Η αλαζονεία Σολτς

Σύσσωμη η Ευρώπη είχε στραμμένο το βλέμμα της στη χθεσινή έκτακτη Σύνοδο Κορυφής στην Πράγα. Οι πολίτες 27 χωρών μελών της Ένωσης περίμεναν τις αποφάσεις της έκτακτης Συνόδου για την αντιμετώπιση του ενεργειακού προβλήματος, έχοντας υποστεί τις πρώτες απώλειες στο εισόδημά τους και βαδίζοντας, για τα καλά πλέον, στον Οκτώβριο, με τα πρώτα κύματα του χειμερινού ψύχους να έχουν χτυπήσει τις πόρτες μας.

Κοινά αποδεκτή λύση δεν κατέστη δυνατό να εξευρεθεί ως προς το καίριο ζήτημα του καθορισμού ανώτατης τιμής στις τιμές του φυσικού αερίου, γιατί υπήρξε η αντίδραση του Γερμανού Καγκελαρίου, του σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς, ο οποίος φρόντισε, ωστόσο, να μας ενημερώσει για τα γεμάτα ταμεία της Γερμανίας. Πρόκειται για τα ταμεία που μπορούν να χρηματοδοτήσουν γερμανικά νοικοκυριά και επιχειρήσεις με 200 δισεκατομμύρια ευρώ.

Μάλιστα, μετά το τέλος της Συνόδου, ο Γερμανός καγκελάριος δήλωσε ότι «χρησιμοποίησε τη Σύνοδο» για να εκθέσει τις μειοψηφικές απόψεις του στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σύμφωνα με τα ίδια τα λόγια του Όλαφ Σολτς: «Χρησιμοποίησα αυτήν την ευκαιρία για να εξηγήσω τη δέσμη μέτρων στους ομολόγους μου και να την θέσω στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. (..) Ήταν σημαντικό και ασφαλώς συνέβαλε στο ξεκαθάρισμα των παρεξηγήσεων».

Η αποφασιστική απάντηση στην καραμπινάτη επίδειξη οικονομικής οίησης προήλθε από τον Πρωθυπουργό της Πολωνίας. Ο Ματέους Μοραβιέτσκι ήταν εκείνος που όρθωσε το ανάστημά του, επιστρέφοντας την αλαζονική ύβρι στον Σολτς.

Ο Πρωθυπουργός μιας μικρομεσαίας οικονομίας δεν δίστασε να επικρίνει, εις επήκοον όλων των Ευρωπαίων ηγετών, την αυτοαναφορική γερμανική οικονομική πολιτική των 200 δισεκατομμυρίων ευρώ, μιλώντας για «γερμανικό εγωισμό», έναν εγωισμό, ο οποίος «πρέπει να εξαλειφθεί», όπως έσπευσε να προσθέσει.

Επιπλέον, ο Μ. Μοραβιέτσκι υπενθύμισε ότι η «λογική Σολτς» οδηγεί σε διεύρυνση του χάσματος στους κόλπους της Ένωσης ανάμεσα σε πλούσιες και σε λιγότερο εύρωστες οικονομίες.

Εντούτοις, ο σοσιαλδημοκράτης Καγκελάριος δεν πτοήθηκε και συνέχισε να θέτει τη Γερμανία απέναντι στη μεγάλη πλειοψηφία των χωρών μελών της ΕΕ.

Προς την κατεύθυνση αυτή, ο Όλαφ Σολτς τόνισε πως «με τις αποφάσεις μας, κινούμαστε εντός του ίδιου πλαισίου» με όσα κάνουν και άλλες χώρες, επέμεινε. Αυτό που κάνει η Γερμανία είναι σωστό, «είμαστε οικονομικά ισχυροί και μπορούμε να το κάνουμε», συνέχισε, λέγοντας ότι άλλες χώρες, όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Ολλανδία έχουν παρόμοια προγράμματα.

Σχετικά, δε, με το πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, είπε ότι είναι σημαντικό να πέσουν οι τιμές και «μόνο από κοινού θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα».

Αυτό το «από κοινού» του Όλαφ Σολτς σημαίνει, στην πράξη, χάραξη αυστηρά εθνικών στρατηγικών για την αναχαίτιση της ενεργειακής κρίσης.

Οι μειοψηφικές αυτές απόψεις δεν βρίσκουν κοινούς τόπους, όμως, στην Ευρώπη των 27. Οι καινοφανείς γνώμες, που διακινούνται από τη Γερμανία, πείθουν απόλυτα μόνον την Δανία και τις Κάτω Χώρες.

Η μεγάλης πλειονότητα των χωρών μελών, αλλά και των ενωσιακών θεσμικών οργάνων εγκαίρως έχουν συνηγορήσει υπέρ της καθιέρωσης του πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου.

Αντιτίθεται σε αυτήν την εύλογη προοπτική η Γερμανία του Σολτς, η οποία εφάρμοσε, για πολλά χρόνια, την εμπνευσμένη πολιτική της μεγαλύτερης ενεργειακής εξάρτησης από τη Ρωσία του Β. Πούτιν.