Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, προσπάθησε να ακολουθήσει μια «πολιτική ισορροπίας», διατηρώντας τις σχέσεις της και με τις δύο πλευρές από την αρχή του πολέμου, στις 24 Φεβρουαρίου, και χάρη σε αυτή τη θέση, πέτυχε κάποια κέρδη, όπως η συμφωνία για τον διάδρομο σιτηρών. Ωστόσο, ειδικά μετά τη στενή φιλία με τον Πούτιν στη Σύνοδο Κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, γνωστού και ως «ανατολικού ΝΑΤΟ», στη Σαμαρκάνδη, έγιναν σχόλια ότι η ισορροπία βρίσκεται σε δύσκολη θέση.
Τώρα, υπάρχει ένα σημαντικό ερωτηματικό στην ατζέντα, αν η παράταση και όξυνση του πολέμου με την απόφαση της μερικής επιστράτευσης θα αναγκάσει ακόμη περισσότερο την πολιτική ισορροπίας της Άγκυρας.
Ο Α. Σεζέρ, αναλυτής εξωτερικής πολιτικής, υποστηρίζει ότι η Τουρκία βρίσκεται τώρα σε πιο δύσκολες μέρες και τονίζει ότι «το τι θα κάνει η Τουρκία για τις προτάσεις και τις απαιτήσεις που θα προκύψουν από το ΝΑΤΟ την επόμενη περίοδο είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό». Σύμφωνα με τον Σεζέρ, ο Πρόεδρος Ερντογάν θα προσπαθήσει να πάει αυτή την υπόθεση όσο πιο μακριά μπορεί, σε μια προσπάθεια να διαχειριστεί τις αμφίπλευρες αυτές σχέσεις, αλλά, τελικά, μπορεί να προκύψει μια κατάσταση, όπου θα πρέπει να κάνει μια επιλογή.
Μετά τα τελευταία βήματα της Ρωσίας, αναφέρεται ότι οι δυτικές χώρες ενδέχεται να αυξήσουν την υποστήριξη στρατιωτικού εξοπλισμού προς την Ουκρανία, ενώ ταυτόχρονα επιβάλλουν νέες κυρώσεις. Αυξάνεται και η «δόση των δηλώσεων» κατά του Πούτιν στη Δύση.
Σύμφωνα με τον Γ. Ν. Ρήντι, ειδικό σε θέματα ρωσικής πολιτικής που ζει στη Μόσχα, οι πολιτικές της Τουρκίας θα καθοριστούν από την πορεία του πολέμου.
Εκτιμώντας ότι η Άγκυρα πρέπει να επιλέξει μια πιο ξεκάθαρη θέση σε περίπτωση κλιμάκωσης του πολέμου, η Δύση μπορεί να την αναγκάσει να κάνει μια επιλογή, επειδή είναι μέλος του ΝΑΤΟ.