Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» και έκανε μία προσωπική κατάθεση ψυχής.
«Έχω πει 1283 τραγούδια. Για να τα πω όλα σε μία συναυλία, θα ήθελα μία εβδομάδα. Όσο αντέχει η φωνή μου θα τραγουδάω. Όταν αρχίσει να μου κάνει “νερά” θα σταματήσω αμέσως. Αλλά δεν θα σταματήσω τη μουσική. Θα συνεχίσω ως συνθέτης, θα γράφω τραγούδια και θα τα ερμηνεύουν άλλοι καλλιτέχνες» είπε στον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου και πρόσθεσε:
«Η αδελφή μου η Αθανασία που είναι μεγαλύτερη επτά χρόνια τραγουδάει αλλά δεν ασχολήθηκε. Η μητέρα μου με νανούριζε με τραγούδια. Ήμουν μεγάλο ψώνιο μικρός. Ανέβαινα στα δέντρα και τραγουδούσα. Ήθελα να είμαι ψηλά να με ακούει όλος ο κάμπος. Έπεσα από το δέντρο και λιποθύμησα μια φορά. Την πρώτη φορά που άκουσα κλαρίνο το έβαλα στα πόδια. Ήταν σε πανηγύρι στην πλατεία του χωριού και δεν ήξερα τι να κάνω από τη χαρά μου. Στην ηλικία των 17 ετών έκανα την πρώτη μου συναυλία στις εργατικές κατοικίες που μέναμε. Μαζεύτηκαν όλοι και μας χειροκροτούσαν. Εκεί κάτι αισθάνθηκα».
Για την καραντίνα τόνισε πως «λοξέψανε πολλοί άνθρωποι. Τέτοιο κλείσιμο δεν το είχαν φανταστεί. Ίσως γι’ αυτό να γίνονται όλα αυτά τα εγκλήματα τώρα. Εγώ μπήκα σε ένα στούντιο με τους φίλους μου και φτιάξαμε έναν δίσκο. Αυτό κράτησε περίπου τρεις μήνες και ήταν φοβερή διέξοδος αλλιώς θα είχα τρελαθεί. Είμαι μοναχικός αλλά και κοινωνικός. Έχω και πολλούς φίλους. Έχω την ευτυχία να έχω αυτή την οικογένεια, δεν είμαι μόνος μου. Το θεωρώ μεγάλη απώλεια στην προσωπική μου ιστορία που δεν συνεργάστηκα ποτέ με τον Μάνο Χατζιδάκι».
Για την οικογένεια του είπε: «Δίνω πάρα πολύ χρόνο στην κόρη μου, όσο μπορώ και περισσότερο. Τώρα τελευταία που τέλειωσε και την Καλών Τεχνών, την πίεζα για να τη δω κιόλας. Ήταν επιμελής και πήγα εγώ να τη δω» δήλωσε. Για την Ελένη Ράντου αποκάλυψε ότι «την κυνήγησα και την κέρδισα. Ήταν έρωτας κεραυνοβόλος».
«Δεν φοβάμαι τον θάνατο, ξέρω ότι θα έρθει κάποια στιγμή. Εκείνο που με ανησυχεί είναι ότι δεν θα ξέρω τι γίνεται μετά, πού πάει η ανθρωπότητα, τι κάνει η κόρη μου, θα ήθελα να ήξερα για 100ο χρόνια μετά. Να είχα ένα παραθυράκι να έβλεπα. Μπανιστιρτζής του μέλλοντος» είπε με χιούμορ στο τέλος της συνέντευξης.