Η Τζόρτζια Μελόνι αποδέχτηκε την εντολή σχηματισμού της επόμενης κυβέρνησης της Ιταλίας, ανοίγοντας το δρόμο για να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας.
«Η Τζόρτζια Μελόνι αποδέχτηκε την εντολή και παρουσίασε τον κατάλογο των υπουργών της», είπε στους δημοσιογράφους ο προεδρικός αξιωματούχος Ούγκο Ζαμπέτι μετά από διαβούλευση με τον Ιταλό Πρόεδρο Σέρτζιο Ματαρέλα.
Η νέα κυβέρνηση θα ορκιστεί επίσημα στις 11 το πρωί του Σαββάτου και την επόμενη εβδομάδα θα αντιμετωπίσει ψήφους εμπιστοσύνης και στα δύο σώματα του κοινοβουλίου.
Σε ό,τι αφορά τα σημαντικότερα υπουργεία, όπως ανακοίνωσε η ίδια η Μελόνι στους δημοσιογράφους, το Εξωτερικών αναλαμβάνει ο Αντόνιο Ταϊάνι, της Φόρτσα Ιτάλια και πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το υπουργείο Οικονομικών ο Τζανκάρλο Τζορτζέτι από τη Λέγκα, το Εσωτερικών ο πρώην νομάρχης Ματέο Πιαντεντόζι, ενώ ο γραμματέας της Λέγκα, Ματέο Σαλβίνι, εξασφάλισε το υπουργείο Υποδομών.
Παράλληλα, για το υπουργείο Άμυνας επελέγη ο Γκουίντο Κροζέτο, του κόμματος της Τζόρτζια Μελόνι και το υπουργείο Δικαιοσύνης ο πρώην δικαστικός Κάρλο Νόρντιο. Στο υπουργείο Γεωργίας επικεφαλής θα είναι ο Φραντσέσκο Λολομπρίτζιντα, σύζυγος της αδελφής της Ιταλίδας πρωθυπουργού και υπουργός Περιβάλλοντος ο Πάολο Τζανγκρίλο.
Συνολικά, τα υπουργεία της κυβέρνησης Μελόνι είναι 26. Οι Ματέο Σαλβίνι και Αντόνιο Ταϊάνι θα είναι και αντιπρόεδροι της κυβέρνησης.
Οι προκλήσεις της κυβέρνησης Μελόνι
Η 68η κυβέρνηση της Ιταλίας από το 1946 αντιμετωπίζει τρομακτικές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της επικείμενης ύφεσης, των αυξανόμενων λογαριασμών ενέργειας και του τρόπου παρουσίασης ενός ενιαίου μετώπου για τον πόλεμο της Ουκρανίας.
Θα αντικαταστήσει μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό την ηγεσία του πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, ο οποίος παρευρέθηκε σε μια σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες την Παρασκευή σε μια από τις τελευταίες του πράξεις ως πρωθυπουργός.
Αν και η διαδικασία συγκρότησης μιας νέας κυβέρνησης ήταν ταχεία σύμφωνα με τα ιταλικά πρότυπα, έχει αποκαλύψει εντάσεις στον συνασπισμό, με τον Μπερλουσκόνι να εμφανίζεται επανειλημμένα να προσπαθεί να υπονομεύσει την εξουσία του Μελόνι.