Οι τρεις όψεις της πραγματικότητας

Ως γνωστόν η «πραγματικότητα»  -και αρκετές φορές η «αλήθεια»- έχει τρείς εκδοχές: αυτή που βλέπουμε εμείς, αυτή που βλέπουν οι άλλοι κι αυτή που πραγματικά είναι. O κανόνας αυτός, όχι μόνο ισχύει, αλλά βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή του στην υπόθεση των υποκλοπών.

Κάθε κόμμα βλέπει από τη δική του πλευρά τις εξελίξεις, την ώρα που τα υπόλοιπα τις βλέπουν αλλιώς. Κι όλα μαζί, τα αντιμετωπίζουν αλλιώς οι Πολίτες. Για τους  οποίους στην παρούσα φάση δεν έχουμε κάποιο μέτρο υπολογισμού των αντιδράσεών τους, καθώς –πέρα από τον κυκεώνα και το χάος των social media- δεν υπάρχει  στοιχειωδώς αξιόπιστη ένδειξη, έστω από δημοσκοπήσεις. Οι οποίες –ειρήσθω εν παρόδω- θα αρχίσουν να δημοσιοποιούνται μετά τις 20 Αυγούστου. Και αναφερόμαστε στις επίσημες και όχι στις «δήθεν» ή τις «κρυφές», ή τις…περίφημες των «πρεσβειών», που από μέρα σε μέρα θα κάνουν υπογείως την εμφάνισή τους ως «διαρροές» για να διαμορφώσουν κλίμα. Πλην όμως είναι γνωστό ότι κατά τη θερινή περίοδο δημοσκοπήσεις «απαγορεύεται» να γίνονται… Λεπτομέρειες θα πει κάποιος!

Οι τακτικές

Κι όντως μπορεί να είναι λεπτομέρειες, καθώς η υπόθεση των υποκλοπών προσφέρεται για κάθε είδους «χρήση» και εκμετάλλευση: από δημαγωγική, παραπλανητική και αποπροσανατολιστική μέχρι…συνωμοσιολογική. Ελάχιστα όμως θα χρησιμοποιηθεί ως αφορμή και αιτία να μελετηθούν σοβαρά τα κακώς κείμενα και να αλλάξουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα όσα διαπιστωθούν ότι δεν λειτουργούν καλά..

Έτσι κι αλλιώς οι κομματικές τακτικές είναι ήδη προδιαγεγραμμένες:

• Η κυβέρνηση τηρεί και θα τηρήσει στάση αναμονής. Είτε –όπως λένε οι κακεντρεχείς- αναμένοντας να «κοπάσει» η θύελλα, είτε για να αποκρυσταλλωθεί η εικόνα και να καταλάβει με τι έχει να κάνει…
• Το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης στροβιλίζονται καθημερινά σε αντιφατικές τοποθετήσεις, περνώντας από τη «σιωπή» στην «έκρηξη» και μετά επαναφορά και πάλι στο λήθαργο. Έτσι κι αλλιώς το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ξεπεράσει το μεγάλο πρόβλημα, ότι ο πρωταγωνιστής της υπόθεσης –ο Νίκος Ανδρουλάκης- όταν θα διεξάγονται οι συζητήσεις  στη Βουλή, θα είναι στα θεωρεία. Στην καλύτερη των περιπτώσεων…
• Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεδομένο ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις ενδύεται το μανδύα του Μάο και αναφωνεί: «μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση». Έτσι κι αλλιώς η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο εστιάζει στην αποδόμηση –με κάθε τρόπο- της κυβέρνησης, παρά στην προώθηση της δικής του εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης.

Οι ερμηνείες

Τούτων δοθέντων ,όλοι οι πολιτικοί δρώντες έχουν το δικαίωμα να αποκωδικοποιούν την «πραγματικότητα», κατά πώς επιθυμούν και να την προσαρμόζουν στα «θέλω» τους. Αν και ποιος θα δικαιωθεί θα φανεί σε βάθος σε χρόνου

Επί παραδείγματι ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπολύει σφοδρές επιθέσεις στην Κυβέρνηση, όχι μόνο σε διαγκωνισμό με το ΠΑΣΟΚ (όπως έκανε χθες ο Α.Τσίπρας)  για το ποιος θα πάρει… «θέση οδηγού» στο αντικυβερνητικό ράλι. Προσδοκά, η Κουμουνδούρου, να δημιουργηθεί ένα ευρύτερο κλίμα σκανδαλολογίας κι εν συνεχεία πολιτικής αστάθειας, το οποίο θα της επιτρέψει να επαναφέρει στο προσκήνιο κάθε παλαιότερη –σχετική ή άσχετη- υπόθεση που τη θεωρεί σκανδαλώδη… Την ίδια ώρα δε, αποφεύγει συστηματικά να σχολιάσει τις αναφορές πρώην δικών της στελεχών ότι είχαν πέσει θύματα υποκλοπών επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ…

Από την άλλη πλευρά, η Κυβέρνηση δεν επιθυμεί να «απλώσει» η συζήτηση και να λάβει διαστάσεις καφενειακής αντιπαράθεσης με γενικές και αόριστες αναφορές. Και θέλει να το αποφύγει όχι μόνο διότι κατ’  αυτόν τον τρόπο θα έριχνε νερό στο μύλο της δημαγωγίας, αλλά διότι αποπροσανατολίζεται από το βασικό της στόχο: την προώθηση της εικόνας μιας θεσμικής και σοβαρής κυβέρνησης, η οποία θέτει προς συζήτηση καίρια ζητήματα, όπως πχ την οικονομία, την αντιμετώπιση των πολλαπλών κρίσεων κλπ…

Συγκρατημένη

Είναι ενδεικτικό ότι στη χθεσινή οργισμένη και μακροσκελέστατη δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη, ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος επιχείρησε να «κλείσει» την αντιπαράθεση γρήγορα, παραπέμποντας στη συζήτηση στη Βουλή…

Βεβαίως όσο κι αν θέλει η Κυβέρνηση να αποφύγει το θέμα των υποκλοπών, είναι μια πραγματικότητα την οποία θα κληθεί να αντιμετωπίσει πολλές φορές: είτε με τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, είτε με το δημόσιο διάλογο, είτε επικοινωνιακά, είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είτε στο εσωκομματικό πεδίο. Γι αυτό και ετοιμάζει το Μέγαρο Μαξίμου «φάκελο δράσεων» για την υπόθεση, σε δυο άξονες: αφενός τα μέτρα και τις παρεμβάσεις (που έγιναν ή και μπορεί να γίνουν), αφετέρου τα επιχειρήματα για να αποκρούσει τους ισχυρισμούς και κατηγορίες από την πλευρά της αντιπολίτευσης.

Αλλαγή στρατηγικής;

Όλα τα παραπάνω σαφώς επιδρούν στη γενική κυβερνητική στρατηγική, η οποία  -προ των υποκλοπών- περνούσε από το τρίπτυχο: Οικονομία-ΔΕΘ-Ελληνοτουρκικά. Ο σχεδιασμός προέβλεπε, μετά την ανακοίνωση της εξόδου από την εποπτεία –που έγινε χθες- να ακολουθήσουν οι –μειωμένοι- λογαριασμοί ρεύματος, να δοθεί το fuel pass 2 και να φθάσουμε στη ΔΕΘ με την ανακοίνωση του νέου πακέτου μόνιμων μέτρων και ενίσχυσης.  Αν και μπορεί να συμβούν όλα αυτά,  ποιος μπορεί να… «απαγορεύσει» στην αντιπολίτευση να ισχυριστεί ότι πρόκειται για μέτρα που στόχο έχουν να αποπροσανατολίσουν τους Πολίτες από τα…σκάνδαλα; Κι αυτό ασχέτως αν το πακέτο μέτρων της ΔΕΘ είχε λίγο-πολύ γίνει γνωστό από αρχές Ιουλίου! Όμως είπαμε: η πραγματικότητα έχει πολλές εκδοχές. Το ζήτημα είναι η τρίτη εκδοχή, αυτή των πολιτών –δηλαδή της καθημερινότητας- ποιον θα ευνοήσει…

Τέλος, αν και επανήλθαν –φυσιολογικά, αυτήν τη φορά- τα σενάρια για πρόωρες εκλογές και ανασχηματισμό, τα δεδομένα είναι δυο: πριν σταθεροποιηθεί η κατάσταση δεν πρόκειται να ανοίξει κανένα νέο μέτωπο. Και δεύτερον: ποτέ (κι αυτό αναφέρεται στο ζήτημα των πρόωρων εκλογών) δεν κάνει κάποιο βήμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν δεν είναι σίγουρος ότι θα προωθήσει τη στρατηγική του και θα βελτιώσει τη θέση του…