Να φέρει τους νέους κοντά στην όπερα. Αυτή είναι η αποστολή του Γκουστάβο Ντουνταμέλ στην Όπερα του Παρισιού. Ο θρυλικός σκηνοθέτης Ρόμπερτ Γουίλσον ανεβάζει την όπερα «Τουραντότ» του Πουτσίνι.
«Μπορούμε να πάμε και στην όπερα, είναι κάτι πραγματικά εξαιρετικό πρέπει να πω» υποστηρίζει η 16χρονη Ευγενία.
«Πάντα έλεγα στον εαυτό μου ότι αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να έχω γιατί είναι ακριβό και είμαι νέος» νιώθει ο 17χρονος Ροκχάγια.
Είμαι πολύ χαρούμενος που βλέπω αυτή τη μεγάλη αίθουσα της Όπερας της Βαστίλης γεμάτη με νέους ανθρώπους. Η εκπαίδευση μέσω της μουσικής είναι θεμελιώδης αποστολή για εμένα. Σας ευχαριστώ, ζήτω η μουσική!» δήλωσε ο Γκουστάβο Ντουνταμέλ, καλλιτεχνικός διευθυντής της όπερας του Παρισιού.
Μια μαγική βραδιά στην όπερα για αυτό το νεανικό κοινό με το τελευταίο αριστούργημα του Πουτσίνι την «Τουραντότ». Η όπερα του Παρισιού ανοίγει τις πόρτες της στους νέους ανθρώπους. Τα εισιτήρια είναι φθηνά, ενώ ο στόχος είναι να δημιουργηθεί μια νέα γενιά θεατών που αγαπάει την όπερα. Η δράση απευθύνεται στους κάτω των 28 ετών, ενώ το γαλλικό υπουργείο πολιτισμού διαθέτει περισσότερα από 25.000 εισιτήρια.
«Το κοινό που ονομάζουμε κοινό του αύριο, στην πραγματικότητα είναι το κοινό του σήμερα. Είναι πολύ σημαντικό να ανοίγουμε χώρους και οι νέοι να αισθάνονται ότι ταυτίζονται με αυτό που βλέπουν. Πρέπει να γίνει μέρος της ζωής τους» εκτιμά ο Γκουστάβο Ντουνταμέλ.
Ο δεξιοτέχνης του μινιμαλισμού Ρόμπερτ Γουίλσον ανεβάζει την «Τουραντότ». Η πλοκή εξελίσσεται γύρω από μια ψυχρή Κινέζα πριγκίπισσα, η οποία έχει αποκεφαλίσει όλους τους μνηστήρες που δεν μπορούν να λύσουν τους γρίφους της.
«Είναι ένα παραμύθι. Και η Τουραντότ είναι μια κακιά κυρία που όμως μας κάνει να διασκεδάζουμε. Η παραγωγή μου είναι πολύ στατική όσον αφορά τους ερμηνευτές. Η μουσική είναι η κίνηση, τα φώτα είναι η κίνηση» δήλωσε στο euronews ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Γουίλσον.
«Θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα σε μια συναυλία. Έμεινα έκπληκτος. Μακάρι ο καθένας να μπορεί να απολαύσει την μουσική. Τελικά σε μεταφέρει σε έναν τόπο χωρίς χρόνο την οποία και ονομάζω ”αχρονικότητα”. Είναι σαν μια στιγμιαία αιωνιότητα» δήλωσε ο Γκουστάβο Ντουνταμέλ.
«Είναι εντυπωσιακό, ειλικρινά είναι εντυπωσιακό. Δεν πίστευα ότι θα ήταν τόσο ζωηρό. Πραγματικά νόμιζα ότι θα ήταν πολύ πιο ήσυχο. Στην πραγματικότητα, είναι γεμάτο θόρυβο και ενέργεια, και όλος ο φωτισμός είναι συναρπαστικός. Αγάπησα την όπερα» δήλωσε η Ευγενία Ντουμόντ-Σικάντ, μαθήτρια που παρακολουθεί τις παραστάσεις της όπερας.