Πίσω στις επιδοματικές πολιτικές;

Σε ένα ακόμη διαδικτυακό του ξέσπασμα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος εξαπέλυσε σφοδρά κατά μέτωπο πυρά εναντίον του Πρωθυπουργού, καλώντας τον να παραιτηθεί από το αξίωμά του και παρακινώντας τον να πάει διακοπές για να φιλοσοφήσει και να αφήσει τη διακυβέρνηση της χώρας στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται απώλεια ελέγχου του θυμικού του βουλευτή Θεσπρωτίας και έλλειψη λογικής συνοχής σε σημερινή ανάρτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.

Εκτός όμως από τις κραυγαλέες θεσμικές απρέπειες σε φιλελεύθερο – δημοκρατικό πολιτικό σύστημα, αυτό που είναι κραυγαλέα παρόν στην ανάρτηση είναι η εμμονή σε μια pro –pdf οικονομική πολιτική του κοινωνικού μισθού και των επιδομάτων.

Η εμμονή αυτή, στα όρια της στερεοτυπικού υλικού τσίχλας, στην επιδοματική πολιτική συνιστά ουσιαστικά πολιτική φτωχοποίησης.  Πρόκειται ουσιαστικά για μια πολιτική οικονομικής εξάρτησης από ένα φιλάνθρωπο κράτος.  Είναι αφαίρεση επιλογών του πολίτη και, άρα, στέρηση ελευθερίας.  Είναι μια πολιτική κατ’ ουσίαν διχαστική, διότι μας είναι πλέον γνωστό ότι χωρίζει τους πολίτες σε κατηγορίες σε σχέση με το πόσο γρήγορα και εύκολα προσαρμόζονται στους ληστρικούς φόρους.  Δεν λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες των πολιτών, οι οποίοι προσπαθούν να ισορροπήσουν μέσα από πλήθος κοινωνικοοικονομικών εμποδίων.  Διαπαιδαγωγεί και διαμορφώνει νέες γενιές εξαρτημένων.

Επιπλέον, αυτού του τύπου η πολιτική φέρνει στα όρια της αβοηθησίας.  Κανένας πολίτης δεν θα έπρεπε να αισθάνεται εγκατάλειψη και τιμωρία από την ίδια τη χώρα του μέσα στην οποία επί χρόνια προσπαθεί να ορθοποδήσει.

Σε κατακλείδα, οι αντεγκλήσεις και οι σπέκουλες πάνω στις επιδοματικές πολιτικές είναι ένας πρωτόγονος οικονομικός λαϊκισμός που αποπροσανατολίζει τους πολίτες από το ζητούμενο της παραγωγικής εργασίας που συμβάλλει στην αύξηση του εθνικού πλούτου, εκτός κι αν πρόκειται προφανώς από περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης, όπως είναι, επί παραδείγματι, οι πολεμικές επιχειρήσεις ή οι πανδημικές κρίσεις