“Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος και λόγος πανικού και στιγματισμού” αναφέρει χαρακτηριστικά η Ελληνική Δερματολογική και Αφροδισιολογική Εταιρεία (ΕΔΑΕ), με αφορμή του κρούσματος λέπρας, που εντοπίστηκε στο ΠΓΝ Πατρών στο Ρίο.
Η νόσος του Hansen ή λέπρα, όπως είναι περισσότερο γνωστή, είναι μία χρόνια λοίμωξη που προσβάλλει κυρίως το δέρμα και το νευρικό σύστημα του ανθρώπου. Η πάθηση προκαλείται από το μυκοβακτηρίδιο της λέπρας και η μετάδοσή της είναι εξαιρετικά δύσκολη και συμβαίνει κάτω από ειδικές συνθήκες. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα σπάνια πάθηση, με συχνότητα που φθίνει συνεχώς παγκόσμια. Στην Ελλάδα τείνει να εξαφανιστεί με τα κρούσματα να είναι πια ελάχιστα, αναφέρει η ΕΔΑΕ.
“Η λέπρα είναι πάθηση μη θανατηφόρα και απόλυτα θεραπεύσιμη με κοινά αντιβιοτικά. Συνήθως δεν απαιτείται νοσηλεία, ενώ ο εγκλεισμός των ασθενών θεωρείται αναχρονιστικός και ηθικά απαράδεκτος. Για το λόγο αυτό, το κοινό δεν πρέπει να ανησυχεί. Ούτε όμως η νόσος πρέπει να στιγματίζεται και βεβαίως ούτε ο πάσχων από αυτή”, διευκρινίζει ο αντιπρόεδρος της ΕΔΑΕ Γ. Κοντοχριστόπουλος, Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος, Διευθυντής, Δερματολογική Κλινική Ε.Σ.Υ., Νοσοκομείο Αφροδισίων & Δερματικών Νόσων «Ανδρέας Συγγρός».
Ο πρόεδρος της ΕΔΑΕ Γ. Μπάρκης, Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος, Διδάκτωρ, Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, αναφέρει σχετικά: “ο δερματολόγος είναι o αρμόδιος γιατρός που γνωρίζει καλά τα συμπτώματα της νόσου, τα αναγνωρίζει έγκαιρα και συστήνει την κατάλληλη θεραπεία. Επομένως, δεν υπάρχει κανένας λόγος πανικού και ανησυχίας. Οφείλουμε να είμαστε καθησυχαστικοί καθώς η λέπρα δεν μεταδίδεται εύκολα, ενώ υπάρχουν πάρα πολλά φάρμακα για να αντιμετωπιστεί”.
Παρά την κακή της φήμη πρόκειται για μια ιάσιμη νόσο, η οποία αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά, ειδικά στην έναρξη εμφάνισης συμπτωμάτων. Για τον λόγο αυτό καθίσταται πολύ σημαντική η έγκαιρη ανίχνευση των συμπτωμάτων και η έναρξη αγωγής.
Η νόσος δεν είναι πολύ μεταδοτική και ασθενείς οι οποίοι έχουν ξεκινήσει αγωγή είναι σε θέση να συνεχίσουν κανονικά τις δραστηριότητες τους. Αυτή τη στιγμή στη χώρα νοσηλεύεται μια ασθενής 65 ετών με την νόσο αυτή, σε καλή κατάσταση και διεξάγεται ενεργητική επιτήρηση των επαφών της για εμφάνιση συμπτωμάτων. Στο παρελθόν έχουν εμφανιστεί παρόμοια περιστατικά στη χώρα, τα οποία αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς.