Πολιτική

Συνάντηση με τους γονείς δολοφονημένων παιδιών είχε σήμερα η υφυπουργός Μαρία Συρεγγέλα

Ηχηρό μήνυμα κατά της βίας έστειλαν σήμερα γονείς που βίωσαν την απώλεια των παιδιών τους από δολοφονική βία μαζί με την υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Μαρία Συρεγγέλα

Ηχηρό μήνυμα κατά της βίας έστειλαν σήμερα γονείς που βίωσαν την απώλεια των παιδιών τους από δολοφονική βία μαζί με την υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Μαρία Συρεγγέλα, σε συνάντηση που είχαν σήμερα στο γραφείο της υφυπουργού. Η μητέρα της Γαρυφαλλιάς, Αλέκα Μάκου, η μητέρα της Ερατούς, Ελένη Κρεμαστιώτη, η μητέρα της Σοφίας, Ρόζα Φωτιάδου, όλες θύματα γυναικοκτονίας και οι γονείς του Άλκη, Αριστείδης Καμπάνος και Μελίνα Κακουλίδου κατέθεσαν στην υφυπουργό τις δικές τους προτάσεις σε μία προσπάθεια να εξαλειφθεί από την ελληνική κοινωνία το φαινόμενο της βίας, να μην βιώσουν άλλες οικογένειες αυτόν τον πόνο και να μην υπάρξουν άλλες μανάδες και άλλοι πατέρες που θα χάσουν τα παιδιά τους λόγω βίας.

Φορώντας συμβολικά μία μπλούζα με το μήνυμα «Τώρα μπορείς να μιλήσεις», προσπαθούν να ενθαρρύνουν κορίτσια και αγόρια, γυναίκες και άντρες να αποκαλύπτουν και να καταγγέλλουν βίαιες συμπεριφορές και να καλούν στην Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900, που είναι δωρεάν, λειτουργεί όλο τον χρόνο, 24 ώρες το 24ωρο και προσφέρει βοήθεια και συμβουλές σε θύματα βίας αλλά και τρίτα πρόσωπα.

Όλοι και όλες όσοι παρευρέθηκαν στη συνάντηση, μεταξύ των οποίων και η Κέλλυ Ιωάννου, Ιδρύτρια του φορέα «Γίνε Άνθρωπος», ευχαρίστησαν την υφυπουργό που άκουσε με ενδιαφέρον τις προτάσεις τους και με τη σειρά της παρουσίασε τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας. Συμφώνησαν ότι μόνο μαζί, κοινωνία και πολιτεία μπορούν να βάλουν ένα τέλος σε κάθε μορφή βίας και σε κάθε κακοποιητική συμπεριφορά.

Από την πλευρά της η υφυπουργός κα Συρεγγέλα δήλωσε ότι «δεν μπορούμε πια να υποκρινόμαστε, να αδιαφορούμε ή να ανεχόμαστε καμιά μορφή βίας. Δεν μπορούμε να σιωπούμε και να στρέφουμε το πρόσωπο αλλού. Το οφείλουμε σε κάθε γυναίκα και κορίτσι που πόνεσε, κακοποιήθηκε ή δολοφονήθηκε. Το οφείλουμε στις μανάδες μας, τις αδερφές, τις κόρες και ανιψιές μας, στις φίλες μας. Κυρίως όμως το οφείλουμε στο μέλλον και στην ίδια τη ζωή».