Μ.Λ.: Δεν είμαστε μια χαρά άνθρωποι;
Σ.Σ.: Ναι, ναι, μια χαρά. Σας είχα πάρει λίγο από φόβο.
Π.Γ.: Είχατε ακούσει κάτι κακό;
Σ.Σ.: Όχι, εμείς το είχαμε σαν κακό γιατί λέγαμε, όταν ήταν το συμβούλιο, δεν το λέγαμε συμβούλιο, δεν λέγαμε “άντε παιδιά, πάμε στο συμβούλιο”. Λέγαμε “άντε παιδιά, πάμε γιατί έχει Μαλέσκου σήμερα”. Σε μελετάγαμε!
Ι.Μ.: Κι εμείς σας συζητούσαμε και σας παρακολουθούσαμε. Και η αλήθεια είναι ότι ήταν το βλέμμα μας πάνω, όσο τουλάχιστον μπορούσαμε να παρακολουθούμε από την τηλεόραση και όσα προβάλλονταν.
