Με άριστη γνώση του φακέλου

Ίσως, να μην υπήρξε άλλο πολιτικό πρόσωπο που να συγκέντρωσε τόσα πολλά και σχεδόν συντονισμένα πυρά όσο ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη. «Ο Κνίτης που έγινε Ακροδεξιός», «ο Ανθρωπιστής που κατάντησε Διώκτης των Προσφύγων», «ο Κερατσινιώτης που μεγαλοπιάστηκε», είναι μόνο μερικές από τις εκφράσεις, τις ελεεινολογήσεις εναντίον του κ. Τάκη Θεοδωρικάκου. Το μόνο, που από όσα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, δεν γράφτηκε είναι το βαρναλικό «Αχ! Που είσαι νιότη, που ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!».

Μεγαλοστομίες χωρίς κανένα αντίκρισμα πραγματικότητας

Κι ο Υπουργός το γνωρίζει καλά, σε αντίθεση προς μια καταφανώς ναρκισσευόμενη και θορυβούσα αντιπολίτευση του διαδικτύου, ιδίως των δικαστηρίων που, καθημερινά, στήνονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ανυπόστατες αιτιάσεις, γιατί ο νεαρός φοιτητής από τον Πειραιά, ήδη από το μακρινό 1991, είχε κάνει την κρίσιμη επιλογή του, ξεκόβοντας στο 13 ο Συνέδριο του ΚΚΕ από τον σοβιετικό ολοκληρωτισμό, που ενέπνευσε τη δολοφονία 85 εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων, επειδή είχαν διαφορετικές κοινωνικές και πολιτικές ιδέες από τους δικτάτορες επί του προλεταριάτου.

Αντί του κ. Θεοδωρικάκου και της λεγόμενης εκσυγχρονιστικής πτέρυγας του Περισσού, προτιμήθηκε για τη θέση της ηγεσίας του κόμματος η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία ούτε σύνεδρος δεν είχε εκλεγεί, αλλά, με πλέρια δημοκρατικότητα, την επέβαλε ο τότε πανίσχυρος Χ. Φλωράκης. Πάμε παρακάτω, τώρα. Ανυπόστατες αιτιάσεις, γιατί ο Τάκης Θεοδωρικάκος είχε το ψυχικό σθένος να συγκρουσθεί με το ιερατείο της Προόδου, να απολέσει τη βεβαιότητα και τη σταθερότητα του κομματικού μισθού, να κάνει όνειρα για την περίοπτη θέση του Γενικού Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος. Στα συγκαιρινά μας, τώρα.

Ανυπόστατες αιτιάσεις, γιατί ο Τ. Θεοδωρικάκος εργάζεται σαν Σταχανοβοίτης, φεύγοντας συχνά τις πρώτες μεταμεσονύχτιες ώρες από το γραφείο του. Οφείλει να μελετήσει – κι εδώ είναι ίσως μια επιρροή από εκείνες τις φουρνιές παλαιών αριστερών που γνώριζαν τη σημασία της δουλειάς στην αρτιότερη συγκρότηση του ανθρώπου – σε βάθος το φάκελο, που, την επομένη, θα κληθεί να υπερασπιστεί στο Κοινοβούλιο, στους τηλεοπτικούς σταθμούς, στα ενημερωτικά website. Και είναι σε αυτά τα δημόσια fora, όπου, ως καθ’ ύλην αρμόδιος Υπουργός, γνώριζε άριστα, σε ευθεία αντίθεση προς τις θνησιγενείς γνώσεις των ανθρωπιστών συνομιλητών του, ότι είναι άλλο πρόσφυγας και άλλο μετανάστης. Ότι υπάρχουν «πρόσφυγες κοινοί» και «πρόσφυγες εντολής».

Ότι υπάρχουν νόμιμοι και παράτυποι ή παράνομοι μετανάστες, όπως αυτοί οι 25.000 που επιχείρησαν να παραβιάσουν τα εθνικά σύνορα. Είναι βέβαια αληθές ότι γεννήθηκε στο Κερατσίνι. Ας του συγχωρεθεί ότι δεν έχει «προγόνους με τίτλους και περούκες». Μα δεν αμείβεται για την κοινωνική καταγωγή του. Επελέγη και αμείβεται για να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, να έχει γνώση του φακέλου που κάθε φορά του αναθέτουν.