Ο πληθωρισμός υπονομεύει την επεκτατική ρητορική Ερντογάν

Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν κουράζεται να αναθεωρεί το νομικό καθεστώς του Αιγαίου, αλλά αποδεικνύεται δυσλειτουργικός ως προς την αναθεώρηση της οικονομικής πολιτικής του, η οποία οδηγεί σε νέες αυξήσεις του πληθωρισμού. Η οικονομική ανάπτυξη καθυστερεί και η επεκτατική ρητορική του υπονομεύεται ουσιαστικά από τον ίδιο.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτει η τουρκική και γερμανική έκδοση της Deutsche Welle, ο πληθωρισμός συνεχίζει να αυξάνεται στην Τουρκία, με το νέο ρεκόρ να σημειώνεται τον Οκτώβριο στο 85,5% σε ένα χρόνο,  έναντι του 80,2% τον προηγούμενο μήνα.

Πρόκειται για μία ιλιγγιώδη άνοδο των τιμών, η οποία όμως μπορεί βάσιμα,  πλέον, να ερμηνευθεί από την άρνηση της τουρκικής Κεντρικής Τράπεζας να αυξήσει τα επιτόκιά της και να κλείσει τη στρόφιγγα της ρευστότητας. Αντίθετα, επιμένει να τα μειώνει τακτικά, με αποτέλεσμα το εθνικό νόμισμα, η τουρκική λίρα, να χάνει όλο και μεγαλύτερη αξία.

Και αυτό δεν αποτελεί μια παροδική εξέλιξη. Απεναντίας, κάθε μήνα, το ίδιο σενάριο επαναλαμβάνεται στη γειτονική χώρα. Η αύξηση των τιμών καταναλωτή συνεχίζει να αυξάνεται σταθερά από τις αρχές του αιώνα, δηλαδή από τότε που ανέλαβε τα ηνία της διακυβέρνησης ο Ρετζέπ Τ. Ερντογάν, όπως εύστοχα επισημαίνει το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων, αν και πρέπει να επισημανθεί ότι το επίπεδο του πληθωρισμού δεν ήταν ποτέ τόσο υψηλό από το 1997, όταν κορυφώθηκε στο 85,67%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα σήμερα.

Επιπλέον, αυτός είναι ο επίσημος πληθωρισμός και αυτό το στοιχείο έχει ιδιαίτερη αξία στην περίπτωση της γείτονος, δεδομένου ότι το επίσημο ποσοστό αμφισβητείται  από τους ανεξάρτητους οικονομολόγους της Inflation Research Group (Nage),  οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η άνοδος των τιμών έφτασε το 185% μέσα στο έτος και ότι το 115% της αύξησης σημειώνεται από τις αρχές του έτους.

Βέβαια, η Τουρκία δεν είναι η μόνη χώρα που βρίσκεται αντιμέτωπη με την πληθωριστική κρίση. Η εν λόγω κρίση αφορά πλέον, στον έναν ή τον άλλον βαθμό, όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ωστόσο, η Τουρκία του Ερντογάν διαφοροποιείται όχι μόνον κατά το ύψος του πληθωρισμού, αλλά και ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης.

Πιο συγκεκριμένα, οι χώρες και, κατά προέκταση, οι κεντρικές τράπεζες αποφάσισαν να αυστηροποιήσουν τη νομισματική τους πολιτική, προκειμένου ακριβώς να καταπολεμήσουν την εκτίναξη των τιμών σε αγαθά και υπηρεσίες.

Επί παραδείγματι, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών ανακοίνωσε την έκτη διαδοχική άνοδο του βασικού της επιτοκίου, νώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) πραγματοποίησε την τρίτη της αύξηση. Μέσα από αυτήν την «αυστηρή» πολιτική, τα νέα επιτόκια περνούν από τις κεντρικές τράπεζες στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και, κατά προέκταση, μειώνει την κατανάλωση και, συνεπώς, τη ζήτηση, με αποτέλεσμα να περιορίζεται το ύψος του πληθωρισμού.

Όμως,  αυτή δεν είναι η στρατηγική που υιοθέτησε και πραγματοποιεί η Τουρκία, η οποία επιμένει να μειώνει τακτικά το βασικό επιτόκιο, που αποφασίζει η Κεντρική Τράπεζα της χώρας. Τον Οκτώβριο, υποχώρησε ξανά, για τρίτο συνεχόμενο μήνα, το βασικό επιτόκιο και, στην προσπάθειά της να δικαιολογήσει αυτήν την επιλογή της, αναφέρεται γενικόλογα, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της Deutsch Welle αλλά και σχετικές αναφορές του τουρκικού Τύπου, στις αβεβαιότητες σχετικά με ποικίλους γεωπολιτικούς κινδύνους και το επίπεδο της παγκόσμιας ανάπτυξης.

Και ως προς τη διαδικασία αποπληθωρισμού, αυτή, βεβαιώνουν οι Τούρκοι αξιωματούχοι και η τουρκική κεντρική τράπεζα, «θα ξεκινήσει με την αποκατάσταση ενός περιβάλλοντος ειρήνης στον κόσμο και την εξαφάνιση των βασικών επιπτώσεων του πληθωρισμού».

Έως τότε, όμως, και η οικονομική καθημερινότητα των Τούρκων πολιτών θα χειροτερεύει και η οικονομική ανάπτυξη που οραματίζεται ο Τούρκος Πρόεδρος θα καθυστερεί και οι απειλές Ερντογάν εναντίον της Ελλάδας θα εξασθενούν λόγω της εσωτερικής πολιτικής του, η οποία αντιστρατεύεται στις απειλές του και τις υπονομεύει οικονομικά.