Μια συναυλία για τα 60 χρόνια του κορυφαίου Γιάννη Μαρκόπουλου στο Ηρώδειο

60 χρόνια πορείας στη μουσική και συνεχόμενης δημιουργίας συμπληρώνει φέτος ο Γιάννης Μαρκόπουλος. Ο μεγάλος μας συνθέτης, ο σημαιοφόρος του κινήματος της επιστροφής στις ρίζες, ο μουσικός που με το όραμά του έκανε τομή στα μουσικά πράγματα της δεκαετίας του ’70 και έδωσε άλλη ταυτότητα στη σύγχρονη ελληνική μουσική, γιορτάζει αυτή τη λαμπρή επέτειο με μία μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο. Ο Κρητικός συνθέτης θα παρουσιάσει μία ανθολογία από τους κύκλους τραγουδιών που σφράγισε με την υπογραφή του, εστιάζοντας στην ιστορία, τους, τους μύθους και στον έρωτα σαν κινητήριες δυνάμεις ψυχικής ανάτασης και στους μεγάλους ποιητές που προσέγγισε Ελύτη Σεφέρη αλλά και νεότερους που ανέδειξε.

Την Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο θα αντηχήσουν πολυαγαπημένα τραγούδια, ορχηστρικά μέρη και μερικές από της σημαντικότερες στιγμές της πορείας ενός ζωντανού μύθου της σύγχρονης Ελλάδας

Έχοντας συνεργαστεί με τους σημαντικότερους Ελληνες ερμηνευτές εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα, ο Γιάννης Μαρκόπουλος στρέφεται στη νέα γενιά που θα συνεχίσει να μεταλαμπαδεύει τη μουσική του στις επόμενες, με αυτούς τους καλλιτέχνες που εκπροσωπούν για τον ίδιο το καλλιτεχνικό ιδεώδες, υπηρετώντας το γνήσιο και το αυθεντικό στη μουσική. Θα συμμετέχει η ορχήστρα Παλίντονος Αρμονία, υπό τη διεύθυνση του Αναστάσιου Συμεωνίδη και η μεικτή χορωδία του Δήμου Αθηναίων υπό τη διεύθυνση του Σταύρου Μπέρι.

Δημιουργός με εντελώς δικό του μουσικό ύφος, ο Γιάννης Μαρκόπουλος (Ηράκλειο Κρήτης, 18 Μαρτίου 1939) είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες. Το 1962 με τη μουσική που υπογράφει για την ταινία του Νίκου Κούνδουρου, Μικρές Αφροδίτες, ο συνθέτης κερδίζει το βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Το soundtrack κάνει το συνθέτη γνωστό παγκοσμίως, και ο Μαρκόπουλος χαιρετίζεται για το μουσικό του ταλέντο απ’ άκρη σ’ άκρη στον κόσμο, από τα Βαλκάνια και την Ευρώπη, μέχρι την Αμερική και την Ιαπωνία.

Στις δεκαετίες που ακολουθούν, ξεκινώντας από αυτήν του ’70, θα συνεργάζεται με μεγάλες τηλεοπτικές, θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ ανοίγει τα δικά του μουσικά μονοπάτια κάνοντας πράξη το κίνημα επιστροφή στις ρίζες, εντάσσοντας τα τοπικά ελληνικά όργανα όπως τη λύρα και το σαντούρι να ομοηχούν μέσα στη συμφωνική ορχήστρα.Κάπως έτσι γεννιέται το μοναδικό του ύφος, που παραμένει ως σήμερα αξεπέραστο και φωτεινός σηματοδότης για όσους θέλουν να ανακαλύψουν διαφορετικές πτυχές της ελληνικής μουσικής.