Αρχής γενομένης από τη θυελλώδη σχέση της με τον Χορν, ο οποίος είχε βρεθεί στο δρόμο της χρόνια πριν, τότε που έδωσε εξετάσεις στη Σχολή της Κοτοπούλη κι εκείνος ήταν ανάμεσα στα μέλη της επιτροπής, που ομόφωνα συμφώνησαν ότι το νεαρό κορίτσι «δεν το είχε». Και διαψεύστηκαν περίτρανα, πολύ σύντομα.
Όπως διαψεύστηκε και το μίσος που υπήρχε έκτοτε μεταξύ τους, που εξελίχθηκε σε έναν μεγάλο έρωτα. Δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο διαφορετικές κουλτούρες, δύο εντελώς αντίθετοι χαρακτήρες (ακόμη και πολιτικά ήταν αντίθετοι: ο Χορν επιστήθιος φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή και η Λαμπέτη αριστερή) που «παραδόθηκαν» αμαχητί στο μεγαλείο του έρωτα και του πάθους, στη μυστηριακή Αίγυπτο.
Λαμπέτη και Χορν έγιναν το αγαπημένο ζευγάρι του θεάτρου, του κινηματογράφου και του κοινού. Το «θείο ζεύγος», όπως τους αποκαλούσαν. Ωστόσο, μέσα στα έξι χρόνια της σχέσης τους, οι τραγωδίες στη ζωή της Έλλης διαδέχονταν η μία την άλλη.
Πριν γίνει επίσημα ζευγάρι με τον Χορν, έχασε τον πατέρα της, τον Μάρτιο του 1953. Δύο χρόνια αργότερα κι ενώ η ευτυχία της στο πλευρό του Χορν έχει φτάσει στην κορύφωσή της, χάνει την αδελφή της Κούλα από καρκίνο. Το χτύπημα ήταν μεγάλο. Δεν μπορεί να διαχειριστεί και αυτή την απώλεια.
Παθαίνει πάρεση (παράλυση του Bell), η οποία προκαλεί παράλυση της μιας πλευράς του προσώπου. Στην Έλλη είχε ως αποτέλεσμα να χάσει παροδικά το φως της. Ο θάνατος των αγαπημένων της προσώπων δε μαύρισε μόνο την ψυχή της, αλλά δημιούργησε προβλήματα και στη σχέση της.
Το 1958 χάνει από καρκίνο και την άλλη αδελφή της. Ο φόβος ότι θα αρρωστήσει και εκείνη από την «παλιαρρώστεια» φωλιάζει μέσα της. Στο μεταξύ, έχει προχωρήσει σε έκτρωση στο παιδί του Χορν, αφού και οι δύο δεν ήθελαν να γίνουν γονείς, ενώ διάφορα προβλήματα έφεραν το οριστικό τέλος της σχέσης τους.
Ο έρωτας με τον Αμερικανό συγγραφέα
Ο έρωτας είχε πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της. Λίγο πριν χωρίσει οριστικά με τον Χορν γνώρισε στο φεστιβάλ των Καννών τον Φρεντερίκ Ουέηκμαν, ο οποίος γοητεύεται από εκείνην. Ο Αμερικανός συγγραφέας φαίνεται ότι ήταν αυτό που έψαχνε.
Παντρεύτηκαν σε χρόνο dt, ταξίδεψαν σε πολλά μέρη κι έμειναν μαζί για 16 χρόνια. Αλλά και η σχέση της αυτή, θα δεχθεί τα «χτυπήματα» της μοίρας. Η αδελφή της Φωτεινή φεύγει κι εκείνη από καρκίνο. Πλέον, η Λαμπέτη είναι σίγουρη ότι θα έχει την ίδια τύχη με τις αδελφές της.
Και ο χειρότερος φόβος της παίρνει σάρκα και οστά το 1968, όταν διαγνώσθηκε και η ίδια με καρκίνο στο στήθος. Φεύγει στο εξωτερικό όπου έκανε μαστεκτομή.
Η δικαστική περιπέτεια για το παιδί
Μεγαλώνοντας, η επιθυμία της για την απόκτηση παιδιού γινόταν κι αυτή όλο και μεγαλύτερη. Και αυτό ήρθε με αναπάντεχο τρόπο στη ζωή της, όταν ένας παντρεμένος συνεργάτης της απέκτησε παιδί εκτός γάμου. Η Λαμπέτη πρότεινε στο ζευγάρι να της δώσουν το μωρό μέχρι εκείνος χωρίσει και παντρευτεί τη νεαρή ερωμένη του. Όπως κι έγινε.
Μέρα με τη μέρα, όμως, εκείνη δενόταν όλο και πιο πολύ με το κοριτσάκι και όταν οι βιολογικοί του γονείς ήρθαν να το πάρουν πίσω, έμπλεξε σε μία δικαστική ιστορία που στο τέλος δεν τη δικαίωσε. Και κλόνισε την εύθραυστη ψυχική υγεία της. Στο μεταξύ είχε χωρίσει με τον Ουέηκμαν και αποφάσισε να αφιερωθεί στο θέατρο. Έτσι, θα ξεχνούσε και την απώλεια της μικρής Ελίζας.
Η αυλαία μίας αρχαίας τραγωδίας
Η επιστροφή της στο θέατρο στέφθηκε από επιτυχία, αλλά την ίδια περίοδο επέστρεψε και ο καρκίνος. Πιο άγριος, πιο επιθετικός, πιο αποφασισμένος αυτή τη δεύτερη φορά.
Έφυγε πάλι για το εξωτερικό και ξεκίνησε ένα νέο κύκλο θεραπειών. Οι μεταστάσεις, όμως, ήταν πολλές και χτύπησαν ακόμη και τις φωνητικές χορδές της, με αποτέλεσμα να χάσει σταδιακά τη φωνή της. Το γλυκό ψεύδισμα του ελληνικού κινηματογράφου «χάθηκε» με τρόπο άδικο. Αλλά και πάλι, εκείνη δεν το έβαλε κάτω. Το θεατρικό σανίδι ήταν αυτό που της έδινε δύναμη.
Αποφάσισε, λοιπόν, να ανεβάσει την παράσταση «Παιδιά ενός κατώτερου Θεού», όπου υποδύθηκε την κωφάλαλη Σάρα. Μάλιστα, για να ανταπεξέλθει στο ρόλο, όπως εκείνη ήθελε, διδάχθηκε τέλεια και σε σύντομο διάστημα τη γλώσσα τον κωφάλαλων. Το κοινό έμοιαζε να καταλαβαίνει ότι εκείνο ήταν το κύκνειο άσμα της. Κι εκείνη το ήξερε. Και όλοι τους έζησαν μέσα στο θέατρο μαγικές στιγμές με τη μοναδική ερμηνεία της Λαμπέτη, που έκανε τους πάντες να υποκλιθούν γι’ ακόμη μία φορά, στο ανυπέρβλητο ταλέντο της.
«Είσαι η πιο ερωτική κωφάλαλη που έχει περάσει από το θέατρο» της είχε δηλώσει μαγεμένος από την ερμηνεία της ο Μάνος Χατζηδάκις.
Τους τελευταίους μήνες της ζωής της, τους πέρασε σε νοσοκομεία της Ελλάδας και της Αμερικής. Έφυγε από τη ζωή στις 3 Σεπτεμβρίου του 1983 και σε ηλικία 57 ετών, σε νοσοκομείο της Αμερικής, έχοντας στο πλευρό της τη μοναδική αδελφή που της είχε απομείνει, την Αντιγόνη.
Προηγουμένως είχε αποφασίσει να δωρίσει τα μάτια της. Εκείνα τα θλιμμένα και υγρά μάτια του ελληνικού κινηματογράφου, που είδαν έρωτες, επιτυχίες και τραγωδίες να εκτυλίσσονται μπροστά τους καθοδηγούμενα από τη μοίρα.