“Καμπανάκια” από τις χρηματοπιστωτικές αγορές – Εισέρχονται σε επικίνδυνη φάση

Σε όλο τον κόσμο, οι χρηματοπιστωτικές αγορές φαίνονται όλο και πιο ζορισμένες. Στη Βρετανία, οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων έχουν αυξηθεί και η στερλίνα έχει υποχωρήσει, ωθώντας το Υπουργείο Οικονομικών και την Τράπεζα της Αγγλίας να εκδώσουν δηλώσεις που προσπαθούν να ηρεμήσουν τις αγορές. Στην Ιαπωνία, η κυβέρνηση παρενέβη στις αγορές συναλλάγματος για να ανακόψει την πτώση του γιεν για πρώτη φορά από το 1998. Στην Κίνα, η κεντρική τράπεζα αύξησε τα υποχρεωτικά αποθεματικά για συναλλαγές σε συνάλλαγμα, σε μια προσπάθεια να περιορίσει τις εκροές νομισμάτων. Στο επίκεντρο της αναταραχής βρίσκεται η αδιάκοπη άνοδος του αμερικανικού δολαρίου και των παγκόσμιων επιτοκίων. Υπάρχει μικρή ανακούφιση στον ορίζοντα.

Κάθε αγορά έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Η νέα κυβέρνηση της Βρετανίας σχεδιάζει τις μεγαλύτερες φορολογικές περικοπές στη χώρα εδώ και μισό αιώνα. Η Ιαπωνία προσπαθεί να διατηρήσει τα επιτόκια σε χαμηλά επίπεδα, ανατρέποντας την παγκόσμια τάση. Η κυβέρνηση της Κίνας παλεύει με τις συνέπειες μιας πολιτικής «μηδενικού Covid» που την έχει απομονώσει από τον κόσμο.

Αλλά όλοι αντιμετωπίζουν ένα κοινό σύνολο προκλήσεων. Τα περισσότερα από τα νομίσματα του κόσμου έχουν αποδυναμωθεί σημαντικά έναντι του δολαρίου. Πριν από την άγρια αστάθεια της περασμένης εβδομάδας, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, μια λέσχη κεντρικών τραπεζών, σημείωσε ότι οι χρηματοοικονομικές συνθήκες είχαν αλλάξει, καθώς οι δεσμεύσεις των κεντρικών τραπεζών για αυξήσεις των επιτοκίων αποτιμήθηκαν από τις αγορές και τη ρευστότητα στην αμερικανική κυβέρνηση.

Επιστρέφουν οι φόβοι για μια νέα αναταραχή στο ευρώ

Έχει επιστρέψει το φάντασμα των ανησυχιών για μία νέα οικονομική αναταραχή στο ευρώ και με πρωταγωνίστρια αυτή τη φορά την Ιταλία  και όχι την Ελλάδα. Ήδη οι περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης ετοιμάζονται για ένα πολύ δύσκολο χειμώνα καθώς το κοκτέιλ της ενεργειακής κρίσης και της ακρίβειας δείχνει έτοιμο να “εκραγεί”. Η Ιταλία εξάλλου ποντάρει στους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης της τάξεως των 192 δισ. ευρώ. Από την άλλη, το spread μεταξύ των ιταλικών και γερμανικών 10ετών κρατικών ομολόγων είναι 2,3 ποσοστιαίες μονάδες, δηλαδή στα ίδια επίπεδα του Ιουλίου, όταν άρχισε η αποδόμηση της κυβέρνησης του Μάριο Nτράγκι.

Προειδοποιητική βολή μπορεί να θεωρηθεί η υποβάθμιση των προοπτικών της ιταλικής οικονομίας από τη Moody’s και τη S&P. Και αυτό γιατί  πέραν του υψηλού χρέους και της πολιτικής αστάθειας – η οικονομία της Ιταλίας βρίσκεται σε μια παγίδα στασιμότητας για δύο δεκαετίες.