Ο πόλεμος στην Ουκρανία , επί της ουσίας μετρά οχτώ χρόνια, κι όχι 8 μήνες από την ώρα που ξεκίνησαν δηλαδή οι εχθροπραξίες στο ανατολικό τμήμα της χώρας.
Αυτή η παρατεταμένη κινητοποίηση έχει μετατρέψει τον ουκρανικό στρατό σε μια πολεμική μηχανή. Δίπλα στην εμπειρία του μετώπου, πρέπει να προσθέσουμε τη ροή του δυτικού οπλισμού μετά τη ρωσική εισβολή, μαζί με την εκπαίδευση και τη ροή των πληροφοριών. Δεν αρκούν αυτά για τη νίκη, αλλά μπορούν να δώσουν ένα σοβαρό πλεονέκτημα.
Από το 2014 τα πράγματα έχουν αλλάξει αρκετά, σημειώνει σε ανάλυσή του το Bloomberg. Ο ρωσικός στρατός που εισέβαλε τότε στην Ουκρανία είχε καλύτερη οργάνωση και εκπαίδευση, όπως και καλύτερο οπλισμό. Εύκολα συνέτριψε τις ουκρανικές δυνάμεις, αλλά το μέτωπο έμεινε σχεδόν στάσιμο στην περιοχή του Ντονμπάς.
Η ήττα ανάγκασε την Ουκρανία να «χτίσει» από την αρχή τις ένοπλες δυνάμεις της που είχαν «βαρίδια» από τη χρόνια υποχρηματοδότηση, τη διαφθορά, αν όχι και την υποβάθμιση από τον φιλορώσο πρόεδρο Γιανουκόβιτς. Η εισβολή της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2022 έγινε με εντελώς διαφορετικούς όρους για την ουκρανική πλευρά.
Αυτή τη φορά το Κίεβο είχε με το μέρος του σύγχρονα δυτικά όπλα, που σε πολλές περιπτώσεις έδειξαν τις αδυναμίες των ρωσικών. Έχει ακμαιότατο ηθικό, σε σύγκριση με αυτό του ρωσικού στρατού – όσα έρχονται στο φως με τους νεοσύλλεκτους και την τραγική οργάνωσή τους είναι ενδεικτικά. Οι Ουκρανοί διοικητές με δυτική στήριξη και συνεργασία αποδεικνύονται σαφώς καλύτεροι από τους Ρώσους, που έχουν κάνει σοβαρά αν όχι και καταστροφικά λάθη.
Έχει ακόμη και μια μεγάλη μάζη εμπειροπόλεμων στρατιωτών. Υπολογίζεται ότι από το 2015 πολέμησαν στο Ντονμπάς περίπου 500.000 άνδρες και γυναίκες. Στο Ντονμπάς είχε βρεθεί και ο 49χρονος στρατηγός Βάλερι Ζαλούσνι, επικεφαλής των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων· αργότερα εκπαιδεύτηκε και με ΝΑΤΟϊκά πρότυπα. Ελάχιστοι από τους Ρώσους που εισέβαλαν στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο είχαν κάποια πείρα πολέμου.Η αλλαγή νοοτροπίας είναι εμφανής στο πώς οι Ουκρανοί οργάνωσαν και εκτέλεσαν με επιτυχία ως τώρα την αντεπίθεσή τους στο ανατολικό μέτωπο του Ντονμπάς και στο νότιο της Χερσώνας.
Οι μικρές ευκίνητες μονάδες των Ουκρανών έγιναν σοβαρή απειλή έναντι στις ρωσικές, καταφέρνοντας σε πολλές περιπτώσεις να τις περικυκλώσουν. Με την πρωτοβουλία της επίθεσης στο πιο χαμηλό δυνατό επίπεδο, οι Ουκρανοί προέλασαν εύκολα, την ώρα που ο ρωσικός στρατός επιμένει στη «βαριά» κάθετη δομή και τις αποφάσεις που έρχονται από «πάνω».
Αυτό το μείγμα νέων τακτικών, αυτοσχεδιασμού, εκπαίδευσης και δυτικών όπλων προκάλεσαν ανησυχία στη Μόσχα που, σύμφωνα με δημοσιεύματα, εκδηλώθηκε ακόμη και μπροστά στον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν.
Ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει ακόμη, είμαστε σε ένα σημείο που τίποτα δεν έχει κριθεί. Βλέπουμε όμως πώς δύο στρατοί με την κοινή κληρονομιά των σοβιετικών τακτικών κατάφεραν ο ένας να εξελιχθεί και ο άλλος να περιχαρακωθεί σε αυτές – ένα μάθημα για πολλούς στρατούς στο μέλλον.