Ακάρ ή οι συνδηλώσεις ενός επικίνδυνου παραληρήματος

Συνέντευξη παραχώρησε το άτυπο Νο2 της τουρκικής, πολιτικής και στρατιωτικής, ιεραρχίας, Χουλουσί Ακάρ, ο οποίος έστρεψε τα πυρά του τόσο εναντίον των Ελλήνων, όσο και εναντίον των υπολοίπων Δυτικών.

Λάβρος εναντίον σύσσωμου του ελληνικού πολιτικού προσωπικού, χαρακτήρισε τους Έλληνες πολιτικούς «μυθομανείς».

Από τα βέλη της κριτικής του δεν διέφυγαν ούτε οι υπόλοιποι Δυτικοί λαοί, για τους οποίους υποστήριξε ότι δεν είναι αντικειμενικοί έναντι της Τουρκίας και ότι μεροληπτούν εις βάρος της, υπηρετώντας κατ’ ουσίαν τα συμφέροντα της ελληνικής πλευράς.

Το ανθελληνικό και, συνάμα, αντιδυτικό αφήγημα διακινείται έντονα και ευρέως τις τελευταίες ημέρες, γεγονός το οποίο πρέπει να αρχίσει να ανησυχεί.

Και τούτο, γιατί το σχήμα αυτό, του «ενός έναντι όλων», χρησιμοποιείται όπως έχουμε παρατηρήσει και σε προηγούμενα κείμενα, όταν επιδιώκεται μια καθολική πόλωση του κλίματος και χαράσσεται μια κάθετη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους «άλλους» και σε «εμάς».

Με αυτόν τον τρόπο, καλλιεργείται το έδαφος για επικίνδυνες κλιμακώσεις.

Η συνέντευξη Ακάρ

 Αναφορικά με τους πολιτικούς της πατρίδας μας, ο Υπουργός Άμυνας ανέφερε ότι «οι Έλληνες πολιτικοί λένε ψέματα με κάθε ευκαιρία. Προσπαθούν να κηλιδώσουν την Τουρκία. Αυτό έχει γίνει πλέον ασθένεια. Το όνομά του στην ιατρική βιβλιογραφία είναι «Μυθομανία». Τόσο που πιστεύουν και οι ίδιοι το ψέμα. Τους ευχόμαστε περαστικά».

«Εάν (σ.σ.: η Ελλάδα) εξοπλίσει τα νησιά με μη στρατιωτικό καθεστώς αυτό σημαίνει ότι θέτει το εαυτόν της εκτός των συνθηκών Λωζάνnης και Παρισίων».

«Οι Έλληνες παρέμειναν υπό οθωμανική κυριαρχία για 400 χρόνια. Αλλά δεν έχασαν τη γλώσσα ή τη θρησκεία τους. Τώρα, το ίδιο έθνος, κατηγορεί ένα έθνος που συμπεριφέρεται έτσι εδώ και 400 χρόνια, για διώξεις και γενοκτονία! Λένε στους ανθρώπους στη Δυτική Θράκη “δεν είστε Τούρκοι”. Υπάρχει τζαμί στην Αθήνα, το διοικητικό συμβούλιο αποτελείται από ορθόδοξους!».

Αναφορικά με τη Δύση συνολικά, ο Χουλουσί Ακάρ υποστήριξε: «Το πιο σημαντικό μας πρόβλημα είναι ότι οι δυτικές χώρες δεν είναι αντικειμενικές. Παρ’ όλα αυτά λέμε “ειρήνη”, λέμε “διάλογο”, λέμε “κρατήστε το χέρι της ειρήνης που έχουμε απλώσει”. Ενώ πιέζουμε με τη διπλωματία μέχρι το τέλος, παίρνουμε κάθε είδους μέτρα στο πεδίο».