Οι σκηνές που γύρισε με τον Ντίνο Ηλιόπουλο θεωρούνται πλέον κλασικές , όπως αυτή στην ταινία «Φωνάζει Ο Κλέφτης«. Εκεί υποδύεται τον διοικητή Αστυνομικού Τμήματος που ανακρίνει και ξεδιψάει τον κρατούμενο λογιστή Τιμολέοντα που έχει λυσσάξει με τις λακέρδες που του έχουν «προσφέρει» στο κρατητήριο. Όλοι τον συμπαθούσαν και χαίρονταν να δουλεύουν μαζί του. Στον ίδιο άρεσε να βοηθάει τα νεότερα παιδιά. Η πιο γνωστή ιστορία είναι αυτή με τον γιο του Στελλάκη Περπινιάδη τον Βαγγέλη, τον οποίο «έβγαλε» στο θέατρο για να τραγουδάει….
Το 1982 κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Τα Παραπονεμένα», μια ανθολογία στιχουργημάτων του που δεν είχαν ευτυχήσει να μελοποιηθούν όπως άλλοι στίχοι του, οι οποίοι έπαιξαν ως τραγούδια σε αξέχαστες κινηματογραφικές κωμωδίες και θεατρικές παραστάσεις. Στον πρόλογο του βιβλίου περιγράφει πώς άρχισε να γράφει μετά το κόψιμο του «Μεθοριακού σταθμού», που τον έβαζε στα σπίτια εκατοντάδων χιλιάδων, όντας πια σε οριστική απραξία.
Ο Νικήτας έφυγε από τη ζωή στις 14 Νοεμβρίου του 1984 την ώρα που έβλεπε τηλεόραση στο σπίτι του. Κηδεύτηκε στον Κόκκινο Μύλο.