Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ήδη στον όγδοο μήνα και δείχνει να μην πηγαίνει σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό του Ρώσου προέδρου για γρήγορη ρωσική επικράτηση…και πλέον στο “τραπέζι” άλλοτε με έμμεσο κι άλλοτε με άμεσο τρόπο, “επιστρέφει” η πυρηνική απειλή.
Σε δημοσίευμα σχετικά με τα σενάρια χρήσης πυρηνικών όπλων από τον Πούτιν, οι Financial Times επισημαίνουν ότι πρόκειται για τη «μεγαλύτερη πυρηνική απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια μετά την Κρίση των πυραύλων της Κούβας, το 1962».
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, η Κρίση των πυραύλων της Κούβας αφορούσε τα «στρατηγικά» πυρηνικά όπλα, που είναι αρκετά ισχυρά για να εξαφανίσουν ολόκληρες πόλεις, αλλά στην Ουκρανία, αφορά μικρότερα, τα λεγόμενα τακτικά πυρηνικά όπλα.
Αυτές οι μικρότερες πυρηνικές κεφαλές προορίζονται για χρήση στο πεδίο της μάχης και είναι σχεδιασμένες να καταστρέφουν στόχους σε μια συγκεκριμένη περιοχή. «Ακόμα κι έτσι, πολλές από τις πυρηνικές κεφαλές είναι ισχυρότερες από την ατομική βόμβα που έριξαν οι ΗΠΑ στη Χιροσίμα, η οποία είχε εκρηκτική ισχύ ισοδύναμη με περίπου 20 κιλοτόνους TNT» επισημαίνεται στο ίδιο δημοσίευμα.
Τα 3 σενάρια των F.T. για το πυρηνικό χτύπημα του Πούτιν
Οι αναλυτές βλέπουν τρεις τρόπους με τους οποίους η Ρωσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα τακτικά πυρηνικά όπλα.
Το πρώτο σενάριο αφορά σε χτύπημα-επίδειξη: Ένα πυρηνικό χτύπημα χωρίς θύματα. Θα μπορούσε να πρόκειται για μια υπόγεια έκρηξη, για χτύπημα στη Μαύρη Θάλασσα, ίσως και κάπου πάνω από την Ουκρανία αλλά σε μεγάλο υψόμετρο, ή σε μια ακατοίκητη περιοχή όπως το Φιδονήσι (Snake Island). Ο ηλεκτρομαγνητικός παλμός της έκρηξης θα έκαιγε τον απροστάτευτο ηλεκτρονικό εξοπλισμό και η ραδιενεργός σκόνη, ενώ αρχικά θα ήταν μεγάλη, θα μειωνόταν σε περίπου 1% της αρχικής ραδιενεργού έκρηξης σε 48 ώρες. Το μεγαλύτερο μέρος της ραδιενεργού σκόνης που αναρροφάται σε ένα ανερχόμενο σύννεφο από την έκρηξη θα καθόταν στη γη μέσα σε 24 ώρες μετά το χτύπημα και θα μπορούσε να αποτελέσει ακραίο βιολογικό κίνδυνο. Άλλα σωματίδια θα μπορούσαν να διασκορπιστούν από τους ανέμους και να συγκεντρωθούν με πολύ χαμηλότερη πυκνότητα σε μεγάλα τμήματα του πλανήτη. Σύμφωνα με τους αναλυτές ακόμα και ένα τέτοιο χτύπημα θα μπορούσε να προκαλέσει κλιμάκωση και θα αύξανε τους κινδύνους για μια ρωσική επίθεση σε μια μεγάλη πόλη.
Το δεύτερο σενάριο αφορά σε ένα χτύπημα σε ένα στρατιωτικό στόχο της Ουκρανίας ή μια βασική υποδομή, για παράδειγμα ένα πυραυλικό χτύπημα στον πυρηνικό σταθμό της Zaporizhzhia. Το πόσο χρήσιμο θα μπορούσε να είναι αυτό το χτύπημα, είναι αμφισβητήσιμο. Οι στρατιωτικές δυνάμεις της Ουκρανίας είναι εξαιρετικά διασκορπισμένες και μελέτες του αμερικανικού στρατού έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μια πολεμική κεφαλή ενός κιλοτόνου πρέπει να εκραγεί σε απόσταση 90 μέτρων από ένα άρμα για να προκαλέσει σοβαρή ζημιά. Ορισμένοι ειδικοί επισημαίνουν ότι δεν θα είχε νόημα για τη Ρωσία να πλήξει στόχους μάχης σε επαρχίες που τώρα θεωρεί δικές της. Αυτό το σενάριο ενέχει όμως κινδύνους και για το ρωσικό στρατό, ο οποίος θα εκτεθεί στο ραδιενεργό νέφος.
Το τρίτο και πιο επικίνδυνο σενάριο περιλαμβάνει ένα χτύπημα σε χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ. Το πώς θα αντιδρούσε η Δύση σε μια επίθεση κατά του ΝΑΤΟ είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Θα ενεργοποιούνταν το άρθρο 5 που θα επικαλείται μια συλλογική αμυντική απάντηση από άλλα μέλη του ΝΑΤΟ. Η Μόσχα θα διακινδύνευε ένα καταστροφικό πυρηνικό χτύπημα ως αντίποινα από τις ΗΠΑ.