Κόσμος

Ενέργεια: Ευρωπαϊκή συμφωνία αλλά με αστερίσκους

Οι Είκοσι Επτά συμφώνησαν σε ορισμένα καίρια σημεία, αλλά παραμένουν διχασμένοι ως προς ένα ανώτατο όριο στις τιμές του φυσικού αερίου

Η πολυαναμενόμενη ειδική σύνοδος των Υπουργών Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ολοκληρώθηκε, με τη συμφωνία των αρμοδίων Υπουργών σε τρία σημεία, αλλά και με σημαντικά ρυθμιστικά κενά.

Πιο συγκεκριμένα, οι Ευρωπαίοι Υπουργοί Ενέργειας κατέληξαν σε συμφωνία για έκτακτα μέτρα, προκειμένου για την αντιμετώπιση της ραγδαίας αύξησης των τιμών της ενέργειας. Οι Είκοσι Επτά συμφώνησαν σε ορισμένα καίρια σημεία, αλλά παραμένουν διχασμένοι ως προς ένα ανώτατο όριο στις τιμές του φυσικού αερίου.

Οι Ευρωπαίοι Υπουργοί Ενέργειας, οι οποίοι συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες, επικύρωσαν ορισμένες από τις προτάσεις που παρουσιάστηκαν στα μέσα Σεπτεμβρίου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η υποχρεωτική μείωση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, το ανώτατο όριο στα έσοδα από την αγορά από παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας χαμηλού κόστους και η συνεισφορά αλληλεγγύης από τους παραγωγούς ορυκτών καυσίμων είναι τα τρία σημεία συμφωνίας.

Έθεσαν έναν δεσμευτικό στόχο για τα κράτη να μειώσουν την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας «κατά τουλάχιστον 5%», κατά τις ώρες αιχμής.

Οι Είκοσι Επτά καλούνται επίσης να μειώσουν τη μηνιαία κατανάλωση ρεύματος κατά τουλάχιστον 10%.

Αυτά τα μέτρα πρέπει να εφαρμοστούν από όλα τα κράτη που έχουν ήδη θέσει σε εφαρμογή σχέδια για τη μείωση της κατανάλωσής τους εν όψει του κινδύνου ελλείψεων που διαφαίνεται καθώς πλησιάζει ο χειμώνας.

Ένα άλλο μέτρο είναι ο περιορισμός του εισοδήματος των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικές και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (αιολική, ηλιακή, υδροηλεκτρική) που αποκομίζουν εξαιρετικά κέρδη πουλώντας την παραγωγή τους σε τιμή πολύ υψηλότερη από το κόστος παραγωγής τους. Αυτό το ανώτατο όριο ορίζεται στα 180 ευρώ ανά μεγαβατώρα και η διαφορά μεταξύ αυτού του επιπέδου και της τιμής της χονδρικής αγοράς πρέπει να ανακτηθεί από τα κράτη για να αναδιανεμηθεί σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Ωστόσο, η πλειονότητα των κρατών μελών – δεκαπέντε, συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας, του Βελγίου, της Ιταλίας και της Ισπανίας – πιστεύει ότι το «σοβαρότερο πρόβλημα» πρέπει ακόμη να αντιμετωπιστεί : ζητούν περιορισμό στις τιμές χονδρικής του φυσικού αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά. Αυτές οι χώρες θέλουν το μέτρο να ισχύει για όλες τις εισαγωγές φυσικού αερίου και όχι μόνο για αυτές από τη Ρωσία.

Γεγονός παραμένει ότι η Γερμανία είναι ξεκάθαρα απρόθυμη να εφαρμόσει ένα τέτοιο μέτρο, φοβούμενη ότι ο περιορισμός των τιμών θα απειλήσει τις ευρωπαϊκές προμήθειες, αποτρέποντας αξιόπιστους εταίρους, όπως η Νορβηγία ή οι Ηνωμένες Πολιτείες, από την παράδοση φυσικού αερίου στην ΕΕ, προς όφελος άλλων προορισμών.

Ουσιαστικά, η Νορβηγία έχει αναδειχθεί στον μεγαλύτερο προμηθευτή φυσικού αερίου της Ευρώπης και η Γερμανία διατηρεί εξαιρετικά στενές σχέσεις μαζί της.