Ελλάδα

Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Επίτιμος Διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου

Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου, σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα του Θρόνου, στον Πατριαρχικό Οίκο στο Φανάρι.

Παρέστησαν Ιεράρχες του Θρόνου, ο Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου Αρχιμανδρίτης Γεώργιος, ως εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, μέλη της Πατριαρχικής Αυλής και άλλοι κληρικοί, ‘Αρχοντες Οφφικιάλιοι της ΜτΧΕ, η πρόξενος Δανάη Βασιλάκη, εκπροσώπου της γενικής προξένου της Ελλάδος στην Πόλη, ο πρόξενος Σταύρος Χριστοδουλίδης, πανεπιστημιακοί καθηγητές και φοιτητές, που ταξίδεψαν από την Κύπρο, και άλλοι προσκεκλημένοι.

Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, καθηγητής Τάσος Χριστοφίδης, προήδρευσε της τελετής, παρουσία μελών του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου, ενώ για το έργο και τη διακονία του Πατριάρχη μίλησε ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Κλασικών Σπουδών και Φιλοσοφίας, Σπυρίδων Τζούνακας.

Το ψήφισμα της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Κύπρου ανέγνωσε ο κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής, καθηγητής Martin Hinterberger, και το επέδωσε στον Παναγιώτατο ο πρύτανης, ο οποίος και ανέγνωσε την απόφαση αναγορεύσεώς του σε Επίτιμο Διδάκτορα.

Στη συνέχεια, ο Παναγιώτατος πραγματοποίησε ομιλία, κατά την οποία ευχαρίστησε το Πανεπιστήμιο Κύπρου για τη μεγάλη τιμή. Αναφερόμενος στην αξία του σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου, επισήμανε, μεταξύ άλλων:

«H ειρηνοποιητική δράσις των θρησκειών συναρτάται με την ειρήνην των θρησκειών μεταξύ των, και με την συνεργασίαν των. Εις το πλαίσιον αυτό αναδύονται αι φιλάνθρωποι αξίαι, αι οποίαι ενυπάρχουν εις τας θρησκευτικάς παραδόσεις. Σήμερον, αι θρησκείαι καλούνται να συμβάλουν εις την οικοδομήν ενός ανθρώπου, ο οποίος βλέπει εις τον συνάνθρωπόν του τον αδελφόν και όχι τον αντίπαλον, τον επίβουλον ή τον εχθρόν. Επίσης, αι θρησκείαι οφείλουν να τονίζουν την συνάφειαν ειρήνης και δικαιοσύνης. Η τεθεμελιωμένη επί της δικαιοσύνης ειρήνη είναι το ύψιστον εγκόσμιον αγαθόν, το αληθές συμφέρον, το ‘’εις αγαθόν φέρον” διά τον άνθρωπον, τους λαούς και την ανθρωπότητα.

Πιστεύομεν εις την αποτελεσματικότητα του διαλόγου. Ο διάλογος δεν έχει χαμένους, ηττημένους. Απειλή διά τον άνθρωπον και διά την διάσωσιν της ταυτότητος των λαών δεν είναι ο διάλογος αλλά η άρνησίς του, ο αυτοεγκλεισμός και ο φοβική κλειστότης, που τροφοδοτούν ποικίλους φονταμενταλισμούς. Αυτή η εμπιστοσύνη εις τον διάλογον και την συνεργασίαν ενίσχυσε την στράτευσιν της ημών Μετριότητος και εις τον αγώνα διά την προστασίαν του φυσικού περιβάλλοντος και την ανάπτυξιν ενός παγκοσμίου οικολογικού πολιτισμού».