Οι συλλέκτες που κατατάσσονται στην ετήσια λίστα Top 200 του ARTnews είναι συχνά μανιώδεις ταξιδιώτες, που κατευθύνονται σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο για να δουν —και να αγοράσουν— σπουδαία τέχνη. Ενώ το lockdown της πανδημίας το 2020 σταμάτησε όλα αυτά, η χαλάρωση των ταξιδιωτικών περιορισμών φέτος το καλοκαίρι σε πολλές χώρες οδήγησε αυτούς τους συλλέκτες να κινούνται για άλλη μια φορά.
Πολλοί συλλέκτες, τόσο εκείνοι που εδρεύουν στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη, κατευθύνθηκαν στη Μπιενάλε της Βενετίας – και μια χορωδία από αυτούς ανέφερε ότι η θέαση της εγκατάστασης του Simone Leigh στο U.S. Pavilion ήταν το αποκορύφωμα του ταξιδιού. (Πράγματι, πολλοί από αυτούς είναι συλλέκτες του έργου του καλλιτέχνη.) Στις διαδρομές τους, οι συλλέκτες συχνά επισκέπτονται εκθέσεις μεγάλων μουσείων, εκθέσεις γκαλερί και εκθέσεις για να κάνουν τις αγορές τους. Μερικοί από αυτούς είναι επίσης γνωστό ότι διαγωνίζονται για έργα blue-chip στις μεγάλες βραδινές εκπτώσεις που πραγματοποιούν οι Sotheby’s και Christie’s κάθε Μάιο και Νοέμβριο, όπου είναι βέβαιο ότι θα ξοδέψουν εκατομμύρια δολάρια για έργα τέχνης.
Κάθε χρόνο, καθώς το ARTnews προετοιμάζει την τελευταία του έκδοση της λίστας με τους 200 κορυφαίους συλλέκτες, ερευνούμε τους συλλέκτες μας για να αποκτήσουμε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις συλλεκτικές τους συνήθειες τους τελευταίους 12 μήνες. Οι δημοφιλείς καλλιτέχνες φέτος περιλαμβάνουν τις Amanda Williams, Reggie Burrows Hodges, Shara Hughes, Rick Lowe, Alvaro Barrington και Igshaan Adams, η φήμη των οποίων στις ΗΠΑ ενισχύθηκε μόνο από μια ευρέως αναγνωρισμένη έρευνα στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο. Στα πολυετή αγαπημένα του Top 200 περιλαμβάνονται οι Jean Dubuffet, Rashid Johnson, Cecily Brown, Alicja Kwade, Vaughn Spann και Amoako Boafo. Πολλοί συλλέκτες είναι επίσης ευαίσθητοι στις αλλαγές στον κόσμο της τέχνης και φέτος, κάποιοι είπαν ότι είχαν επικεντρωθεί -ή σε ορισμένες περιπτώσεις συνέχισαν να επικεντρώνονται- σε ιστορικά σημαντικούς καλλιτέχνες που δεν είχαν αναγνωριστεί. Μεταξύ αυτών που οι συλλέκτες είπαν ότι αγόρασαν αυτή τη φορά ήταν οι Hughie Lee-Smith, Grace Hartigan, Norman Lewis, Jewad Selim και Claude Cahun. Παρακάτω, δείτε τι αγόρασαν πρόσφατα οι Top 200 Συλλέκτες μας:
Anita Blanchard and Martin Nesbitt
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="575" width="805" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Hughie Lee-Smith, Ντουέτο, 1971. Φωτογραφία : Photo Adrian O Walker/Courtesy June Kelly Gallery
Η Anita Blanchard και ο Martin Nesbitt, με δύο νέες προσθήκες στη λίστα, συλλέγουν γύρω από το θέμα της φιλίας, με επίκεντρο τις σχέσεις που δημιουργούνται μεταξύ των καλλιτεχνών στην πατρίδα τους, το Σικάγο. Έργα των Dawoud Bey, Kerry James Marshall, Theaster Gates και Nick Cave αναδεικνύουν την ιδιοκτησία τους. Το πνεύμα που εμψυχώνει τη συλλογή, ωστόσο, είναι οι «καλλιτέχνες αφρικανικής καταγωγής και η αριστεία τους που αναγνωρίζουν την πλούσια ιστορία μας από την προέλευση στην Αφρική». Φέτος απέκτησαν τρία έργα του Hughie Lee-Smith, συμπεριλαμβανομένου του Duet του 1987, και ένα του Igshaan Adams, ο οποίος φέτος είχε μια έρευνα στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο και μια εμφάνιση στη Μπιενάλε της Βενετίας.
Estrellita and Daniel Brodsky
Yaacov Agam, Αστερισμός, 1956. Φωτογραφία : Courtesy Brodsky Collection
Αν και η Estrellita και ο Daniel Brodsky είναι περισσότερο γνωστοί για τη βαθιά κατοχή τους στη λατινοαμερικανική τέχνη, συλλέγουν επίσης έργα καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο, όπως ο Yaacov Agam, ένας Ισραηλινός γλύπτης που έκανε το όνομά του στο Παρίσι τη δεκαετία του 1950. Το ζευγάρι ενδιαφέρεται να διηγηθεί μια πληρέστερη εκδοχή της ιστορίας της τέχνης, ειδικά μέσα στις δικές του εκμεταλλεύσεις, και ο Agam ταιριάζει επειδή συμπεριλήφθηκε στο «Le Mouvement», μια σημαντική έρευνα της Κινητικής τέχνης που πραγματοποιήθηκε στην Galerie Denise René το 1955 που περιλάμβανε επίσης έργο των Jesús Rafael Soto, Victor Vasarely, Robert Jacobsen και Alexander Calder, τους οποίους συλλέγει και το ζευγάρι.
Troy Carter
Genevieve Gaignard, Strange Fruit. Φωτογραφία : Ευγενική παραχώρηση Troy Carter
Ο Τρόι Κάρτερ είπε ότι χαιρόταν «που είδε τον κόσμο να δίνει επιτέλους προσοχή» στον Έρνι Μπαρνς, ο πίνακας του 1976 The Sugar Shack πώλησε για ένα ρεκόρ 15,2 εκατομμυρίων δολαρίων στον οίκο Christie’s New York. Ο Κάρτερ συλλέγει τα έργα του Μπαρνς εδώ και χρόνια. «Είναι ένας από τους πιο σημαντικούς πολιτιστικά καλλιτέχνες στην ιστορία της μαύρης τέχνης», εξήγησε. «Υπάρχουν τόσοι πολλοί παραγνωρισμένοι καλλιτέχνες σε αυτήν την κατηγορία». Με τις πρόσφατες αποκτήσεις έργων των Genevieve Gaignard και Austin Uzor, ο Carter είπε ότι είναι σε επιφυλακή για έναν άλλο Barnes για να προσθέσει στην περιουσία του.
Trudy and Paul Cejas
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="575" width="807" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Julia Rommel, Red Nude, 2021. Φωτογραφία : Courtesy Trudy και Paul Cejas
«Αυτό που μας κάνει να συνεχίσουμε είναι ότι υπάρχουν πάντα περισσότερα να ανακαλύψουμε – η συλλογή είναι ατελείωτη», είπαν οι Trudy και Paul Cejas στο ARTnews. «Το συλλεκτικό μας στυλ αγκαλιάζει το παρελθόν και το μέλλον. Σχεδιάζουμε να συνεχίσουμε να συνδυάζουμε νεότερη τέχνη με ιστορικά έργα τέχνης για να δημιουργήσουμε μια ολοκληρωμένη συλλογή.» Οι πρόσφατες αγορές περιλαμβάνουν έργα των Latifa Echakhch, Cecily Brown, Reggie Burrows Hodges, Jiang Cheng και του Red Nude (2021) της Julia Rommel.
Isabel and Agustín Coppel
Analía Saban, Γράφημα θετικής αρνητικής ράβδου #1, 2022. Φωτογραφία : Courtesy Coppel Collection
Μια πρόσφατη προσθήκη στις εκμεταλλεύσεις των Μεξικανών συλλεκτών Isabel και Agustín Coppel είναι το Positive Negative Bar Graph #1 (2022) από την καλλιτέχνιδα Analia Saban, γεννημένη στο Μπουένος Άιρες, με έδρα το Λος Άντζελες. «Αυτή η εικόνα που συμβολίζει τον τρόπο οργάνωσης και συστηματοποίησης δεδομένων, σε αυτήν την περίπτωση, ερμηνεύεται ξανά και παράγεται χειροκίνητα από τον καλλιτέχνη», είπαν οι Coppels στο ARTnews. «Με την απόκτηση αυτού του κομματιού, η δουλειά της Analia Sabans εντάσσεται επιτέλους στη συλλογή, μετά από έρευνα τριών και πλέον ετών για τη δουλειά της».
Eduardo F. Costantini
Frida Kahlo, Diego y yo, 1949. Φωτογραφία : Ευγενική παραχώρηση MALBA
Τον περασμένο Νοέμβριο, ο Eduardo F. Costantini πλήρωσε ένα ρεκόρ 34,9 εκατομμυρίων δολαρίων στον οίκο Sotheby’s της Νέας Υόρκης για το Diego y yo (1949) της Frida Kahlo, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ δημοπρασίας του καλλιτέχνη, ύψους 8 εκατομμυρίων δολαρίων. «Είναι πολύ δύσκολο για αυτού του είδους τα εξαιρετικά έργα να εμφανιστούν στην ανοιχτή αγορά και όταν εμφανίζονται, προσπαθώ να τα αγοράσω γιατί μπορεί να χρειαστούν πενήντα χρόνια για να τα ξαναδώ», είπε ο Costantini σε δήλωσή του τότε.
Rosa and Carlos de la Cruz
Xaviera Simmons, Sundown (Number Fifty-Three), 2022. Φωτογραφία : Με την ευγενική παραχώρηση της συλλογής de la Cruz
Κάθε Δεκέμβριο, στο Art Basel Miami Beach, η Rosa και ο Carlos de la Cruz διοργανώνουν μια νέα έκθεση στο ιδιωτικό τους μουσείο στην Design District του Μαϊάμι. Το φετινό «Together, at the Same Time» θα συγκεντρώσει «στιγμές στην ιστορία της συλλογής και θα επανεξετάσει έργα που είναι θεμελιώδη για την ανάπτυξή της στο πλαίσιο της παρούσας στιγμής». Ένα νέο απόκτημα που θα εμφανίζεται σε αυτό είναι το Sundown της Xaviera Simmons (Number Fifty-Three), 2022.
Basel Dalloul
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="575" width="760" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Jewad Salim, Καλό και Κακό, Μια Αφαίρεση, δεκαετία του 1950. Φωτογραφία : Courtesy Ramzi & Saeda Dalloul Art Foundation
Στον περασμένο χρόνο με τον του πατέρα του, Ramzi, ο Basel Dalloul ανέλαβε το τιμόνι της ομώνυμης συλλογής της οικογένειάς του και συνέχισε να την αναπτύσσει, προσθέτοντας περίπου 40 έργα μόνο φέτος, συμπεριλαμβανομένων κομματιών των Ayman Baalbaki, Mohamed Melehi, Mahmoud Saïd, Serwan Baran, Abdulrahman Katanani και Shafic Abboud. Ένα από αυτά ήταν ένα αριστούργημα του Jewad Salim, «του μεγάλου μάγιστρου του ιρακινού μοντερνισμού», ο οποίος προηγουμένως δεν εκπροσωπούνταν στη συλλογή. Ο Dalloul είπε ότι πλήρωσε «ένα υπέροχο εκατομμύριο δολάρια» για τον καμβά της δεκαετίας του 1950 Good and Evil, An Abstraction, ξεπερνώντας τα «παγκόσμιας φήμης μουσεία και ιδρύματα». Ο πίνακας συμπεριλήφθηκε στην έκθεση «Picasso et les Arabs Avant Garde», που διοργανώθηκε από το εθνικό μουσείο Picasso-Paris και το Institut du monde arabe (Παρίσι).
Beth Rudin DeWoody
Rebecca and Martin Eisenberg
Uman, Wild, Wild Bitch in The Country, 2022.
Φωτογραφία : Με την ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και της γκαλερί Nicola Vassell
Κατά τις ώρες λειτουργίας της έκθεσης Independent art της Νέας Υόρκης τον Μάιο, ένα από τα πιο πολυσύχναστα περίπτερα ήταν αυτό της γκαλερί Nicola Vassell, η οποία αφιέρωσε ολόκληρο τον χώρο της στον γεννημένο στη Σομαλία καλλιτέχνη Uman. Μεταξύ των συλλεκτών που άντλησαν ένα έργο ήταν η Rebecca και ο Martin Eisenberg, οι οποίοι αγόρασαν τον εκθαμβωτικό πίνακα Wild, Wild Bitch in The Country (2022), παρακάτω.
Nicola Erni
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="444" width="1024" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Rashid Johnson, Surrender Painting, 2022. Φωτογραφία : ©Rashid Johnson/
Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και Hauser & Wirth Η Nicola Erni είπε ότι μια από τις καλύτερες εμπειρίες της στην προβολή της τέχνης τους τελευταίους 12 μήνες ήταν να δει τη σόλο παράσταση του Rashid Johnson στο φυλάκιο των Hauser & Wirth στη Menorca, το οποίο βρίσκεται σε ένα πρώην νοσοκομείο που χρονολογείται από τον 18ο αιώνα. (Αυτή η τοποθεσία φιλοξενεί επίσης μια κατοικία για τους καλλιτέχνες της γκαλερί και ο Τζόνσον είχε πρόσφατα ολοκληρώσει τη διαμονή του εκεί.) Της άρεσε τόσο πολύ η παράσταση, που αγόρασε τον Surrender Painting του (2022).
Michael C. Forman and Jennifer Rice
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="575" width="804" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Deborah Roberts, Excuse Me while I Kiss the Sky, 2022. Φωτογραφία : Forman Arts Initiative
Εκτός από την απόκτηση κομματιών από τους Carmen Herrera, Rashid Johnson, Barbara Kruger και McArthur Binion, ο Michael C. Forman και η Jennifer Rice άρχισαν πρόσφατα να συλλέγουν το έργο της Deborah Roberts, της οποίας η τέχνη περιέγραψε ότι χρησιμοποιεί «κολάζ για να συλλάβει και να αμφισβητήσει το ταυτότητα των θεμάτων της και με αυτόν τον τρόπο εξυψώνει και φωτίζει την ομορφιά τους».
Barbara and Michael Gamson
Shara Hughes, Eclipse, 2020. Φωτογραφία : Photo JSP Art Photography/©Shara Hughes/Courtesy Galerie Eva Presenhuber
Η Barbara και ο Michael Gamson με έδρα το Χιούστον, με δύο νέες προσθήκες στη λίστα, αγόρασαν πρόσφατα το Eclipse (2020) από τη Shara Hughes, την οποία κοιτούσαν από την Μπιενάλε Whitney του 2017. «Είμαστε επίμονοι αλλά υπομονετικοί στο να περιμένουμε το κατάλληλο κομμάτι για τη συλλογή μας».