Σε δύο ημέρες, «ο πόλεμος των τριών ημερών» κλείνει τέσσερις μήνες ζωής, αναδεικνύοντας την επιπολαιότητα όσων καλούσαν σε συμπαράταξη με τον «δυναμικά ανερχόμενο Βλαδίμηρο», αλλά και την εξόφθαλμη στρατιωτική ανεπάρκεια της Ρωσίας επί του πεδίου.
Η ρωσική στρατιωτική δύναμη έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική και μετρά χιλιάδες απώλειες στρατιωτών στον πόλεμο που κήρυξε εναντίον της Ουκρανίας στις 24 Φεβρουαρίου. Η στρατιωτική μηχανή υπερτιμήθηκε την ίδια στιγμή που υποτιμήθηκε το ψυχικό σθένος του ουκρανικού στρατού. Έτσι, η Μόσχα αποσύρει τα στρατεύματά της από πολλές περιοχές της Ουκρανίας, μετριάζει υποχρεωτικά τις επεκτατικές φιλοδοξίες της και επενδύει πλέον τις ελπίδες της σε μια de facto διαιώνιση της εισβολής και σε παράλληλη μεγάθυμη πολιτική στάση της Δύσης απέναντι στην αχανή, όσο και παρακμάζουσα Ρωσική Ομοσπονδία.
Δεν ήταν, όμως, μόνο τα ρωσόφιλα ρεύματα σε ορισμένους δυτικούς σχηματισμούς που υπερεκτίμησαν τις στρατιωτικές δυνατότητες της αυταρχίας Πούτιν. Το ίδιο, κομβικής σημασίας, λάθος διέπραξαν στρατιωτικά επιτελεία και μυστικές υπηρεσίες του δυτικού κόσμου, ιδιαίτερα των Ηνωμένων Πολιτειών, που διατηρούσαν μια βαθιά εσφαλμένη αντίληψη για τις ρωσικές στρατιωτικές δυνατότητες και υποτιμούσαν σταθερά την αποφασιστικότητα και το αγωνιστικό φρόνημα των Ουκρανών. Το συμπέρασμα συνοψιζόταν στο ότι το Κίεβο δεν θα άντεχε περισσότερο από τέσσερις ημέρες και ότι όλη η πολεμική επίθεση δεν θα υπερέβαινε σε διάρκεια τις δύο εβδομάδες.
Αυτή η λανθασμένη αξιολόγηση του ρωσικού στρατού συσχετίζεται με τρεις θεμελιακούς παράγοντες: την συγκεχυμένη εικόνα σχετικά με το επίπεδο της εκπαίδευσης της ηγεσίας του ρωσικού στρατού, το οποίο αποδείχθηκε πολύ κατώτερο των περιστάσεων και των μεγαλεπήβολων σχεδίων του Προέδρου Πούτιν, το ανεπαρκές σε στρατιωτικές ικανότητες «ενδιάμεσο» σώμα των υπαξιωματικών, τους υψιπετείς στρατιωτικούς στόχους, φανερά δυσανάλογους προς τις πραγματικές, τις αντικειμενικές δυνατότητες του ρωσικού στρατιωτικού υποσυστήματος του Κρεμλίνου.
Κάπως έτσι, η πολυδιαφημισμένη Ρωσία των 900.000 ενόπλων δυνάμεων, των 600.000 παραστρατιωτικών και των δύο εκατομμυρίων εφέδρων γεύεται την πικρή γεύση του διασυρμού της στο έδαφος της Ουκρανίας του συνολικού πληθυσμού των 44 εκατομμυρίων κατοίκων και βλέπει να γράφεται ένα ερεβώδες κεφάλαιο στην ιστορία της.