«Δεν έζησα Χριστούγεννα, δεν στολίσαμε ποτέ δέντρο. Από το στόμα δεν βγήκε ποτέ η λέξη ”Μπαμπά”. Τη λέξη ”μαμά” την έλεγα μέχρι τα οκτώ μου. Ξέχασα και πως προφέρεται. Έζησα την ορφάνια μέχρι το μεδούλι μου».Οι λέξεις αυτές έβγαίναν με δυσκολία από τα χείλη της Ζωής Λάσκαρη. Πίσω από τα φώτα, τα υπέροχα φορέματα, τους μοναδικούς ρόλους και την ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή βρίσκονταν συσσωρευμένες αναμνήσεις μιας τραγικής παιδικής ζωής. Δεν πρόλαβε να γνωρίσει τη ζεστή αγκαλιά του πατέρα και της μάνας.
Η μέρα που στοίχιωσε την Ζωή Λάσκαρη: «Τον δολοφόνησαν…»
Η μοναδική ιστορία των γονιών της ντίβας που δεν πρόλαβαν να τη ζήσουν