Οι δελφίνοι του Τζόνσον καραδοκούν

Το πολιτικό μέλλον του Βρετανού πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον έχει αποδυναμωθεί αποφασιστικά λόγω των διαδοχικών υπουργικών παραιτήσεων. Ο Τζόνσον εξακολουθεί να είναι πρωθυπουργός, αλλά η πολιτική του επιβίωση κρέμεται από μια κλωστή. Ο άτυπος αγώνας για τη διαδοχή του έχει ήδη ξεκινήσει και οι δελφίνοι έχουν λάβει θέση μάχης «για κάθε ενδεχόμενο».

Οι υποψήφιοι για τη διαδοχή του στην κεφαλή των Τόρηδων και, συνεπώς, για τη θέση του Πρωθυπουργού κάνουν τις συνήθεις παρασκηνιακές κινήσεις, με μυστικές συναντήσεις σε μικρές ομάδες, οργάνωση στελεχών, παρότρυνση δωρητών κομμάτων. Η πρόκληση για αυτούς είναι να συγκεντρώσουν την απαραίτητη υποστήριξη ακόμη και πριν από την έναρξη της επίσημης εκστρατείας.

Αυτό που δεν είναι πιθανότατα γνωστό στην ελληνική κοινή γνώμη, είναι ότι η παραδοσιακή διαδικασία εκτυλίσσεται σε δύο στάδια.

Αρχικά, οι Συντηρητικοί βουλευτές σκιαγραφούν τους υποψηφίους ώστε να μείνουν μόνο δύο ή τρεις. Εν συνεχεία, οι υποψήφιοι εκστρατεύουν για να εκλεγούν από τα μέλη του Κόμματος. Οι Συντηρητικοί διαθέτουν την πλειοψηφία στη Βουλή, στην οποία απευθύνεται σήμερα ο Τζόνσον, αλλά, με δεδομένη την τρέχουσα κρίση, δεν έχουν χρονικά περιθώρια και, ίσως, κληθούν να κινηθούν άμεσα υπέρ του ενός ή του άλλου επίδοξου διαδόχου του Μπόρις.

Μεταξύ των δελφίνων συγκαταλέγεται ο πρώην υπουργός Υγείας Τζέρεμι Χαντ. Πρόκειται για μια αξιόπιστη υποψηφιότητα, για έναν επιτυχημένο εκδότη με λαμπρές σπουδές, αλλά δεν φέρει μαζί του τον αέρα της πολιτικής ανανέωσης, καθότι γνώρισε την ήττα από τον Bojo πριν από τρία χρόνια.

Ωστόσο, τις περισσότερες πιθανότητες για τη θέση του Προέδρου των Συντηρητικών και της Κυβέρνησης, σε περίπτωση λήξης της θητείας του Bojo, είναι ο Ρίσι Σούνακ και η Λιζ Τρας.

Απόφοιτος της Οξφόρδης, που πέρασε από την Goldman Sachs πριν πάρει MBA από το Στάνφορντ, από οικογένεια μεταναστών από τη Νότια Αφρική και Ινδουιστής, ο Ρίσι Σούνακ συμβολίζει την αξιοκρατία, που κατέχει υψηλή θέση στη βρετανική κλίμακα κοινωνικών αξιών, και είναι ο υπουργός Οικονομικών της παρούσας Κυβέρνησης.

Η περίπτωση της Λιζ Τρας παρουσιάζει ουσιώδεις διαφορές σε σχέση με αυτήν του Ρίσι Σούνακ. Η Λ. Τρας υπηρετεί  ως υπουργός Εξωτερικών, Κοινοπολιτείας και Ανάπτυξης. Χαρακτηρίζεται από την εγγύτητά της με τις μέριμνες της εργατικής τάξης και των κοινωνικών μεσοστρωμάτων. Η πρώην πρόεδρος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης εμφανίζεται ως το δεύτερο στη σειρά φαβορί για τη θέση του διαδόχου στην προεδρία των Συντηρητικών και της Κυβέρνησης.

Παρά τις μεταξύ τους διαφορές, και οι δύο θεωρούνται «θατσερικά» κυβερνητικά και κομματικά στελέχη. Τάσσονται υπέρ μιας μικρότερης και πιο ασθενούς παρέμβασης της κυβέρνησης στη σφαίρα της οικονομίας, αν και η Τρας θα προτιμούσε να χρηματοδοτήσει δαπανηρές πολιτικές μέσω δανεισμού, ενώ ο Σούνακ, θα το έπραττε μέσω της φορολογίας, έχοντας επίγνωση της συσσώρευσης χρέους. Μάλιστα, θαυμασμός της Λιζ Τρας για τη Μάργκαρετ Θάτσερ δεν είναι μόνο ιδεολογικός. Δεν διστάζει να υψώνει τους τόνους της αντιπαράθεσης και να ακολουθεί κοινό στυλ στην εμφάνιση.

Ωστόσο, για να μετρήσουν τις δυνάμεις τους και να αναμετρηθούν για τη διαδοχή, θα πρέπει προηγουμένως να περιμένουν ένα σημαντικό γεγονός, που διαρκώς αναβάλλεται: την απομάκρυνση ή την παραίτηση Τζόνσον από την πρωθυπουργία και την αρχηγία των Τόρηδων.