Δεν ήθελα αυτό να με επηρεάσει και έκανα πως δεν άκουγα. Ακόμα και τώρα κάνω πως δεν ακούω. Λέω «ευχαριστώ» και πάω παρακάτω. Δε μπορώ να σας μιλήσω εγώ για την αξία μου. Απλώς τώρα πια είμαι πιο κατασταλαγμένη και ξέρω πού πατάω, αλλά μέσα μου πάντα τρέμω.
Πότε αποβάλατε αυτόν τον φόβο;
Ο φόβος ακόμη με διακατέχει. Ξεκινώ μια παράσταση και κάθε βράδυ – μα κάθε βράδυ – λίγο πριν βγω στη σκηνή τρέμουν τα χέρια μου. Ξεκινώ μια ταινία και λέω «Θεέ μου, δεν ξέρω να παίζω. Τι θα κάνω;». Σαν να ξεχνώ ό,τι γνωρίζω. Μέσα μου γίνεται η διεργασία και όλα πηγαίνουν καλά, όμως είμαι πάντα φοβισμένη και αυτό έχει να κάνει με την έκθεση. Φαίνομαι πολύ τολμηρός άνθρωπος, αλλά δεν είμαι. Είμαι πολύ δειλή στη δημόσια έκθεση.