Κόσμος

Τι ζητά ο Καντίροφ από τον Πούτιν;

Ο Καντίροφ είναι «αγαπημένο παιδί» του Πούτιν, ο οποίος τον έχει κατ’ ουσίαν διορίσει πριν από δεκαπέντε χρόνια στο τιμόνι της Τσετσενίας

Ο Καντίροφ δεν είναι ένας  «διάττων αστέρας» της ρωσικής πολιτικής, ούτε ένας περιστασιακός συνομιλητής του Ρώσου Πρόεδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, από τον οποίο ζήτησε να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων μικρής ισχύος, μετά από μία ακόμη αποτυχία του ρωσικού στρατού στην πόλη Λιμάν.

Ο Ραμζάν Καντίροφ είναι ο ηγέτης της ρωσικής περιοχής της Τσετσενίας, ο οποίος υποστήριξε ότι η Μόσχα πρέπει να μελετήσει διεξοδικά την περίπτωση της χρήσης πυρηνικών όπλων.

Ιδιαίτερα, σε μήνυμά του, αναφερόμενος στην απώλεια από τη Ρωσία στο προπύργιο της Λίμαν, ο  Καντίροφ έγραψε: «Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να ληφθούν πιο δραστικά μέτρα, μέχρι την κήρυξη στρατιωτικού νόμου στις συνοριακές περιοχές και τη “χρήση χαμηλής απόδοσης” πυρηνικών όπλων».

Ουσιαστικά, δηλαδή, ο Καντίροφ ζήτησε από τον Πούτιν να ρίξει πυρηνικά εναντίον των ουκρανικών στρατευμάτων.

Αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν σκεφθεί κανείς ότι ο Καντίροφ είναι «αγαπημένο παιδί» του Πούτιν, ο οποίος τον έχει κατ’ ουσίαν διορίσει πριν από δεκαπέντε χρόνια στο τιμόνι της Τσετσενίας.

Και μέχρι σήμερα, εκπληρώνει πλήρως τα καθήκοντα που του έχει αναθέσει ο δικτάτορας του Κρεμλίνου: καταστέλλει τις αντιπολιτευτικές πολιτικές δυνάμεις και κυβερνά δεσποτικά, ενάντια κυρίως σε ερωτικές αποκλίσεις και σε θρησκευτικές μειονότητες.

Η αυτόνομη δημοκρατία της Τσετσενίας είναι ένα είδος χωριού, ενάμιση εκατομμυρίου κατοίκων, που ζει μέσα στον φόβο, στον φόβο της κρατικής καταστολής και του καθολικού πολιτικού καταναγκασμού.

Συνεπώς, ο Καντίροφ είναι ένας «επιτυχημένος» συνομιλητής του Πούτιν και λέει ανοιχτά, δυνατά τις σκέψεις του για τη χρήση πυρηνικών όπλων, ελάχιστες ημέρες μετά τη σχετική απειλή που εκτόξευσε ο ίδιος ο Ρώσος Πρόεδρος αναφορικά με τη χρήση πυρηνικών όπλων, την οποία δεν απέκλεισε.

Επιπλέον, ο Καντίροφ καταθέτει την άποψή του σε μια περίοδο κάμψης για το ρωσικό στρατό, ο οποίος χάνει συνεχώς εδάφη, τα οποία ανακαταλάμβάνουν τα ουκρανικά στρατεύματα.

Άλλοι ένθερμοι υποστηρικτές του Βλαντιμίρ Πούτιν κινήθηκαν προς την ίδια κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένου του πρώην Προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ, και άφησαν να εννοηθεί ότι η Ρωσία μπορεί να χρειαστεί να καταφύγει σε πυρηνικά όπλα, ανεξάρτητα από το εάν η έκκληση του Καντίροφ είναι η πιο σαφής μέχρι τώρα.

Ακόμη, η Ρωσία έχει το μεγαλύτερο ατομικό οπλοστάσιο στον κόσμο που περιλαμβάνει τακτικά πυρηνικά όπλα χαμηλής ισχύος. Η ενδεχόμενη χρήση τους θα σημάνει, πολιτικά, περαιτέρω περιστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών, με τις οποίες άλλωστε ποτέ δεν ήταν πλήρως εξοικειωμένος ο Πούτιν, και, στρατιωτικά, τον παραγκωνισμό σημαντικών ανωτάτων αξιωματικών και μερίδας της στρατιωτικής ηγεσίας της Ρωσίας, ιδέα με την οποία ο Πούτιν «φλερτάρει» όλο και περισσότερο, μετά και τις πρόσφατες απώλειες εδαφών στην Ουκρανία.

Από αυτές τις απόψεις, ο Καντίροφ δεν θα ήταν αυθαίρετο να θεωρηθεί ότι προείπε ανοιχτά αυτό που, πιθανώς, βρίσκεται στις πιο μύχιες σκέψεις του δικτάτορα του Κρεμλίνου.