Πολιτική

Δένδιας: Η Τουρκία επιχειρεί να εκφοβίσει την ελληνική κοινωνία και κυβέρνηση

Ο υπουργός Εξωτερικών σημειώνει πως «από την τουρκική πλευρά εκτοξεύονται διάφορες απειλές εναντίον της Ελλάδας, είτε απειλές της μορφής, «θα έρθουμε νύχτα» ή απειλές της μορφής, «ο καινούριος μας πύραυλος μπορεί να χτυπήσει την Αθήνα».

«Εάν επιτρέπεται κάθε χώρα να θυματοποιείται από μία μεγαλύτερη χώρα δίπλα της που για οποιοδήποτε λόγο ερμηνεύει το διεθνές δίκαιο όπως της αρέσει, τότε τα φαινόμενα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία απλώς θα πολλαπλασιάζονται», υπογράμμισε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας σε συνέντευξή του στον ιταλικό τηλεοπτικό σταθμό «Rai».

Ο υπουργός Εξωτερικών σημειώνει πως «από την τουρκική πλευρά εκτοξεύονται διάφορες απειλές εναντίον της Ελλάδας, είτε απειλές της μορφής, «θα έρθουμε νύχτα» ή απειλές της μορφής, «ο καινούριος μας πύραυλος μπορεί να χτυπήσει την Αθήνα».

«Επιχειρείται από την τουρκική πλευρά ένας εκφοβισμός και της ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής κυβέρνησης», τονίζει χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Φοβάμαι ότι πλέον δημιουργείται μια διαρκής στάση αμφισβήτησης όχι μόνο κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος, μιας χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά συνολικά ενός τρόπου αντιμετώπισης των σχέσεων μεταξύ των χωρών στην Ανατολική Μεσόγειο».

Για το τουρκολιβυκό μνημόνιο

Ο υπουργός Εξωτερικών αναφερόμενος στο τουρκολιβυκό μνημόνιο υπογραμμίζει πως «η Τουρκία έχει προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα πρωτοφανές νομικό προηγούμενο. Θα ήταν το ίδιο σαν η Ελλάδα να υπέγραφε μία συμφωνία με την Τυνησία αγνοώντας ότι η Σικελία και η Μάλτα είναι στη μέση. Αυτό δεν μπορεί να επιτραπεί».

Τονίζει δε πως η στήριξη της Ιταλίας προς την Ελλάδα έχει για την Ελλάδα ιδιαίτερα μεγάλη σημασία γιατί είναι μια γειτονική χώρα, ενώ επίσης η Ιταλία έχει και έναν πολύ σημαντικό ρόλο να παίξει στη Λιβύη και στη βόρειο Αφρική. Αυτή τη στιγμή ο νέος Υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας είναι ένας γνωστός φίλος της χώρας μου αλλά επίσης και ένας Ευρωπαίος πολιτικός. Μας δίνει την ελπίδα μίας περαιτέρω αύξησης του ενδιαφέροντος της Ιταλίας στα προβλήματα της Μεσογείου, στα προβλήματα της βόρειας Αφρικής με ευρωπαϊκό μανδύα.