Τη δική τους απάντηση σε όσα ακούστηκαν μετά την ομιλία του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, στην εκδήλωση μνήμης του Γιάννη Κεφαλογιάννη στα Ανώγια, για την υπόθεση των παρακολουθήσεων δίνουν σήμερα στενοί συνεργάτες του καλώντας τον οποιονδήποτε να «τη διαβάσει προσεκτικά».
Όπως επισημαίνουν «θα αντιληφθεί πως δεν εμπεριέχει αιχμές κατά της κυβέρνησης και ότι ο πρώην πρωθυπουργός είπε αυτονόητα πράγματα, ώστε ο δημόσιος βίος να μην δηλητηριάζεται από φήμες και σκιές».
Καραμανλής για παρακολουθήσεις: Κάθαρση με άπλετο φως
Ο κ. Καραμανλής επικαλούμενος την «ασυμβίβαστη προσήλωση» του Κρητικού πολιτικού, Ι. Κεφαλογιάννη στα θέματα διαφάνειας, στράφηκε στην ουσία της πρόσφατης εξέλιξης με την παρακολούθηση του κινητού του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ τονίζοντας ότι «διαύγεια και διαφάνεια είναι θεμελιώδη ζητούμενα για σύννομο και ομαλό δημόσιο βίο». Σε τέτοιου είδους καταστάσεις -συμπλήρωσε χαρακτηριστικά- η κάθαρση επέρχεται μόνο εφόσον αποσαφηνιστούν πλήρως τα ζητήματα. Όπως άλλωστε υποστήριξε ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας: «το θέμα είναι τόσο βαρύ και σοβαρό που δεν επιτρέπεται ούτε αντέχεται να μείνουν σκιές ιοβόλες για την δημοκρατική ομαλότητα. Φως λοιπόν! Άπλετο φως!».
Ο κ. Καραμανλής που εισέπραξε στο σημείο αυτό το έντονο χειροκρότημα των παρευρισκόμενων στο ανοιχτό θέατρο «Νίκος Ξυλούρης», συνέχισε λέγοντας ότι: «Το να προκλήθηκαν τα γεγονότα αυτά από κυβερνητική πρωτοβουλία είναι εκτός από αντιδημοκρατικό και παράνομο, τόσο πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας που είναι αδιανόητο. Παραμένει όμως επιτακτική η ανάγκη να ξεκαθαριστεί ποιοι και με ποια δικαιολογία ζήτησαν κάτι τέτοιο και ποιοί και πώς το ενέκριναν. Η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου. Όλα στο φως λοιπόν και από εκεί και πέρα απαραίτητες και με διακομματική συνεργασία οι διορθώσεις του θεσμικού καθεστώτος που διέπει και την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου αλλά και την εν γένει λειτουργία των μυστικών υπηρεσιών. Αυτά τα στοιχειώδη για να αποτραπεί η περαιτέρω απαξίωση των θεσμών».