Σε πολλές παλιές ελληνικές ταινίες ίσως να έχετε παρατηρήσει το ίδιο πορτραίτο ενός ηλικιωμένου άνδρα, με αυστηρό ύφος και μεγάλο μουστάκι.
Απολαμβάνοντας τις πρώτες σκηνές της γνωστής ταινίας του 1965 «Υπάρχει και φιλότιμο» ο Μαυρογιαλούρος ψάχνοντας την ομιλία για την Πλατανιά έχει ακριβώς από πάνω του το κάδρο ενός βλοσυρού μουστακαλή που όπως λέει ο Κωνσταντάρας είναι ο αείμνηστος πατέρας του.
Είναι όμως αυτός ή μήπως είναι ο… Χαράλαμπος στο εξίσου θρυλικό «Ο θησαυρός του μακαρίτη», τον οποίο η Γεωργία Βασιλειάδου… θρηνεί μιας και πέθανε από το πολύ φαΐ.
Είναι ο Χαράλαμπος ή μήπως είναι τελικά ο θείος Τάκης της Γκέλυ Μαυροπούλου στο παλαιότερο «Η κυρία του κυρίου» του 1962;
To πρόσωπο στο κάδρο είναι το ίδιο και εμφανίζεται λοιπόν σε τρεις ταινίες το 1959, το 1962 και το 1965 που βρήκαμε αρχικά. Μετά από έρευνα όμως και όπως αναφέρει το 90lepta.com ο μπάρμπας στο κάδρο εμφανίζεται και σε αρκετές ταινίες ακόμα όπως στο «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός», στον «Εχθρό του λαού» ακόμα και «Στον αστερισμό της Παρθένου».
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="300" width="400" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Θανάσης Βέγγος: Η μουσική συνοδεύει και συχνά πρωταγωνιστεί στις ταινίες του
Οι ταινίες του Θανάση Βέγγου κατακλύζονται σε τέτοιο βαθμό από μουσική, που θα τις έλεγες και εκτεταμένα βιντεοκλίπ. Η μουσική συνοδεύει, αλλά και συχνά πρωταγωνιστεί στις ταινίες του.
Είναι γνωστό πως ο Βέγγος χρησιμοποίησε κατά κόρον εφέ και αποσπάσματα κομματιών του Spike Jones. Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Ακούμε: Κομπρεσέρ. Σειρήνες. Εκρήξεις. Φρεναρίσματα. Ρολόι-κούκο. Ροχαλητά. Ήχους προσγείωσης και απογείωσης αεροπλάνων. Γκονγκ. Τρενάκι, ηλεκτρικό παιχνίδι. Καλπασμούς αλόγων. Καμπάνα ρολογιού. Ξυπνητήρι. Πιατίνια και τύμπανα. Λατέρνα. Παραπλανητικό κλάξον, (για να ξεφορτωθεί τους βενζινάδες). Συνθηματικά γαβγίσματα. Γέλια (δικά του). Γέλια (άλλων). Κραυγές. Θριαμβευτικές σάλπιγγες. Ποιήματα. Μαγνητοταινία. Ηλεκτρονικούς ήχους.