Ζητείται σοβαρότητα!

Ο Αντώνης Σαμαράκης στο διήγημά του «Ζητείται Ελπίς» τοποθετεί τον ήρωα του σ’ ένα καφενείο, να διαβάζει εφημερίδα, να αναπολεί, να ελπίζει και να φοβάται για όλα όσα έρχονται μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο…

Αν ο «αιώνιος έφηβος» Σαμαράκης, ζούσε σήμερα, δεν είναι βέβαιο αν θα χαιρόταν βλέποντας την Ελληνική κοινωνικό-πολιτική σκηνή να μετατρέπεται σε ένα…θεατρικό σανίδι «παίζοντας» το σενάριο του ήρωα στο βιβλίο του. Αν ζούσε, σίγουρα, θα έβαζε τον τίτλο «Ζητείται Σοβαρότητα»…

Η ώρα του πολιτικού προσωπικού

 Και είναι απογοητευτικό να διαπιστώνει κάποιος ότι η παθητικότητα του ήρωα του Σαμαράκη είναι το κύριο χαρακτηριστικό της πολιτικής μας ζωής. Σαν τους μοιραίους του Βάρναλη, που περιμένουμε κάποιο θαύμα, αλλά μέχρι να συμβεί… «μοιραίοι,δειλοί και άβουλοι αντάμα» είμαστε έρμαια: «σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα, όπου μας εύρει μας πατεί»…

Δεν θα είναι η πρώτη –και σίγουρα όχι η τελευταία φορά- που θα ζητηθούν από το πολιτικό προσωπικό να επιδείξει μια σειρά από «αρετές», αλλά και «αντιδράσεις», όπως συμβαίνει πάντα σε αντίστοιχες, κομβικής σημασίας, καταστάσεις: ομοψυχία, συναίνεση, σύνθεση, συνεννόηση κλπ κλπ κλπ.  ΟΜΩΣ…εκείνο το οποίο πρέπει πριν και πάνω απ όλα να επικρατήσει στην πολιτική ζωή είναι, σοβαρότητα.

Κακά δείγματα

 Ήδη έχουμε στη διάθεσή μας ένα αρκετά καλό δείγμα για το πώς αντιμετωπίζουν το θέμα των υποκλοπών οι πολιτικές δυνάμεις. Κι όχι μόνο οι πολιτικές δυνάμεις…

Τόσο, στην πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας (για την ακρόαση του νέου διοικητή της ΕΥΠ πρέσβη Δεμίρη), όσο και στη χθεσινή προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή, διαπιστώθηκαν προθέσεις και κατεγράφησαν τακτικές.

Τίποτε από αυτά δεν προμηνύει καλές εξελίξεις, πολλώ δε μάλλον όταν μπροστά μας έχουμε δυο άλλες κοινοβουλευτικές διαδικασίες –ψηφοφορία για συγκρότηση Εξεταστικής, μεθαύριο Δευτέρα, και σύγκληση Επιτροπής Θεσμών με κλήση και ακρόαση «μαρτύρων»- αλλά και την απείρως δυσκολότερη…πίστα πολιτικής σύγκρουσης, τις συνεδριάσεις της Εξεταστικής, όταν συγκροτηθεί.

Ο κύκλος των διαρροών

 Όσα είδαμε μέχρι σήμερα δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας: διαρροές, παρερμηνείες, διαστρεβλώσεις, παραπληροφόρηση, ύβρεις. Κι αν όλα αυτά θεωρηθούν, λίγο πολύ αναμενόμενα τόσο λόγω του θέματος όσο και της προεκλογικής περιόδου, εκείνο το οποίο είναι παντελώς απαράδεκτο είναι η ελαφρότητα, η αδολεσχία, τα υπονοούμενα –εν είδη απειλών ή κρυφών μηνυμάτων- σε ζητήματα που άπτονται της Εθνικής ασφάλειας και των μυστικών υπηρεσιών της χώρας.

Δεν μιλάμε πλέον για πολιτικό τάκτ ή πολιτικά ορθή ευγένεια και για ηθική της πολιτικής σύγκρουσης.

Αν όπως έχει επικρατήσει λέμε ότι «στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται», τότε αυτό ακριβώς πρέπει να ισχύει για ένα θέμα υψίστης Εθνική σημασίας. Δεν τίθεται θέμα να συσκοτιστεί η υπόθεση, ούτε να μην δοθούν απαντήσεις. Αλλά η δημόσια αντιπαράθεση, τα μισόλογα, οι υπαινιγμοί, οι απειλές και οι ομιλίες που θυμίζουν «συμβόλαια εκβιασμού», δεν πρέπει να επικρατήσουν.

Οι πολίτες απαιτούν απαντήσεις και πληροφόρηση. Όχι παραπληροφόρηση και αναπάντητα ερωτήματα.

Η ευθύνη για όλα τα παραπάνω είναι τόσο των κομμάτων, όσο και της Βουλής, η οποία πρέπει να θορυβηθεί απ΄ όσα έγιναν στις δυο πρώτες «πράξεις» του έργου «Υποκλοπές». Θα πρέπει να θωρακιστούν οι επόμενες διαδικασίες με τέτοιο τρόπο που να αρμόζει σε μια σοβαρή Πολιτεία: με αξιοπιστία, σεβασμό στην ενημέρωση, αλλά και στις αξίες ενός συντεταγμένου κράτους. Το βασικό είναι να συνειδητοποιήσουν όσοι λάβουν μέρος στις διαδικασίες ότι…δεν ξεκαθαρίζουν πολιτικούς λογαριασμούς, αλλά αναζητούν απαντήσεις στο όνομα των Πολιτών…

Οι ευθύνες

Δεν είναι εύκολη η εξίσωση αυτή. Και γίνεται δυσκολότερη, τόσο από την κοινωνική πίεση –λόγω ακρίβειας  και ενεργειακής κρίσης- όσο και από την ένταση της μακράς προεκλογικής περιόδου, στην οποία έχουμε εισέλθει.

Από την άλλη όμως, δεν γίνεται οι Πολίτες, σαν τον ήρωα του Σαμαράκη, να κάθονται παθητικοί σ’ ένα καφενείο και να διαβάζουν εφημερίδα ελπίζοντας και φοβούμενοι…

Τι θα γίνει; Μάλλον τίποτα: πολλά διαφορετικά πορίσματα της εξεταστικής, είναι το καλό σενάριο. Το κακό, θα είναι αυτό που προ είπαμε, δηλαδή πολλά πορίσματα σε συνδυασμό με την πρόκληση… ανήκεστης  βλάβης  σε εθνικά συμφέροντα και απόρρητα στοιχεία.