«Δεν ήμουν ευχαριστημένος από τις αποδείξεις που έπαιρνα από τα Target. Οι πάνες θα έπρεπε να πωλούνται για ένα δολάριο, γιατί όλοι τις χρειάζονται. Μπορώ να το θυμηθώ αυτό. Υπάρχουν παιδιά εκεί έξω που έχουν ανάγκη.
Υπάρχουν οικογένειες που δεν μπορούν να προσφέρουν τα απαραίτητα. Στη ζωή μου, με τους γονείς μου, με τον τρόπο που εγώ μεγάλωσα, μπορώ να το καταλάβω. Δεν είχαμε καν πάνες. Η μητέρα μου έσκιζε τα σεντόνια και τα χρησιμοποιούσε σαν πάνες για τον μικρό μου αδερφό. Δεν είχαμε τα πιο μοδάτα ρούχα, αλλά μας γέμιζαν με αγάπη. Μεγαλώσαμε με αγάπη και καλοσύνη».
