Δεν ξέρω ποιοι από εσάς πιστεύετε ότι οι άνθρωποι μας είναι δίπλα μας, και μας ακούνε ακόμη και όταν «φύγουν» από την ζωή… θα σας πω απλά πως πριν από 3 μήνες, η δική μου μαμά «έφυγε» από καρκίνο, έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου, έκλαιγα μόνη, απαρηγόρητη, της μιλούσα στις προσευχές μου κάθε μέρα και της έλεγα συνέχεια: «μαμά μου δεν θέλω να είμαι μόνη, θέλω οικογένεια!». Λίγες ημέρες μετά συνέβη ΑΥΤΟ!
Ξέρω ότι η μαμά μου με ακούει και με προσέχει -ακόμη και τώρα- από ψηλά! Όσο και να με στεναχωρεί λοιπόν, που δεν θα είναι εδώ να με αγκαλιάζει και να μου μάθει πως μεγαλώνει κανείς ένα μωρό… Ξέρω ότι θα είναι δίπλα μου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο… και αυτό το μωράκι που έρχεται στον κόσμο, είναι η απάντηση και το δώρο της για εμένα που έμεινα πίσω …….» έγραψε η Ιωάννα Τούνη συγκινημένη.