«Πήγαμε στις ξαπλώστρες που είχαν καλά στηριγμένες – στο έδαφος – ομπρέλες. Διαβάζαμε τα βιβλία μας και βουτούσαμε στα νερά στις παραλίες Υστερνίων, Καρδιανής και Άγιος Ρωμανός. Μια ριπή σήκωσε δύο από τις ξαπλώστρες και το βιβλίο του Λούκα στον αέρα. Το ίδιο συνέβη και με τις χαρτοπετσέτες. Παρόλα αυτά το νερό ήταν ήρεμο και τιρκουάζ. Η μπύρα κρύα, οι Έλληνες ανεξήγητα χαλαροί», γράφει ο ρεπόρτερ.
Προσευχές και θαύματα
Η Τήνος είναι ένα μέρος όπου οι προσευχές εισακούονται. «Μια μέρα, οδηγήσαμε ανατολικά στη Χώρα, την πρωτεύουσα της Τήνου. Ένας δρόμος που είναι γεμάτος σουβενίρ, θρησκευτικές εικόνες και πλαστικές κανάτες για αγιασμό, οδηγούσε στον Ιερό Ναό της Ευαγγελιστρίας της Τήνου.
Οι πιστοί ισχυρίζονται ότι έχει θαυματουργές θεραπευτικές δυνάμεις. Επισκέπτες στο νησί πηγαίνουν γονυπετείς από το λιμάνι στην εκκλησία. «Είδα κάποιον να ανεβαίνει το κόκκινο χαλί στις μαρμάρινες σκάλες της εκκλησίας και να σηκώνεται για να κλάψει μπροστά στο ιερό δίπλα σε μια συλλογή από κεριά που τρεμοπαίζουν. Τον ρώτησα αν έχει σβήσει ποτέ ο άνεμος τα κεριά». Και η απάντησή του ήταν «όχι». Σαν θαύμα…