενων ετών. Είναι φανερό, πως αυτό δεν πρόκειται να τους περάσει. Θα σταλούν και άλλες επιστολές… καταπέλτης, θα υπάρξουν κι άλλες πολλές παρόμοιες καταστάσεις. Στο τέλος της ημέρας όμως, όλα αυτά είναι λεονταρισμοί, οι οποίοι δεν οδηγούν σε καμία ουσιαστική εξέλιξη.
Σε αγωνιστικό επίπεδο, όλες οι ομάδες που θα είναι στο παιχνίδι του πρωταθλητισμού ως το φινάλε βρίσκονται σε περίοδο μίνι χειμερινής προετοιμασίας. Αλλες επέλεξαν τα μεσογειακά κλίματα, η ΑΕΚ πήγε στην βροχή και στις σκληρές συνθήκες της Ολλανδίας. Είναι σαφές, ότι ο Αλμέιδα έκανε την επιλογή, γιατί θέλει οι παίκτες του να προσαρμοστούν στις καιρικές συνθήκες που είναι πιθανό να συναντήσουν και στα παιχνίδια τους εντός συνόρων από εδώ και πέρα, ειδικά τώρα που μπαίνουμε στο χειμώνα και τα πράγματα θα είναι ζόρικα για όλους.
Η διαφορά με τον Φερνάντες
Υπάρχουν πάρα πολλά συμπεράσματα από αυτές τις προετοιμασίες, με τους παίκτες σιγά-σιγά να ξαναβρίσκουν ρυθμό και με τις ομάδες να δίνουν φιλικά παιχνίδια προκειμένου να «ξεμουδιάσουν» και να δοκιμάσουν πράγματα οι προπονητές. Εκτιμώ, πως η ειδοποιός διαφορά της ΑΕΚ σε σχέση με τον ανταγωνισμό, αφορά την ενίσχυση που μπορεί να έχει σε αυτό το δεύτερο μισό της σεζόν. Την ώρα που οι άλλοι ψάχνουν μεταγραφές και παίκτες δεξιά και αριστερά, η ΑΕΚ έχει κάνει ήδη την πρώτη μεταγραφική κίνηση γραφική κίνηση με την απόκτηση του Φερνάντες. Δηλαδή, ενός από τους καλύτερους ποιοτικά μεσοεπιθετικούς του ελληνικού πρωταθλήματος, όπως απέδειξε πέρυσι, αλλά και στο πρώτο μισό της τρέχουσας σεζόν.
Ωστόσο, είναι σημαντικό, ότι πέραν του Φερνάντες η ΑΕΚ έχει ακόμα συν τέσσερις προσθήκες, οι οποίες αποτελούν κατά κάποιον τρόπο «εσωτερικές μεταγραφές» και μπορούν να καθορίσουν τις εξελίξεις υπέρ της το προσεχές διάστημα. Βλέπετε, πέραν του Ισπανού που θα φορέσει για πρώτη φορά τη φανέλα με τα «κιτρινόμαυρα», υπάρχουν ποδοσφαιριστές που για διάφορους λόγους στο πρώτο μισό της σεζόν κινήθηκαν σε πολύ ρηχά νερά.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="627" width="1200" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Σιντιμπέ και Φαν Βέερτ
Πρώτα απ’ όλους, ο πολυδιαφημισμένος Σιντιμπέ. Ένας παίκτης που ήρθε με τις δάφνες της κατάκτησης του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Εθνική Γαλλίας, που έχει παίξει σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο και που στην ΑΕΚ έδωσε μικρό δείγμα γραφής με βάση την εμπειρία και την ποιότητα του. Αλλά ήταν φανερό, πως του έλειπε ρυθμός και η φυσική κατάσταση για να μπορέσει να είναι ο παίκτης που θα κάνει τη διαφορά στη δεξιά πλευρά της ΑΕΚ.
Δεν ξέρω πόσο εύκολο και άμεσο θα είναι να προσπεράσει τον Ρότα που δείχνει… σεληνιασμένος και σε τρομερή κατάσταση με την ένταση και το νεύρο που τον χαρακτηρίζει, αλλά νομίζω πως η παρουσία του Γάλλου μπορεί να είναι καταλυτική για τη βελτίωση του παιχνιδιού της ΑΕΚ και για να υπάρχει ακόμα μία πολύ ποιοτική λύση στα άκρα, σε όποιο σχέδιο και αν επιλεγεί τελικά από τον Αλμέιδα. Επίσης, ιδιαίτερα κομβική είναι η περίπτωση του Φαν Βέερτ. Για μία ομάδα που έγινε πάρα πολύ κουβέντα για τις χαμένες ευκαιρίες και τη δυνατότητα να σκοράρει με την ίδια άνεση που παράγει ευκαιρίες, αντιλαμβάνεστε πως η ενεργή παρουσία του πρώτου σκόρερ της περυσινής σεζόν είναι αναμφίβολα σημαντική.
Στο πρώτο μισό, ο Φαν Βέερτ δεν έπαιξε ουσιαστικά. Είχε δύο ολιγόλεπτες συμμετοχές ως αλλαγή στα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό και όλο το υπόλοιπο διάστημα έμεινε στα πιτς λόγω τραυματισμού. Τώρα ο Ολλανδός είναι σε καλή κατάσταση, δείχνει πως έχει ξεπεράσει όλα τα προβλήματά του και πιστεύω, πως μπορεί να δώσει πάρα πολύ σημαντικές λύσεις για να βγει η ΑΕΚ από πιθανά αγωνιστικά αδιέξοδα, όταν το πράγμα θα ζορίζει και η μπάλα δεν θα μπαίνει στο πλεκτό. Πήγε να το κάνει στο «Καραϊσκάκη», αλλά πλέον έχοντας απόλυτη ετοιμότητα, θα είναι ακόμα πιο καλή λύση για την ΑΕΚ.
Τσούμπερ και Αμραμπατ
Πέραν των δύο που δεν τους πολυείδαμε στο πρώτο μισό, θεωρώ πως σημαντική προσθήκη για την ΑΕΚ θα πρέπει να θεωρείται και ο Τσούμπερ. Ο Ελβετός είναι παίκτης πρώτης γραμμής για το ελληνικό επίπεδο και γενικά για την ΑΕΚ. Επαιζε με το πόδι στο… φρένο συνέχεια, λόγω του προβλήματος τραυματισμού που αντιμετώπιζε. Τώρα πια, έχοντας πάρει μία πολύ γενναία απόφαση που τον έθεσε εκτός Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά παράλληλα δείχνει πόσο πολύ υπολογίζει τη συνεργασία του με την ΑΕΚ, πιστεύω πως ο Τσούμπερ είναι καιρός πια να βάλει το πόδι στο… γκάζι και να παίξει σύμφωνα με τις προσδοκίες που υπάρχουν από αυτόν.
Επίσης δεν μπορώ να παραβλέψω την παρουσία του Αμραμπατα. Ενός παίκτη που πέραν της προσωπικότητας και της ικανότητας που έχει να παίρνει την ευθύνη πάνω του στις κρίσιμες στιγμές, δείχνει πως μπορεί να είναι ακόμα πιο χρήσιμος από τη στιγμή που έχει συμβιβαστεί πάρα πολύ με το ρόλο του παίκτη που έρχεται πολλές φορές από τον πάγκο προκειμένου να δώσει λύσεις και να βγάλει την ομάδα από τη δύσκολη κατάσταση.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="800" width="1200" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Εχοντας σύμμαχο το χρόνο, καθώς οι παίκτες ξέρουν καλά τι θέλει από αυτούς ο προπονητής, η ΑΕΚ μπορεί να είναι πάρα πολύ διαφορετική από δω και πέρα. Προσέξτε: είναι σημαντικό ότι όλες αυτές οι προσθήκες γίνονται με παίκτες που θα έχουν αρκετό χρόνο προσαρμογής μαζί με την υπόλοιπη ομάδα, κάτι που είναι κρίσιμο. Οταν οι υπόλοιποι θα ψάχνουν το χρόνο και τις επιλογές για να βρουν εκείνους που θέλουν για μία χρονιά που θα παίζεται πολλές φορές και με δύο παιχνίδια μέσα στην εβδομάδα και θα υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη πίεση, τέτοιες μικρές λεπτομέρειες μπορεί να είναι καθοριστικές για το που θα γίνει τελικά η πλάστιγγα και το ποιος θα πανηγυρίσει την κατάκτηση του τροπαίου σε πρωτάθλημα και κύπελλο.
Πηγή: sportdog.gr