Οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι – Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το country risk προσωποποιημένο

Σε πρόσφατη δημοσιογραφική συζήτηση στην οποία συμμετείχε και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών επί ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κατρούγκαλος, διατύπωσε τη γνωστή άποψη του κόμματος του σχετικά με τις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας, η οποία αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες πηγές διπλωματικής και όχι μόνο κακοδαιμονίας της χώρας.

Με αφορμή την επίσκεψη του πρίγκιπα διαδόχου της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν στην Αθήνα, αφού είπε τα διάφορα αντιπολιτευτικά  «ναι μεν αλλά», εξέφρασε την άποψη ότι κακώς η Ελλάδα έστειλε μία πυροβολαρχία του αντιαεροπορικού/αντιβαλλιστικού συστήματος Patriot στο βασίλειο «διότι έτσι εμπλέκει τη χώρα μας σε πόλεμο, παραβιάζοντας την πάγια πολιτική από το ’74 να μην εμπλεκόμαστε σε ένοπλες συρράξεις».

Είναι δύσκολο να βρει κάποιος από πού να ξεκινήσει την απάντηση διότι η τοποθέτηση αυτή επιβεβαιώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (και) στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής βρίσκεται στην κυριολεξία σε άλλο σύμπαν, διότι αν βρισκόταν σε αυτό κάτι θα είχε αντιληφθεί. Οπότε για να δοθεί μια απάντηση, αυτή πρέπει να ξεκινήσει από την περιγραφή του κόσμου που ζούμε για να εξηγήσει στη συνέχεια ότι αυτά που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλά ανοησίες, αλλά επικίνδυνα για τα συμφέροντα και την ίδια την ασφάλεια της χώρας.

Όμως επειδή αυτή είναι μία μεγάλη συζήτηση θα κόψουμε δρόμο και θα τα πούμε απλά και περιληπτικά.

Η πυροβολαρχία Patriot που έστειλε η Ελλάδα στη Σαουδική Αραβία έγινε μετά την επίθεση στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της ARAMCO των υποστηριζόμενων από το Ιράν ανταρτών Χούθι της Υεμένης με τους οποίους οι Σαουδάραβες βρίσκονται σε πόλεμο επί μία επταετία. Άρα η Ελλάδα δεν έστειλε τους Patriot μόνο ως μία κίνηση στρατιωτικής διπλωματίας για να ενισχύσει τις σχέσεις της με το πιο ισχυρό κράτος του Κόλπου και το κύρος της στην περιοχή, αλλά και για να συμβάλλει στην παγκόσμια ενεργειακή ασφάλεια διότι η ARAMCO είναι η μεγαλύτερη πετρελαϊκή εταιρεία του κόσμου και διατάραξη των αποθεμάτων και των εγκαταστάσεων της έχει προφανείς επιπτώσεις.

Ακόμα και αυτό να μην υπήρχε όμως, τα γεωπολιτικά, οικονομικά. επενδυτικά, διπλωματικά, εξοπλιστικά και άλλα οφέλη από τη σχέση που αναπτύσσουμε με τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ είναι τέτοια που θα δικαιολογούσαν πολλά περισσότερα από την αποστολή μίας πυροβολαρχίας Patriot.

Οι εξαγγελίες του Μπιν Σαλμάν για τα σαουδαραβικά σχέδια να ενισχύσουν τη μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο συμπεριλαμβανομένου και του υδρογόνου, του καυσίμου του μέλλοντος, πέραν από τους άλλους επενδυτικούς και εξοπλιστικούς σχεδιασμούς που συμφωνήθηκαν, δίνουν μία ιδέα για τις προοπτικές που ανοίγονται. Τα δύο πιο επιδραστικά αραβικά κράτη με το μεγαλύτερο πορτοφόλι, Σαουδική Αραβία και ΗΑΕ, βλέπουν την Ελλάδα ως στρατηγικό hub για την παρουσία τους στην ευρύτερη περιοχή Μ. Ανατολής – Αν. Μεσογείου και ως είσοδο στην Ευρώπη.

Υπενθυμίζεται ότι στον απόηχο της στρατιωτικής κρίσης με την Τουρκία, μαχητικά από τη Σαουδική Αραβία και από τα ΗΑΕ είχαν μετασταθμεύσει στην Κρήτη για να συμμετάσχουν σε ασκήσεις που διοργάνωνε η Ελλάδα στέλνοντας συγκεκριμένα μηνύματα.

Ο κ. Κατρούγκαλος υποστήριξε ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να παίρνει θέση σε αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις και ότι «πρέπει να λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ των διαφόρων πλευρών». Πρόκειται για τη γνωστή άποψη της πολιτικής του λαθρεπιβάτη όπου η χώρα δεν πρέπει να αναπτύσσει πρωτοβουλίες για να ενισχύσει τις συνεργασίες και συμμαχίες της, η πολιτική freeloader ή free rider όπως είναι γνωστή στις διεθνείς σχέσεις, αλλά έχει την απαίτηση να παίρνουν οι άλλοι θέση για τα δικά μας θέματα με την Τουρκία. Κατά τον κ. Κατρούγκαλο η Ελλάδα μπορεί να λειτουργεί ως «γέφυρα» και ως «μεσολαβητής», προφανώς επειδή έχει καλό καιρό και μία απροσδιόριστη στάση «καλού παιδιού».

Σε έναν ευρύτερο περίγυρο όπου όλα ανεξαιρέτως τα κράτη έχουν σκληρή κουλτούρα ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων των συμμάχων μας, Ισραήλ, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ κ.ά, η Ελλάδα κατά τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εμφανίζεται ως ο τζαμπατζής της περιοχής. Εξωτερική πολιτική των λουλουδιών δεν υπάρχει και στις διεθνείς σχέσεις κανείς δεν εκτιμά τους φοβικούς και πολύ περισσότερο τους ισαποστάκηδες συμμάχους.

Σημειωτέον  ότι οι ΗΠΑ προωθούν στην περιοχή μία Συμμαχία Αεράμυνας Μέσης Ανατολής  – MEAD: Middle East Air Defense Alliance), ένα περιφερειακό δίκτυο αεράμυνας υπό την ηγεσία τους που περιλαμβάνει αραβικές χώρες και το Ισραήλ, για την αντιμετώπιση βαλλιστικών απειλών κυρίως από το Ιράν και τις ομάδες που ελέγχει (Χούθι, Χεζμπολάχ κλπ), με σκοπό να αποτελέσει το πρόπλασμα για την προσπάθεια δημιουργίας ενός μεσανατολικού στρατιωτικού συνασπισμού.

Η ευκαιρία για την Ελλάδα να ενισχύσει τον ρόλο της και μέσα από αυτό ο σχήμα, καθώς ήδη συμμετέχει με την Κύπρο στις τριμερείς συνεργασίες με το Ισραήλ και την Αίγυπτο είναι προφανής. Όπως προφανής είναι και η αξιολόγηση από τους εμπλεκομένους της ελληνικής παρουσίας ήδη με την πυροβολαρχία  Patriot στη Σαουδική Αραβία. Η χώρα δηλαδή ήδη συμβάλλει μόνη της σε αυτό το οποίο ΗΠΑ, αραβικές χώρες και Ισραήλ θέλουν να δημιουργήσουν για την ασφάλεια στην περιοχή.

Οι απόψεις τύπου «θέλουμε ειρήνη στον κόσμο και να σταματήσουν οι πόλεμοι» είναι καλές για υποψήφιες καλλιστείων και όχι για πρόσωπα που εκφράζουν θέσεις εξωτερικής πολιτικής ενός κόμματος κράτους όπως η Ελλάδα.

Δεν φανερώνουν απλά άγνοια. Είναι επικίνδυνες διότι ερμηνεύονται  αναλόγως από τρίτους και δη από συμμάχους οι οποίοι όταν βλέπουν ότι η αξιωματική αντιπολίτευση είναι εκτός τόπου και χρόνου, αυτό αντανακλά στη χώρα και επηρεάζει τις αποφάσεις τους. Όταν βλέπουν ότι το συγκεκριμένο κόμμα, το οποίο ήταν κυβέρνηση, έχει καταψηφίσει όλες τις αμυντικές συμφωνίες της χώρας – με τις ΗΠΑ, με τη Γαλλία, με τα ΗΑΕ – για τις οποίες άλλα κράτη θα έδιναμ πολλά για να τις έχουν, τι συμπεράσματα θα βγάλουν για το πολιτικό βάθος της χώρας και για το κατά πόσο μπορούν να επενδύσουν γεωπολιτικά μακροπρόθεσμα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον σε όλα τα επίπεδα το country risk προσωποποιημένο. Και αυτό πρέπει να εκλείψει από την εικόνα της χώρα.