Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα στην Ρωσία. Από ότι φαίνεται κάποιοι από την ρωσική ελίτ δημιουργούν μεγάλα εσωτερικά ζητήματα στον Ρώσο πρόεδρο, με αποτέλεσμα τα πράγματα να μυριζουν μπαρούτι.
Πολλοί εκπρόσωποι των ρωσικών ελίτ έχουν αλλάξει μερικές φορές στάση σε σχέση με τον πόλεμο και την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα. Σύμφωνα με τις πηγές του Meduza, μέσα σε τρεις μήνες ο Πούτιν κατάφερε να στρέψει εναντίον του και το «κόμμα του πολέμου» και εκείνους που θέλουν ειρήνη.
Η κριτική
Στις αρχές Μαρτίου ο ιστότοπος Meduza έγραφε ότι στην πλειοψηφία τους οι αξιωματούχοι του Κρεμλίνου και της κυβέρνησης δεν ξέρουν απλά τι να κάνουν και με τρόμο σκέφτονται πως οι κυρώσεις θα επηρεάσουν την ζωή τους και την καριέρα τους. Λίγο αργότερα άρχισε η «πατριωτική έξαρση», ενώ τον Απρίλιο πολλοί στην εξουσία έκαναν εκκλήσεις να συνεχισθεί ο πόλεμος «έως την τελική νίκη».
Γενικά, γράφει ο Meduza, όσον αφορά στις εκτιμήσεις της κατάστασης υπερτερεί η απαισιοδοξία. «Δεν θα είναι δυνατόν να ζήσουμε όπως πριν. Δεν μπορούμε να μιλάμε καν για ανάπτυξη. Με κάποιο τρόπο όμως μπορούμε να ζήσουμε, με μέτριες εισαγωγές, κάνοντας εμπόριο με την Κίνα και την Ινδία», λένε κάποιοι όπως δηλώνει στον ιστότοπο πηγή προσκείμενη στην κυβέρνηση. Αυτή τη στιγμή, όπως ισχυρίζεται ο ιστότοπος, πολλοί εκπρόσωποι των ελίτ, τόσο αυτοί που υποστηρίζουν την συνέχιση του πολέμου όσο και οι θιασώτες της ειρήνης, δεν είναι ικανοποιημένοι προσωπικά με τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν.
Δυσαρέσκεια από τους επιχειρηματίες
Οι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου και σειρά μελών της κυβέρνησης «δεν είναι ικανοποιημένοι, με το ότι ο πρόεδρος άρχισε τον πόλεμο χωρίς να σκεφτεί το μέγεθος των κυρώσεων». Υπάρχουν κι εκείνοι, που δεν είναι ευχαριστημένοι από τους ρυθμούς με τους οποίους διεξάγεται η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», και επιμένουν σε πιο αποφασιστικές ενέργειες στον πόλεμο, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να γίνει ευρεία επιστράτευση και να συνεχισθεί ο πόλεμος «έως την νίκη». Σύμφωνα με τις πηγές που επικαλείται ο ιστότοπος, το Κρεμλίνο δεν είναι έτοιμο για γενική επιστράτευση, επειδή αυτή η ιδέα δεν είναι δημοφιλής στους κόλπους της κοινωνίας. Οι υποστηρικτές της άμεσης σύναψης ειρήνης υποδεικνύουν από την πλευρά τους τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην οικονομία, τα οποία κατά την άποψή τους με την πάροδο του χρόνου θα επιδεινωθούν.
Οι πηγές του ρωσικού ιστότοπου ισχυρίζονται επίσης ότι στα ανώτατα κλιμάκια της εξουσίας όλο και πιο συχνά συζητείται το θέμα του «διαδόχου του Πούτιν». Δεν γίνεται λόγος για συνωμοσία κατά του προέδρου, «αλλά υπάρχει η κατανόηση ή η επιθυμία πως σε αρκετά ορατή προοπτική ο ίδιος να μην διοικεί το κράτος». Μεταξύ των ονομάτων που συζητούνται, τα οποία κατά την άποψη μερικών εκπροσώπων της εξουσίας θα μπορούν «να συνεννοηθούν με την Δύση», είναι ο δήμαρχος της Μόσχας Σεργκέι Σομπιάνιν, ο αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ και ο πρώτος αναπληρωτής της Διοίκησης της προεδρίας Σεργκέι Κιριγιένκο.
Η πρόοδος των ρωσικών δυνάμεων
Ο γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Νικολάι Πατρούσεφ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα argumenti I fakti, απαντώντας στο ερώτημα πόσο θα διαρκέσει η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», είπε ότι η Ρωσία «δεν βιάζεται με τις χρονικές προθεσμίες» και εκ νέου, άρχισε να ισχυρίζεται ότι «όλοι οι στόχοι που έθεσε ο πρόεδρος θα επιτευχθούν». Παράλληλα έδωσε έμφαση στην λεγόμενη αποναζιστικοποίηση. Μεταξύ των άλλων στόχων που έθεσε ο Πούτιν αρχίζοντας τον πόλεμο είναι η «αποστρατιωτικοποίηση» της Ουκρανίας, καθώς και η αναγνώριση της ανεξαρτησίας των λεγόμενων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ και της προσάρτησης της Κριμαίας. Σύμφωνα με τον Πατρούσεφ, «την τύχη της Ουκρανίας θα την ορίσει ο λαός, που ζει στο έδαφός της». Όμως το τί είχε υπόψιν του πρακτικά ο Πατρούσεφ, δεν το διευκρίνισε.
Ο Πατρούσεφ δήλωσε επίσης ότι θα αυξηθούν οι κρατικές επιχορηγήσεις για την δημιουργία «πατριωτικού περιεχομένου» έργων και κινηματογραφικών ταινιών.
Στους τρεις μήνες εχθροπραξιών η Ρωσία έθεσε υπό τον έλεγχό της μέρος των νότιων περιοχών της Ουκρανίας, καθώς και μέρος των περιοχών του Χαρκόβου, του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ. Υπό τον έλεγχο της Ρωσίας περιήλθε η περιοχή της Χερσώνας και η μεγάλη πόλη της Μαριούπολης, η οποία έχει καταστραφεί πλήρως. Οι ρωσικές δυνάμεις υποχώρησαν από το Κίεβο. Κατά την διάρκεια του πολέμου έχουν χάσει τη ζωή τους χιλιάδες και σύμφωνα με κάποιες πηγές, δεκάδες χιλιάδες άμαχοι. Η Ουκρανία ισχυρίζεται ότι οι ρώσοι στρατιωτικοί έχουν διαπράξει σωρεία εγκλημάτων πολέμου, τα οποία θα ερευνήσει Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.