Το Νέο Κέντρο στην Ελλάδα

Σε συνέχεια προηγούμενου αφιερώματος για το περιεχόμενο του Νέου Κέντρου, πριν από ακριβώς μια εβδομάδα, χρήσιμο είναι να εξετάσει κανείς ποιες είναι οι κομματικές δυνάμεις και οι πολιτικές φωνές που υπηρετούν τους προγραμματικούς στόχους του Νέου Κέντρου στη σημερινή ελληνική πολιτική σκηνή.

Πρόκειται, σε αδρές γραμμές, για την ανάδειξη και τον εντοπισμό των κομματικών φορέων και των πολιτικών φωνών που υποστηρίζουν την πολιτική μετριοπάθεια, αποφεύγοντας θλιβερά πολιτικά πάθη, προωθούν φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και τη δημόσια διοίκηση, προάγουν, μέσω του διαλόγου και της συμμόρφωσης στο διεθνές δίκαιο, τη διεθνή συνεννόηση και την ειρήνη, βλέπουν στην παγκοσμιοποίηση μοναδικές ευκαιρίες επιχειρηματικότητας, ανετότερες μορφές εξ αποστάσεως εργασίας και νέες εκδοχές επικοινωνίας, αγωνίζονται για την πυκνότερη συμμετοχή των συσσωματώσεων της σύγχρονης κοινωνίας πολιτών στη διαδικασία λήψης των πολιτικών αποφάσεων, βρίσκονται σε μια διαρκή προσπάθεια βελτίωσης της πολιτικής λογοδοσίας των κυβερνώντων και της νομοκρατίας. 

Κι υπάρχουν και στη χώρα μας, κομματικοί σχηματισμοί που εμπνέονται από τον φιλελεύθερο κεντρισμό, χωρίς να βαπτίζουν απαξιωτικά «ακραίο» όποιον τολμήσει να κινηθεί στα δεξιά του ή στα αριστερά του.

Έτσι, η σημερινή Νέα Δημοκρατία, κατεξοχήν υποκείμενο του Νέου Κέντρου, δεν ρίχνει το ανάθεμα του ακραίου, δεξιού ή αριστερού, που διαφωνεί μαζί της. Επί παραδείγματι, ακραίες και πολιτικά ανομικές είναι συχνά οι τοποθετήσεις της Ελληνικής Λύσης του Κυριάκου Βελόπουλου, αλλά όχι συλλήβδην όποια πολιτική πρωτοβουλία αναλαμβάνεται στα δεξιά της. Εξάλλου, και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, ακούγονται φωνές και κατά καιρούς, διαμορφώνονται ρεύματα σκέψης που τροφοδοτούν γόνιμους προβληματισμούς και σκιαγραφούν νέες αναζητήσεις,

Δεν είναι, εντούτοις, αποκλειστικό προνόμιο της ΝΔ η κομματική εκπροσώπηση του Νέου Κέντρου. Οι διεργασίες και οι επώδυνες, αργόσυρτες αναζητήσεις στο ΠΑΣΟΚ κινούνται προς την κατεύθυνση του σύγχρονου κεντρισμού. Οι ομιλίες στελεχών, που έβγαλαν από το χρονοντούλαπο τις γνωστές αιτιάσεις περί του περιούσιου λαού που «δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» μάλλον ως περιθωριακές θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται.  Ο Πρόεδρος του ιστορικού κόμματος υπογράμμισε την ανάγκη της προσήλωσης στο δυτικό αξιακό σύστημα, της πολιτικής ενοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του έμπρακτου σεβασμού των θεσμικών κανόνων του φιλελεύθερου συστήματος διακυβέρνησης, της προώθησης του δικαιωματικού λόγου προσφύγων και μελών της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και της προάσπισης ενός σύγχρονου κράτους κοινωνικών υπηρεσιών.

Στον ευρύτερο χώρο του σύγχρονου κεντρισμού θέση έχουν και πολλές από τις προγραμματικές επεξεργασίες της Δημοκρατικής Αριστεράς. Ωστόσο, η ΔΗΜΑΡ έχει επιλέξει έναν αντίπαλο δρόμο, μια ανταγωνιστική οργανωτική οδό: αυτή του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Η ηγεσία αυτού του τελευταίου έχει επιλέξει, από καιρό, να εκπροσωπεί κομματικά τον χώρο του αριστερού ριζοσπαστιμού στον τόπο μας, όπως επίσης και το ΜέΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος επιμένει να αυτοκαθορίζεται ιδεολογικά ως φιλελεύθερος κομμουνιστής και διεκδικεί μερίδιο κομματικής εκπροσώπησης της ριζοσπαστικής αριστεράς στο υφιστάμενο κομματικό και πολιτικό σύστημα.

Το Νέο Κέντρο, όμως, είναι ή, τουλάχιστον, φιλοδοξεί να είναι, πριν από όλα, φιλελεύθερο. Και ως τέτοιο, δεν αφαιρεί αυταρχικά τον λόγο από κανέναν, ούτε ζητεί πιστοποιητικά εντίμου προτέρου κομματικού βίου, αλλά, απεναντίας, έχει ανοικτές τις πόρτες του σε δυνάμεις που θα θελήσουν να το προσεγγίσουν προοπτικά.