Οι Πειραιώτες απέδειξαν ότι έχουν μεγάλο βάθος φέτος και το πιο σημαντικό ότι μπορούν να «φτιάξουν» πρωταγωνιστές. Μπορεί τα πρώτα «βιολιά» να είναι παίκτες όπως ο Σάσα Βεζένκοφ και ο Κώστας Σλούκας, όμως ο Ολυμπιακός έχει τόσο ποιοτικό ρόστερ, που μπορεί ανάλογα τις περιστάσεις να βγουν μπροστά σε κάθε παιχνίδι διαφορετικοί παίκτες.
Για παράδειγμα στην αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό τη διαφορά την έκανε ο Μουσταφά Φαλ, ο Κώστας Σλούκας και ο Τόμας Γουόκαπ, όμως στη Βαρκελώνη ήταν τρομερός ο Σάσα Βεζένκοφ (έκανε νταμπλ-νταμπλ και στο Σούπερ Καπ) αλλά και οι Τζόελ Μπολομπόι και φυσικά Γιαννούλης Λαρεντζάκης.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν κατάφερε να «πνίξει» την Μπαρτσελόνα πολύ απλά γιατί μοιράστηκε ο χρόνος, με αποτέλεσμα να είναι φρέσκοι όσοι αγωνίζονταν. Αυτό είναι το πρώτο δεδομένο του φετινού Ολυμπιακού, μαζί με το γεγονός ότι ο Μπαρτζώκας είχε τη δυνατότητα να εναλλάσσει παίκτες που δεν απέδωσαν, όπως ο ΜακΚίσικ, ο Φαλ και ο Παπανικολάου.
Από εκεί και πέρα, η πίεση στην μπάλα με Γουόκαπ, Κάνααν, Λαρεντζάκη, Σλούκα δυσκόλεψε πολύ τα αντίπαλα γκαρντ, που είναι και η αιχμή του δόρατος της Μπαρτσελόνα, ενώ η τρομερή κυκλοφορία στην επίθεση είναι αυτή που «ξεκλείδωσε» το παιχνίδι. Στο επιθετικό κομμάτι ο Ολυμπιακός βρήκε πολλά ελεύθερα σουτ χάρη σε αυτό και κατάφερε να ευστοχήσει, με τον Λαρεντζάκη να είναι ο πρωταγωνιστής.
Τέλος, πολύ σημαντικό είναι και το γεγονός πως οι ερυθρόλευκοι διάβασαν όλα τα miss match στην επίθεση, που έφερε και την ανισορροπία στην άμυνα των μπλαουγκράνα και τη δυνατότητα να κυκλοφορήσει η μπάλα, ενώ στην άμυνα ακόμη και στις αλλαγές ο Ολυμπιακός είχε τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει. Πολύ απλά γιατί έχει τα «εργαλεία» και τα κορμιά για να το κάνει (εξαίρεση λόγω ύψους ο Κάνααν, που όμως είναι πολύ δυνατό κορμί και προσέφερε πολλές λύσεις με την πίεση στην μπάλα).