Απέναντι στους αυταρχισμούς

Η φημολογούμενη επίσκεψη της Νάνσι Πελόζι έχει προκαλέσει ανησυχίες και πονοκεφάλους στο πολιτικά ανελεύθερο καθεστώς της Κίνας, που ελάχιστα πείθει τους αφοσιωμένους φιλελεύθερους, όπως είναι η Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων. Η 82χρονη, αεικίνητη Πελόζι δεν το βάζει κάτω στα ζητήματα που αναλαμβάνει, δεν τα παρατά εύκολα, από τα νεανικά της χρόνια, όταν, κόντρα σε οικογενειακές επιθυμίες, αποφασίζει να ριχθεί στην πολιτική της πράξης.

Βέβαια, ο Ιταλοαμερικανός πατέρας είχε διατελέσει δήμαρχος της Βαλτιμόρης, όπως και ο αδελφός της, Τόμας Ντ’ Αλεσσάντρο, είχε επίσης διακριθεί στον στίβο του μάχιμου πολιτεύεσθαι. Άλλο όμως οι οικογενειακές παρακαταθήκες, άλλο τα οικογενειακά σχέδια, ιδίως των γονέων, που δεν ήθελαν να δουν την κόρη τους να ασχολείται με την πολιτική, αυτήν την μεγάλη αχάριστη, που ζητά απαιτητικά ωράρια εργασίας και δίνει περιορισμένες χαρές.

Η Πελόζι, ωστόσο, ανθίσταται στις πιέσεις και τα σχέδια των γονιών της και, μετά το πτυχίο της στις Πολιτικές Επιστήμες και τις Διεθνείς Σχέσεις, περνά στις τάξεις των Δημοκρατικών, σε μια εποχή όπου ο ιστορικός πυλώνας του αμερικανικού δικομματισμού ασχολούνταν κυρίως, σχεδόν εμμονικά, με τα οικονομικά προβλήματα των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων του αμερικανικού κοινωνικού σχηματισμού.

Παρακολουθώντας τις μεγάλες ιδεολογικές συζητήσεις των τελευταίων δεκαετιών, η Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων είναι από τις πρώτες που εισηγούνται την πολιτική μετατόπιση των Δημοκρατικών προς το Κέντρο και τον Φιλελευθερισμό

Η Πελόζι παραμένει πιστή σε μια προοδευτική κοινωνική ατζέντα, αλλά επιμένει αγωνιστικά για την αναγωγή του Φιλελευθερισμού σε πρωταρχική ιδεολογική αναφορά του Κόμματος, που τόσο αγάπησε και υπηρετεί. Οι πολιτικές εξελίξεις την δικαιώνουν, οι εκλογικές προτιμήσεις του κοινωνικού κέντρου στρέφονται προς τον Φιλελευθερισμό, αφήνοντας τον Νεοσυντηρητισμό και τα εθνοκεντρικά παρατράγουδά του σε γραφικούς, no global πολιτικούς.

Σε αντίθετη ρότα, η κεφαλή της νομοθετικής εξουσίας του αμερικανικού  κράτους προωθεί τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, κυρίως μέσα από τα συχνά ταξίδια και τις επαφές που πραγματοποιεί με τις χώρες της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας. Κι η επικείμενη επίσκεψή της στην Ταιβάν σε αυτήν την παράδοση και την προοπτική εγγράφεται. Για την Πελόζι, η Ταιβάν δεν είναι μια επαρχία της Κίνας, ένα γεωγραφικό παίγνιο στα χέρια του ολοκληρωτικού Σι Τζινπίνγκ, μια φυσική προέκταση του ΚΚ Κίνας.

Αντιθέτως, η Νάνσι Πελόζι αντιμετωπίζει την Ταιβάν ως μια αυθύπαρκτη εθνική οντότητα, με τη δική της κρατική συγκρότηση, με τη δική της ιδιοπροσωπία. Αυτήν ακριβώς την ιδιοπροσωπία που, ως βαθιά φιλελεύθερη, σέβεται και τιμά σε κάθε λαό και σε κάθε έθνος, ενάντια σε μαύρους αυταρχισμούς και ερυθρούς ολοκληρωτισμούς.