Ενώ πήγα στο σπίτι της αδελφής μου που με καλοδέχτηκε, έμεινα ένα χρόνο και καταλάβαιναν ότι δεν ήμουν καλά, είχα χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μου και έρχεται η αδελφή της μητέρας μου και μου λέει: «Αντώνη έλα αν θες να μείνεις σε εμάς, θα έχεις δικό σου δωμάτιο και θα σε αγαπάω σαν να είμαι η μάνα σου». Έμεινα εκεί μέχρι τα 23, πολλή αγάπη, πραγματικά μου φέρθηκαν σαν να είμαι παιδί τους. Την έλεγα μαμά», εξομολογήθηκε ο Αντώνης Λουδάρος.
«Με τον μπαμπά μου οι σχέσεις μας ήταν τυπικά σωστές. «Φεύγοντας» είπε στην αδελφή μου: «Τον Αντώνη τον αδίκησα πολύ». Τον συγχώρησα γιατί την αλήθεια του έλεγε ότι δεν ήξερε τι να με κάνει. Απλώς δεν ήθελε να ζήσει τη δυσκολία», σημείωσε ο Αντώνης Λουδάρος.