Για την «ενεργειακή» αξιοπρέπεια της Ευρώπης

Από τον περασμένο Φεβρουάριο και, ιδίως, από τον Μάιο έως και σήμερα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση ετέθη το ερώτημα της ενεργειακής επάρκειας ενόψει του χειμώνα. Τα νέα από το ουκρανικό μέτωπο δεν ήταν ευχάριστα για τον δικτάτορα Πούτιν. Ο ουκρανικός λαός αντιστεκόταν και αντιστέκεται, μετρώντας αποφασιστικές νίκες απέναντι στον Ρώσο εισβολέα.

Με την πάροδο του χρόνου, η αλληλεγγύη των υπολοίπων Ευρωπαίων προς τον ουκρανικό λαό έπαιρνε όλο και πιο μεγάλες διαστάσεις. Μια αυτονόητη βοήθεια προκειμένου να μείνουν όρθιοι οι Ουκρανοί απέναντι στον ιμπεριαλισμό του Πούτιν, ο οποίος άρχισε να παίζει όλο και πιο συχνά, μέσα στις ήττες που υφίστατο και υφίσταται, το «χαρτί» του φυσικού αερίου.

Δεν υπήρξε καθολική ομοφωνία μεταξύ των ειδικών της διεθνούς πολιτικής ως προς τους τρόπους με τους οποίους θα χρησιμοποιούσε το όπλο της φυσικού αερίου, το ενεργειακό όπλο, ιδίως απέναντι στους Ευρωπαίους.

Όπως επανέλαβε και πριν από λίγο, ο Ρώσος δικτάτορας και εισβολέας αντιλαμβάνεται τους ενεργειακούς πόρους και τον γενικότερο φυσικό και ορυκτό πλούτο της Ομοσπονδίας όπως ακριβώς τον αντιλαμβάνεται ένας δικτάτορας: σαν απειλή που πρέπει να εκτοξευθεί εναντίον των Ευρωπαίων.

Ο δικτάτορας του Κρεμλίνου υποστήριξε πως θα υπάρξουν «σοβαρές συνέπειες» σε περίπτωση που τεθεί πλαφόν στην τιμή του ρωσικού πετρελαίου: «Τέτοιες ενέργειες αντίκεινται στις αρχές των εμπορικών σχέσεων και πιθανότητα θα οδηγήσουν σε σοβαρές συνέπειες για τη διεθνή αγορά ενέργειας».

Πριν αρχίσουν οι κατακρίσεις σχετικά με το πώς μπορεί να μιλάει ένας δικτάτορας και εισβολέας σε ξένο, ευρωπαϊκό έδαφος, δεν θα ήταν τελείως άστοχο να σκεφθεί κάποιος ότι ακριβώς επάνω σε αρχές θεμελιώθηκε μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια των 27 χωρών μελών και των 447.319.917 κατοίκων.

Η θεμελιακότερη από όλες τις κοινές ενωσιακές μας αρχές δεν έχει το εμπορικό περιεχόμενο, για τα οποίο μιλάει ο δικτάτορας. Είναι η αξιοπρέπεια καθενός από τους 447.319.917 κατοίκους και όλων μαζί. Η Συνθήκη της Λισαβώνας την θέλει απαραβίαστη και πρέπει να γίνεται σεβαστή και να προστατεύεται και αποτελεί την ίδια τη βάση όλων των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Η αρχή αυτή έχει δοκιμαστεί και έχει αντέξει απέναντι σε πιο βαριές ύβρεις από άλλους εξουσιομανείς, στο πρόσφατο και στο απώτερο παρελθόν. Στην παρούσα φάση, η αξιοπρέπεια της Ευρώπης περνά μέσα από τα ενεργειακά μονοπάτια. Το τελικό κείμενο της Συνόδου Κορυφής δεν είναι ακόμη πλήρως προσβάσιμο, αλλά, όπως καίρια τόνισε, ο Τσέχος Γ. Σικέλα, είμαστε βέβαιοι για την ενεργειακή μας αξιοπρέπεια, αλλά «δεν ανοίγουμε ακόμα το μπουκάλι με τη σαμπάνια, αλλά την κρατάμε στο ψυγείο, περιμένοντας ως το επόμενο έκτακτο Συμβούλιο στα μέσα Δεκεμβρίου».

Προς απογοήτευση του μέγα ιδεαλιστή Β. Πούτιν, που δίνει εμπορικά περιεχόμενα σε αρχές που συνέχουν πολιτικές κοινότητες.