Μητσοτάκης – Ντράγκι: Το ευπρόσδεκτο ενεργειακό μέτωπο

Τα ενεργειακά και οικονομικά οφέλη θα είναι πραγματικά σημαντικά, αν αληθεύει η είδηση ότι οι Πρωθυπουργοί Ελλάδας και Ιταλίας κατέληξαν σε συμφωνία για την κατάθεση κοινού αιτήματος των δύο χωρών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναφορικά με την επιβολή πλαφόν στη χονδρική τιμή του φυσικού αερίου και την αποσύνδεσή του από τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας. Το κοινό ελληνοιταλικό αίτημα θα απαντά σε μεγάλες προκλήσεις, που θέτει ουσιαστικά ο ρωσικό πόλεμος εναντίον της Ουκρανίας.

Ο πόλεμος, που ξεκίνησε πριν από τέσσερις μήνες, είχε ως αποτέλεσμα την εκτόξευση και τον τριπλασιασμό της τιμής του φυσικού αερίου που, από μόνο του, οδήγησε στην κατακόρυφη αύξηση της προθεσμιακής τιμής στο ρεύμα, πολύ επάνω από τη μέση συνηθισμένη τιμή.

Επιπλέον, είναι γνωστό ότι όλες οι κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου, κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, αναμένουν ένα μεγάλο επεισόδιο ακραίων τιμών ηλεκτρικής ενέργειας. Έτσι, οι πιο νουνεχείς πολιτικές ηγεσίες επιθυμούν να οδηγηθούν σε μια αποτελεσματική αποσύνδεση μεταξύ της τιμής του φυσικού αερίου και της ωριαίας τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας.

Μάλιστα, η διαφαινόμενη κοινή πρωτοβουλία Κυριάκου Μητσοτάκη και Μάριο Ντράγκι, η οποία έρχεται να διαφυλάξει τους πολίτες από την αστάθεια στις τιμές του φυσικού αερίου, επιβεβαιώνει σχετική κινητικότητα που είχε εκδηλωθεί και στο πρόσφατο παρελθόν μεταξύ της Ισπανίας και της Γαλλίας, προκειμένου να τεθεί ανώτατο σχετικό όριο τιμής.

Βέβαια, ο πρωταρχικός στόχος είναι η προστασία των καταναλωτών από τον κίνδυνο διαρκούς επεισοδίου υψηλών τιμών, κάτι που δεν είναι ασύμβατο με τους ισχύοντες κανόνες στο εσωτερικό Ευρωπαϊκής Ένωσης και διατηρεί την ολοκλήρωση της αγοράς. Είναι, προφανώς, απαραίτητο αυτά τα μέσα να μπορούν να εφαρμόζονται σε κάθε χώρα και να αποφεύγονται οι εξαιρέσεις και, για να γίνει αυτό, είναι αναγκαίο να αναζητηθούν συγκεκριμένοι τρόποι βελτίωσης του σχεδιασμού της αγοράς που να επιτρέπουν την κάλυψη του κινδύνου της αύξησης των τιμών, στον οποίο βρισκόμαστε σήμερα εκτεθειμένοι λόγω κυρίως της εκβιαστικής ενεργειακής πολιτικής του δικτάτορα Πούτιν.

Οι συσχετισμοί των πολιτικών δυνάμεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 κρατών – μελών είναι αρκετά ευνοϊκοί για το μέλλον και τον τρόπο δεξίωσης του κοινού αιτήματος Ελλάδας – Ιταλίας, συσχετισμοί στους οποίους πρέπει να προστεθούν και η πλούσια ευρωενωσιακή εμπειρία και η μακρά άσκηση της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.