Μανώλης Κεφαλογιάννης στο pagenews.gr: Η Τουρκία απομακρύνεται από τις αξίες της Δημοκρατίας
Ο Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας – ΕΛΚ κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης σημειώνει στο pagenews.gr και τη Σοφία Χύτου ότι “το παράνομο και άκυρο τουρκολιβυκό μνημόνιο που υπογράφηκε μεταξύ της Τουρκίας και της λιβυκής διοίκησης και δεν κυρώθηκε ποτέ από το λιβυκό κοινοβούλιο παραβιάζει σαφώς τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας καθώς απεμπολεί το δικαίωμα που έχουν τα νησιά όπως η Κρήτη, τα Δωδεκάνησα, το Καστελόριζο σε αποκλειστική οικονομική ζώνη”.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη
Κύριε Κεφαλογιάννη παρατηρούμε πως η Τουρκία αυξάνει διαρκώς την επιθετική ρητορική της. Θεωρείτε ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου;
Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 η Τουρκία δυστυχώς απομακρύνεται από τις αξίες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και ολισθαίνει διαρκώς σε ένα ιδιότυπο ισλαμικό καθεστώς. Που εμφορείται από ένα νεοθωμανικό μεγαλείο. Από έναν ακραίο αναθεωρητισμό. Σε αυτό το πλαίσιο διαρκώς κλιμακώνει τις επιθετικές ενέργειες και την επικίνδυνη ρητορική κατά της χώρας μας ενώ παράλληλα εργαλειοποιεί και το μεταναστευτικό. Ενέργειες και ρητορική που ουδεμία σχέση έχουν με το Διεθνές Δίκαιο, τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Που στέκονται απέναντι.
Θα ήθελα να σας θυμίσω ότι η Τουρκία από το 1995 διατηρεί το καθεστώς απειλής πολέμου (casus belli) κατά της Ελλάδος αν προχωρήσει η χώρα μας στο αναφαίρετο μονομερές δικαίωμά της να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια. Παραβιάζοντας έτσι αφενός το άρθρο 3 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας που ρητά αναφέρει ότι αυτό ακριβώς και παραβιάζει βάναυσα τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ που στο άρθρο 2 παρ. 4 καταδικάζει ρητά όχι μόνο τη χρήση βίας αλλά και την απειλή βίας.
Σε αυτή την επικίνδυνη κλιμάκωση πολύς λόγος γίνεται τελευταία από πλευράς της Τουρκίας και για τη Συνθήκη της Λοζάνης που κλείνει του χρόνου έναν αιώνα ζωής από την υπογραφή της. Μία Διεθνής Συνθήκη που καθόρισε τα σύνορα της σημερινής Τουρκίας. Μία Διεθνής Συνθήκη που παραβιάζεται διαρκώς από την τουρκική πλευρά. Που επιμένει να αποκαλεί τη θρησκευτική μειονότητα της Θράκης «τουρκική» σε αντίθεση με όσα ρητά αναφέρονται στη Συνθήκη της Λοζάνης. Μία Τουρκία που είναι υπόλογη για τον αφανισμό της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας της Κωνσταντινούπολης που σήμερα αριθμεί περί τα 2.000 μέλη ενώ την ώρα της υπογραφής αριθμούσε 125.000 μέλη. Ενώ αντίστοιχα οι ελληνικές κοινότητες στην Ίμβρο και στην Τένεδο που αριθμούσαν πάνω από 6.000 και προστατεύονταν από ειδικό αυτοδιοικητικό καθεστώς οδηγήθηκαν στον βίαιο ξεριζωμό. Ενώ αντίθετα η μουσουλμανική μειονότητα που ζει στη Θράκη –αυτή που δήθεν καταπιέζεται και καταδιώκεται κατά τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών- σήμερα είναι στα ίδια ή μεγαλύτερα επίπεδα από αυτά που ήταν το 1923 που υπογράφηκε η Συνθήκη της Λοζάνης.
Η Τουρκία με τις ενέργειές και τις δηλώσεις της πολιτικής της ηγεσίας περί αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και «θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ» καθίσταται ένας πόλος αποσταθεροποίησης της ασφάλειας, της σταθερότητας και της ειρήνης στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Η ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί με ψυχραιμία την προκλητικότητα της Τουρκίας σε όλα τα επίπεδα. Διεθνοποιεί διπλωματικά τις απαράδεκτες ενέργειες και δηλώσεις της Τουρκίας. Θωρακίζει την αποτρεπτική ισχύ των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Συνάπτει στρατηγικές συμμαχίες. Προστατεύει αποτελεσματικά τα σύνορα της χώρας μας, όπως στον Έβρο το 2020. Και δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να υπερασπιστεί την κυριαρχία της και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδας μας.
Πρόσφατα έγιναν δεκτές δύο τροπολογίες σας για την ακύρωση του Τουρκολιβυκού μνημονίου στην Έκθεση για τη Λιβύη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πως σχολιάζετε τις τελευταίες εξελίξεις;
Το παράνομο και άκυρο τουρκολιβυκό μνημόνιο που υπογράφηκε μεταξύ της Τουρκίας και της λιβυκής διοίκησης και δεν κυρώθηκε ποτέ από το λιβυκό κοινοβούλιο παραβιάζει σαφώς τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας καθώς απεμπολεί το δικαίωμα που έχουν τα νησιά όπως η Κρήτη, τα Δωδεκάνησα, το Καστελόριζο σε αποκλειστική οικονομική ζώνη. Κάτι που ρητά ορίζεται στο Άρθρο 121 της συγκεκριμένης σύμβασης που ρητά αναφέρει ότι τα νησιά που έχουν οικονομική ζωή έχουν το ίδιο δικαίωμα αποκλειστικής οικονομικής ζώνης όπως και οι ηπειρωτικές περιοχές.
Με τις δύο τροπολογίες που κατέθεσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και υπερψηφίστηκαν ήδη από την Επιτροπή Εξωτερικών και ενσωματώθηκαν στο Ψήφισμα του ΕΚ για την κατάσταση στη Λιβύη που αναμένεται να ψηφιστεί στην επόμενη Ολομέλεια του Κοινοβουλίου καθίσταται αφενός σαφές ότι η συγκεκριμένη συμφωνία παραβιάζει τα δικαιώματα τρίτων χωρών, δεν συμμορφώνεται με το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν μπορεί να έχει νομικές συνέπειες για τρίτα κράτη.
Και αφετέρου, το σημαντικότερο, καλεί τις λιβυκές αρχές να προχωρήσουν στην ακύρωση του μνημονίου και να μην εφαρμόσουν την πρόσφατη συμφωνία εκχώρησης από πλευράς Λιβύης στην Τουρκία του δικαιώματος να προχωρήσει σε γεωτρήσεις καθώς προβλέπονται παράνομες δραστηριότητες γεωτρήσεων στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες τρίτων χωρών συμπεριλαμβανομένων αυτών της Κύπρου και της Ελλάδας.
Η καταρχάς υπερψήφιση των δύο τροπολογιών από την Επιτροπή Εξωτερικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και αναμενόμενη υιοθέτησή τους από την Ολομέλεια αποτελούν μία πολύ θετική εξέλιξη καθώς με τον πιο επίσημο τρόπο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδικάζει και απορρίπτει ως άκυρο και παράνομο το τουρκολιβυκό μνημόνιο και την πρόσφατη συμφωνία της 3ης Οκτωβρίου μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης για την εξόρυξη υδρογονανθράκων καθώς προβλέπονται παράνομες δραστηριότητες γεωτρήσεων στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες της Ελλάδας και της Κύπρου και καλεί τις λιβυκές αρχές να προχωρήσουν στην ακύρωσή τους.
Εκτιμάτε ότι η στάση της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα οφείλεται και στις επικείμενες εκλογές στη γείτονα χώρα;
Τον επόμενο Ιούνιο στην Τουρκία θα διεξαχθούν προεδρικές εκλογές. Χρονιά που συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη δημιουργία του νέου κοσμικού τουρκικού κράτους από τον Κεμάλ Ατατούρκ. Έναν Κεμάλ που ο σημερινός πρόεδρος της Τουρκίας με την αμετροέπεια που τον διακατέχει θέλει να σβήσει από το συλλογικό υποσυνείδητο των Τούρκων πολιτών και να καταστεί αυτός ο μοναδικός κυρίαρχος της πολιτικής ζωής της Τουρκίας, ο μόνος «πατέρας του τουρκικού έθνους». Γι’ αυτό πάντα στο πλαίσιο του μεγαλοιδεατισμού του και της νεοθωμανικής κουλτούρας του που επιχειρεί να επιβάλλει αναφέρεται σε «σύνορα της καρδιάς μας» και σε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Στο 2071 που συμπληρώνονται χίλια χρόνια από τη μάχη του Ματζικέρτ όπου για πρώτη φορά οι Σελτζούκοι Τούρκοι εισέβαλλαν στη Μικρά Ασία και στο 2053 που συμπληρώνονται 600 χρόνια από την Άλωση της Πόλης. Και στην προσπάθεια αυτή εντάσσεται και η διαρκώς κλιμακούμενη επιθετική ρητορική και οι παράνομες ενέργειες κατά της Ελλάδας προσδοκώντας ο Τούρκος πρόεδρος να αποκομίσει εκλογικά οφέλη. Γι’ αυτό και η περίοδος μέχρι τις τουρκικές εκλογές είναι ασφαλώς κρίσιμη. Δεν θα πρέπει, επίσης, να ξεφεύγει από τη σκέψη μας και κάτι ακόμη. Ότι η Τουρκία δεν αποτελεί ασφαλώς πρότυπο δυτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Όπου στις εκλογές η εναλλαγή διαφορετικών κομμάτων στην εξουσία γίνεται χωρίς καμία παρενέργεια. Η ήττα στις εκλογές για τον Πρόεδρο της Τουρκίας δεν σημαίνει απώλεια της εξουσίας. Μπορεί να σημάνει απώλεια των πάντων. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει μνεία στο τουρκικό σύνταγμα ότι οι εκλογές μπορούν να αναβληθούν έως ένα χρόνο αν κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος.
Πολλές φορές έχει ασκηθεί έντονη κριτική στην Ε.Ε. ότι δεν λαμβάνει άμεσες και καθοριστικές αποφάσεις σε μια σειρά κρίσιμων ζητημάτων. Πως κρίνετε μέχρι στιγμής τους χειρισμούς στον πόλεμο της Ουκρανίας;
Πριν σας απαντήσω για το πώς κρίνω τη συνολική στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιτρέψτε μου να αναφερθώ στην απολύτως ορθή στάση της ελληνικής κυβέρνησης στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Από την πρώτη ώρα σταθήκαμε χωρίς καμία αμφισημία στο πλευρό των αμυνόμενων Ουκρανών. Σταθήκαμε ξεκάθαρα απέναντι στο θύτη, στο πλευρό του θύματος. Χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις. Χωρίς «ναι μεν αλλά». Σταθήκαμε απέναντι στον αναθεωρητισμό Πούτιν όπως ζητάμε και από τους συμμάχους μας να σταθούν απέναντι στον αναθεωρητισμό Ερντογάν. Κάποιοι στη χώρα μας δυστυχώς προσπάθησαν να βάλουν στο ίδιο τσουβάλι τα θύματα με τους θύτες. Και αυτό είναι λυπηρό.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της από την πρώτη ώρα στάθηκε στο πλευρό της Ουκρανίας επιβάλλοντας αυστηρές κυρώσεις στη Ρωσία. Καταδικάζοντας τη ρωσική εισβολή. Το νεοτσαρικό αναθεωρητισμό Πούτιν.
Ασφαλώς έχει ασκηθεί πολύ κριτική στην ΕΕ για την καθυστερημένη λήψη κρίσιμων αποφάσεων σε πολλά μεγάλα ζητήματα. Και δεν θα διστάσω να απαντήσω ότι ορθώς της έχει ασκηθεί κριτική. Γιατί σε σημαντικές κρίσεις όπως το μεταναστευτικό με θύματα κυρίως την Ελλάδα και την Ιταλία ή την οικονομική κρίση που μας πλήγωσε βαθιά για περίπου δέκα χρόνια η ΕΕ απέτυχε. Αλλά δεν μπορώ να μην της πιστώσω την ορθή πολιτική που άσκησε για την αντιμετώπιση της πανδημίας και των συνεπειών της. Με τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης από το οποίο θα ωφεληθούν οι ευρωπαϊκές οικονομίες.
Μία βασική δομική αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δυστυχώς ότι παραμένει κυρίως μία οικονομική ένωση που δεν έχει κάνει βήματα προς την πολιτική ολοκλήρωσή της. Καθώς δεν έχει ακόμη κοινή εξωτερική πολιτική, κοινή άμυνα και ασφάλεια, κοινό στρατό. Δεν έχει προχωρήσει ακόμα στην τραπεζική ενοποίηση. Και όσο θα παραμένει μία ανολοκλήρωτη Ευρώπη που θα επικρατούν εθνικοί εγωισμοί, όσο δεν θα κινηθεί γοργά προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση όσο θα παραμένει αμέτοχη στις ραγδαίες γεωπολιτικές εξελίξεις τόσο θα ελλοχεύει ο κίνδυνος για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνοχή της.