Η επόμενη φορά που απασχόλησε η περίπτωση του Σουροβίκιν ήταν όταν ένας συνταγματάρχης τον κατηγόρησε ότι κατά τη διάρκεια ότι τον χτύπησε κατά τη διάρκεια πολιτικής αντιπαράθεσης. Έναν μήνα μετά ο Σουροβίκιν επέπληξε άγρια έναν συνταγματάρχη ο οποίος στη συνέχεια αυτοκτόνησε. Το επόμενο διάστημα στρατιώτες που βρίσκονταν υπό τις διαταγές του διέπραξαν εγκλήματα πολέμου καθώς χτύπησαν Τσετσένους αμάχους, ενώ έκαψαν σπίτια και σκότωσαν έναν ηλικιώμενο άνδρα. Το αποτέλεσμα ήταν να καταβληθεί αποζημίωση ύψους 1,7 εκατομμυρίων λιρών.
Τα επόμενα χρόνια υπήρξαν ισχυρισμοί με βάση τους οποίους απείλησε να σκοτώσει έναν γνωστό δημοσιογράφο και φιλελεύθερο βουλευτή ο οποίος ερευνούσε τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του Άννας. Η σύζυγος του «Αρμαγεδδώνα» είναι ιδιοκτήτρια πολλών πολυτελών διαμερισμάτων. Μάλιστα υπάρχουν πληροφορίες που αναφέρουν ότι στην ιδιοκτησία της βρίσκεται και ένα οικόπεδο το οποίο είναι σε ακριβό προάστιο της Μόσχας και κοντά σε πάμπλουτους ολιγάρχες.
Κατά τη διάρκεια του δεύτερου πολέμου της Τσετσενίας βρέθηκε και πάλι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Εννέα από τους στρατιώτες του έχασαν τη ζωή τους αφού μπήκαν σε ένα σπίτι και δέχθηκαν καταιγισμό πυροβολισμών που έκανε τους τοίχους να καταρρεύσουν. Σε αυτή την περίπτωση τοπικά ΜΜΕ ισχυρίστηκαν ότι αρκετοί από τους στρατιώτες είχαν μεθύσει και κάποιος εξ αυτών είχε ρίξει με εκτοξευτή χειροβομβίδων.
Μετά από αυτό το συμβάν ο «Αρμαγεδδών» ορκίστηκε ότι θα πάρει εκδίκηση για τις απώλειες των στρατιωτών του. Συγκεκριμένα δήλωσε ότι για κάθε έναν νεκρό στρατιώτη θα σκότωνε τρεις αντάρτες. Λίγες μέρες αργότερα έγινε γνωστό ότι σκοτώθηκαν 24 «ληστές» και συνελήφθησαν οκτώ. Ακόμη ο Σουροβίκιν έφτασε στο σημείο να κάνει παράπονα για τους νομικούς περιορισμούς που τους εμπόδιζαν να «εργάζονται όσο πιο αποτελεσματικά θα μπορούσαμε».
Για να ενισχύσει τον συλλογισμό του έφερε ως παράδειγμα τους στρατιώτες που πυροβόλησαν ένα αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν μια γυναίκα και ένα παιδί μαζί με έναν μαχητή. Σύμφωνα με τον ίδιο δεν αποτελούσε έκπληξη το γεγονός ότι «ταλαντούχοι και έντιμοι αξιωματικοί που υπηρετούν στην Τσετσενία αναπτύσσουν το λεγόμενο σύνδρομο Ulman».
Ο «Αρμαγεδδών» είναι βετεράνος στο πεδίο της μάχης, καθώς έλαβε μέρος στους πολέμους στο Αφγανιστάν, το Τατζικιστάν και την Τσετσενία. Παράλληλα η δράση που ανέπτυξε στον πόλεμο της Συρίας ενίσχυσε το σκληρό του προφίλ.
Ο Τσαρλς Λίστερ, ένας ανώτερος συνεργάτης του Ινστιτούτο Μέσης Ανατολής στην Ουάσινγκτον, σκιαγραφόντας το προφίλ του είπε ότι «είναι ένας βάναυσος ηγέτης». Την ίδια ώρα μία έκθεση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναγνώρισε τον «Αρμαγεδδώνα» ως έναν από τους υψηλόβαθμους στρατιωτικούς αξιωματούχους που «χτυπούσαν αδιακρίτως σπίτια, αγορές, σχολεία και εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης» με τη χρήση χημικών όπλων.
Μία πηγή κοντά στο Κρεμλίνο που μίλησε σε έναν δημοσιογράφο δήλωσε ότι «ο Σουρόβικιν δεν έχει συναισθήματα». Μεταξύ των θαυμαστών του βρίσκεται ο Τσετσένιος ηγέτης Ραζμάν Καντίροφ ενώ ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, γνωστός και ως «σεφ του Κρεμλίνου» τον χαρακτήρισε ως τον «πιο ικανό διοικητή της Ρωσίας». Τέλος υπάρχουν και οι αναλυτές που εκτιμούν ότι ο «Αρμαγεδδώνας» είναι το εξιλαστήριο θύμα, λέγοντας ότι ο Πούτιν ισχυρίστηκε ότι η τοποθέτησή του έγινε από τον υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού, ο οποίος βρίσκεται «στριμωγμένος» εξαιτίας των τελευταίων αποτυχιών στο μέτωπο του πολέμου.