ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΓΗΣ – LIVE SPORT
Είπε πολλά ο Γιάννης Αλαφούζος στη χθεσινή “έκρηξή” του στη Super League. Ο καθένας μπορεί να τα δει από όποια πλευρά θέλει. Οι Παναθηναϊκοί από αυτήν που αφορά τη δική τους ομάδα, οι οπαδοί των άλλων “μεγάλων” από την αντίθετη. Γι ένα όμως δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι ο πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός έχει 100% δίκιο: στην πρότασή του να επισπευστεί η κεντρική διαχείριση, κάτι που θα αποτελέσει μεγάλη ανάσα για τις “μικρομεσαίες” ΠΑΕ. Να μην περιμένει η Λίγκα την περίοδο 2024-25 για να την εφαρμόσει, αλλά να ισχύσει από τώρα, από την τρέχουσα σεζόν 2022-23.
Το γράφω “κομψά”, όταν λέω “ανάσα για τις μικρομεσαίες ΠΑΕ”. Διότι κάποιος εύκολα μπορεί να μιλήσει για “θηλιά”. Η oποία, όταν δεν δημιουργεί “εξαρτήσεις”, δεδομένα δημιουργεί “ανάγκες”. Όσο πιο ανεξάρτητος οικονομικά είναι οι ομάδες, πλην του Big 5, τόσο πιο δυνατά θα μπορούν να εκφραστούν εντός της Super League. Δεν θα “σέρνονται” σε ψηφοφορίες πίσω από τον εκάστοτε δυνατό. Η κεντρική διαχείριση είναι ένα δίκαιο σύστημα. Γιατί μπορεί οι “μεγάλοι” να είναι οι εμπορικοί για τα κανάλια, όμως χωρίς τους “μικρομεσαίους” πρωτάθλημα δεν γίνεται.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΛΑΚΗΣ – SPORTDAY
Το μέγεθος του Ολυμπιακού δεν επιτρέπει στον Μίτσελ να αγνοήσει το ματς με τη Ναντ, η οποία θα έρθει με στόχο τη νίκη, μπας και πιάσει την Καραμπάγκ. Κατά συνέπεια η ενδεκάδα που θα επιλεγεί για αύριο το βράδυ θα πρέπει να εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις ώστε να σταθεί ανταγωνιστικά και να διεκδικήσει τη νίκη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το βάρος θα πέσει στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Εκεί δεν υπάρχουν περιθώρια για κακό αποτέλεσμα. Η νίκη είναι μονόδρομος, η ισοπαλία διατηρεί τη μεγάλη διαφορά των δέκα βαθμών και η ήττα αφήνει τους “ερυθρόλευκους” 13 βαθμούς πίσω, δημιουργώντας τείχος στην προσπάθεια του Ολυμπιακού να παραμείνει στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι σημασία δεν έχουν τα πρόσωπα, αλλά το πλάνο, το σχέδιο που έχει η ομάδα, το στυλ του παιχνιδιού της. Αυτή η παρατήρηση δεν ισχύει για τους πρωταθλητές.
Η αγωνιστική τους φυσιογνωμία δεν έχει ακόμα διαμορφωθεί. Τον τόνο δίνουν οι εξάρσεις των ποιοτικών παικτών του. Ανεξάρτητα απ’ τις επιμέρους επιλογές, που θα κάνει ο Μίτσελ για να φύγουν νικητές οι “ερυθρόλευκοι” από τη Λεωφόρο, θα χρειαστούν οι επινοήσεις και ατομικές ενέργειες των χαρισματικών παικτών του. Αργά το βράδυ της Κυριακής θα διαπιστώσουμε αν αυτές είναι αρκετές να περάσουν πάνω απ’ τον οργανωμένο -και φροντισμένο στη λεπτομέρειά του- παιχνίδι του Παναθηναϊκού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΡΟΥΣΣΟΣ – ΦΩΣ
Κανένα ευρωπαϊκό παιχνίδι δεν θα πρέπει να τυγχάνει σνομπαρίσματος από τις ελληνικές ομάδες, εν προκειμένω από τον Ολυμπιακό. Ακόμα και το επερχόμενο με την Ναντ στο Καραϊσκάκη. Παρότι το σύμπαν συνωμότησε για να μείνουν οι «ερυθρόλευκοι» εκτός Ευρώπης – έβαλαν και οι ίδιοι το χεράκι τους, οι πρωταθλητές θα πρέπει να κερδίσουν το συγκεκριμένο παιχνίδι, ώστε να σώσουν οτιδήποτε αν σώζεται όσον αφορά το ευρωπαϊκό προφίλ και κατ’ επέκταση την κατάταξή τους στη συνολική βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ.
Ας αφήσουν, λοιπόν, για λίγο στην άκρη το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και ας επικεντρωθούν στο ματς με τους Γάλλους. Τι θα πει «δεν ασχολείται με την Ναντ» επειδή ακολουθεί ο Παναθηναϊκός; Δεν είναι μόνο θέμα γοήτρου. Ας μην τελειώσει η χρονιά στην Ευρώπη χωρίς νίκη. Να παίξουν για την Ιστορία τους, όπως έκαναν και το 2005 αποκλεισμένοι από την Ευρώπη από την 1η Νοεμβρίου, όταν υποδέχτηκαν και κέρδισαν τη Ρεάλ Μαδρίτης.
…Πρώτα το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στην Λεωφόρο και ακολούθως το παιχνίδι με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη. Παιχνίδια με αυξημένα κίνητρα. Κι αν τα προηγούμενα χρόνια συνηθίζαμε να λέμε ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν, κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην παρούσα φάση. Ο Ολυμπιακός πρέπει να αποδείξει πολλά κυρίως στον… εαυτό του. Ότι, δηλαδή, ξαναγίνεται ομάδα. Ανταγωνιστική σε παιχνίδια απαιτήσεων, στα οποία μέχρι στιγμής έχει αποτύχει. Τόσο όσον αφορά την Ευρώπη όσο και το πρωτάθλημα.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ – METROSPORT
Μήπως να άρχιζε στ’ αλήθεια με πιτσιρικάδες ο Ρουμάνος; Μήπως να γίνουν βασικοί όσο το δυνατόν περισσότερο νέοι και τα περισσότερα από τα κουρασμένα παλικάρια να καλύπτουν απλώς τις ανάγκες για τις αλλαγές; Μήπως, δηλαδή, να σκεφτούν να αξιοποιήσουν το υπόλοιπο της σεζόν σε μια προσπάθεια να ανδρωθούν και να εδραιωθούν όλοι οι νεαροί του ρόστερ και αν δεν μπορούν όλοι να φανεί ξεκάθαρα ποιοι πρέπει να συνεχίσουν και ποιοι δεν έχουν προοπτικές;
Έτσι κι αλλιώς, ο ΠΑΟΚ θα μπει στην πεντάδα. Έτσι κι αλλιώς, εκτός από τον Ίνγκασον, τον Νάρεϊ, άντε και τον ντεφορμέ Ζίβκοβιτς και τους Κούρτιτς, που κάπου-κάπου κάτι προσφέρουν, κανείς άλλος από τους έμπειρους δεν δίνει στην ομάδα περισσότερα από τους διψασμένους για καθιέρωση και διάκριση νεαρούς. Κι αν θέλουν να ανεβάσουν επίπεδο την ομάδα, που τώρα πελαγοδρομεί πνιγμένη στα ημίμετρα, δεν έχουν παρά να αγοράσουν τον Ιανουάριο δυο-τρεις αληθινά ποιοτικούς έμπειρους παίκτες για να συμμετάσχουν και αυτοί σε ένα αληθινό «χτίσιμο».
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ – ΩΡΑ
Είναι ωστόσο αλήθεια πως κατά τη διάρκεια της δουλειάς που έκανε ο Αλμέιδα στο κτίσιμο της ομάδας το περασμένο καλοκαίρι, είχαν ανοίξει μια σειρά από συζητήσεις, για επιλογές που έκανε ως προς τους ρόλους ποδοσφαιριστών στο γήπεδο. Βλέπετε, ο Πελάδο είχε σκοπό να φτιάξει ένα εντελώς διαφορετικό αγωνιστικό μοντέλο για την ΑΕΚ.
Όμως οι επιλογές για τους ρόλους κάποιων παικτών που έκανε ο Αλμέιδα έδειχναν κόντρα στο ρεύμα. Ο Λιβάι σέντερ φορ, ο Γκατσίνοβιτς στα άκρα, ο Αραούχο μακριά από την περιοχή, ακόμα και ο Πινέδα ως δεύτερο αμυντικό χαφ. Δεν θα έλεγα αμφισβήτηση, διότη από την αρχή φαινόταν ξεκάθαρα πως ο κόουτς ήξερε ακριβώς τι έκανε, αλλά μια συζήτηση σήκωσαν όλα αυτά. Διότι ξένισαν.
Μπορεί ακόμα να είναι σχετικά νωρίς στη σεζόν. Ωστόσο η ποδοσφαιρική αλήθεια είναι πως ο Αλμέιδα έχει δικαιωθεί 100% σ’ όλες τις επιλογές που έκανε σε ρόλους ποδοσφαιριστών και ήταν κόντρα στο ρεύμα. Ή τουλάχιστον έτσι φαινόταν.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΑΣ – ΤΑ ΝΕΑ
Χθες, προέκυψε πως ο ΠΑΟΚ θα προχωρήσει έχοντας μια νέα και ιδιαίτερα σημαντική απώλεια: ο Κάλεντ Νάρεϊ μένει εκτός μάχης και θα τον δούμε σε δράση μετά τη διακοπή για τον Παγκόσμιο Κύπελλο. Θλάση για τον σκόρερ ωραίων γκολ τη φετινή σεζόν για τον Δικέφαλο. Ας προσθέσουμε εδώ και τους Βιεϊρίνια, Ελ Καντουρί, Κουλιεράκη, Μπράντον Τόμας, Λύρατζη και Τσαούση και εύκολα θα διαπιστώσουμε πως αρκετοί τραυματισμοί μαζεύτηκαν στην Τούμπα. Τυχαίο; Κάθε άλλο. Δεν μπορεί κάποιος να υποστηρίξει αυτό, καθόσον η πραγματικότητα τον διαψεύδει. Τι λέει; Σχεδόν αδύνατο να προχωρήσει μια ομάδα που δεν έχει βάθος στο ρόστερ της. Όταν, λοιπόν , υφίσταται υπερφόρτωση δεν θα έχουμε αργά ή γρήγορα μυϊκούς τραυματισμούς; Η λογική το λέει αυτό. Παράλληλα, επέρχεται η κούραση σε στελέχη που ακόμη δεν είναι έτοιμα να σηκώνουν όλο το βάρος και δίνουν μάχες κάθε αγωνιστική. Παράδειγμα ο Κουλιεράκης –ταλαντούχος ναι, δεν θα ήθελε όμως κάποιο στήριγμα ή μια ανάσα ώστε να καλύπτεται ώρες ώρες η απειρία του; Κάπως έτσι, έχουμε εκτός όλων των άλλων, τον Κωνσταντέλια να πέφτει στα βαθιά, τον Τόμας να θέλει να επιστρέψει, τον Ολιβέιρα να αγνοεί τον γκολ και τον Κούτσια στον… Βόλο.