Σύμφωνα με ανάλυση του ΠΜΣ “Στρατηγικές Διαχείρισης Περιβάλλοντος, Καταστροφών και Κρίσεων” του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Καθηγητή Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών Ευθύμη Λέκκα, οι πέντε παράγοντες που συνθέτουν τον υψηλό κίνδυνο και τη μεγάλη τρωτότητα στην περιοχή της Βούλας δημιουργώντας υψηλής τάξης διακινδύνευση είναι οι ακόλουθοι:
- οι ιδιαίτερα υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες και οι διαφοροποιήσεις στην ένταση και κατεύθυνση των ανέμων, όπως αναλύεται με μεγάλη λεπτομέρεια και από τα δεδομένα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας
- η μορφολογία του εδάφους και ιδιαίτερα οι μεγάλες εκτεθειμένες πλευρές και η εναλλαγή με μεγάλες μορφολογικές ασυνέχειες και ταπεινώσεις (χαράδρες) που δημιουργούν φαινόμενα καμινάδας
- η εναλλαγή γεωλογικών σχηματισμών όπως μάρμαρα Πυρναρής, σχιστόλιθοι Βάρης και κατώτερα μάρμαρα με μικρού πάχους και μηδενικής υγρασίας εδαφικό μανδύα, και η θαμνώδης, αποξηραμένη βλάστηση σε αυτόν, που εναλλάσσεται με υψηλή βλάστηση
- η μίξη δασικής και αστικής περιοχής και η εισχώρηση πυκνών γραμμών δάσους μέσα στον αστικό ιστό
- ο εναγκαλισμός πυκνής βλάστησης με σύγχρονες κατασκευές
Οι τρεις πρώτοι παράγοντες συνθέτουν υψηλό κίνδυνο, ενώ οι δύο τελευταίοι (δ και ε) υψηλή τρωτότητα, παράγοντας ως γινόμενο, υψηλότατη διακινδύνευση και συνεπώς επιπτώσεις.
Η επέμβαση και η διαχείριση τέτοιου είδους πυρκαγιών είναι εξαιρετικά δύσκολη. Αυτό αποτελεί το κύριο πρόβλημα των συντονισμένων επιχειρησιακών δράσεων που αναπτύσσονται στην περιοχή.