Politico: Ποιο το τίμημα του ΝΑΤΟ για το “ναι” της Τουρκίας στην ένταξη Σουηδίας – Φινλανδίας

Όπως γράφει το Politico, η Τουρκία, αρχικά τόνιζε ότι δεν μπορεί να δεχθεί την ένταξη των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ λέγοντας ότι στηρίζουν «Κούρδους τρομοκράτες», εννοώντας το PKK. «Το ΝΑΤΟ είναι μια συμμαχία ασφάλειας και η Τουρκία δεν θα συμφωνήσει να θέσει σε κίνδυνο αυτή την ασφάλεια», δήλωσε ο Ερντογάν νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.

Ωστόσο, νυν και πρώην αξιωματούχοι και διπλωμάτες λένε ότι τα κίνητρα της Τουρκίας πιθανόν να υπερβαίνουν την απλή επιθυμία της Στοκχόλμης και του Ελσίνκι να αλλάξουν τις πολιτικές τους.

Ο Ερντογάν βρίσκεται στη μέση παρατεταμένων διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ για την αγορά μαχητικών αεροσκαφών. Πιθανότατα βλέπει επίσης μια ευκαιρία να κερδίσει πολιτικούς πόντους στο εσωτερικό της χώρας του με τη διεθνή διαμάχη του για την «τρομοκρατία».

Τώρα, σε μια καταιγιστική δραστηριότητα, οι διπλωμάτες τρέχουν να βρουν τι θα κάνει τον Ερντογάν να υποχωρήσει, μη θέλοντας να καθυστερήσουν οι προσφορές της Φινλανδίας και της Σουηδίας, κάτι που θα έδινε στη Ρωσία περισσότερο χρόνο για να παρεμβαίνει πριν οι χώρες ενταχθούν πλήρως στη συμμαχία.

«Το τίμημα είναι άγνωστο προς το παρόν, αλλά το ότι θα υπάρξει τίμημα είναι σαφές», δήλωσε ο πρώην επικεφαλής του ΝΑΤΟ, Γιαπ ντε Χουπ Σέφερ.

Είναι ένα μοτίβο

Ενώ η Τουρκία έχει ιστορικό υποστήριξης της επέκτασης του ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν έχει εμπειρία στην αξιοποίηση μεγάλων αποφάσεων της Συμμαχίας για να αποσπάσει παραχωρήσεις προς όφελός του.

Το 2009, η Άγκυρα αντιτάχθηκε στο διορισμό τουΆντερς Φογκ Ράσμουσεν ως κορυφαίου αξιωματούχου του ΝΑΤΟ, υποχωρώντας μόνο μετά από συνομιλίες υψηλού επιπέδου. Ο ντε Χουπ Σέφερ, ο οποίος ήταν τότε ο απερχόμενος γενικός γραμματέας, υπενθύμισε τις ολονύκτιες διαπραγματεύσεις στις οποίες συμμετείχε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.

Τελικά, δήλωσε ο πρώην επικεφαλής της συμμαχίας στο Politico, η Τουρκία υποχώρησε στο διορισμό του Ράσμουσεν και «πήρε ως βραβείο έναν βοηθό γενικό γραμματέα στο ΝΑΤΟ».

Οι αιτήσεις της Φινλανδίας και της Σουηδίας δίνουν τώρα στον Ερντογάν μια ακόμη ευκαιρία να αξιοποιήσει το μοντέλο συναίνεσης του ΝΑΤΟ, καθώς και να συσπειρώσει τη βάση του ενόψει των εκλογών που έχουν προγραμματιστεί για το επόμενο έτος.

Ο ντε Χουπ Σέφερ δήλωσε ότι ένας συνδυασμός παραγόντων θα μπορούσε να βρίσκεται πίσω από τον ελιγμό της Τουρκίας.

Ο πρώτος, είπε, είναι η εσωτερική πολιτική. Ο Ερντογάν ανέκαθεν διαμόρφωνε την απήχησή του εν μέρει μιλώντας σκληρά για την τρομοκρατία – και το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) είναι ένας μακροχρόνιος εχθρός σε αυτή την εκστρατεία. Η Τουρκία, οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν χαρακτηρίσει την ομάδα ως τρομοκρατική οργάνωση, αν και ο χαρακτηρισμός αυτός θεωρείται ξεπερασμένος από ορισμένους στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ο Ερντογάν, αντιθέτως, χρησιμοποιεί συχνά το PKK ως κραυγή συσπείρωσης.

«Μπορείς πάντα να συσπειρώνεις μεγάλα τμήματα του πληθυσμού συνδέοντας την τρομοκρατία και το PKK», δήλωσε ο πρώην γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ.

Ο δεύτερος παράγοντας, σύμφωνα με τον ντε Χουπ Σέφερ, είναι ότι η ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας θα «αλλάξει την εσωτερική πολιτική ισορροπία βάρους στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ, επειδή δύο πλήρως ανεπτυγμένες και βαριά οπλισμένες» δημοκρατίες εντάσσονται στη Συμμαχία.

Τόσο η Φινλανδία όσο και η Σουηδία αναμένεται να προσθέσουν σημαντικά στις αμυντικές δυνατότητες του ΝΑΤΟ. Η Φινλανδία μπορεί να προσφέρει ναυτική ισχύ στη Βαλτική Θάλασσα και παρουσία στον αρκτικό βορρά, όπου η Ρωσία έχει δείξει ενδιαφέρον να επεκτείνει την εμβέλειά της. Η Σουηδία διαθέτει προηγμένη πολεμική αεροπορία.

Τα τουρκικά «παζάρια» για στρατιωτικό εξοπλισμό

Ένα άλλο κρίσιμο στοιχείο είναι οι παρατεινόμενες εντάσεις μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ σχετικά με τις αγορές μαχητικών αεροσκαφών.

Για χρόνια, η Άγκυρα ήταν ένας αξιόπιστος πελάτης για τις αμυντικές εταιρείες των ΗΠΑ, αγοράζοντας δεκάδες μαχητικά αεροσκάφη F-16. Η Τουρκία στράφηκε αργότερα στα πιο προηγμένα F-35, καθώς αυτά άρχισαν να κυκλοφορούν.

Αλλά η σχέση «έσπασε» το 2019, όταν η Τουρκία αγόρασε το ρωσικής κατασκευής πυραυλικό σύστημα S-400, μια κίνηση που οι ΗΠΑ είπαν ότι θα έθετε σε κίνδυνο τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ που πετούν πάνω από την Τουρκία. Σε απάντηση, οι ΗΠΑ έδιωξαν την Άγκυρα από το πρόγραμμα των F-35 και επέβαλαν κυρώσεις στην τουρκική αμυντική βιομηχανία.

Μετά από αυτή τη διαμάχη, η Τουρκία άρχισε να παίζει με την ιδέα να αγοράσει ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη, καθώς επίσης να αναπτύξει το δικό της πρόγραμμα. Ωστόσο, επιδιώκει παράλληλα τόσο την αναβάθμιση του στόλου των F-16, όσο και την αγορά νέων αεροσκαφών F-16. Το αίτημα εκκρεμεί εδώ και μήνες στην κυβέρνηση Μπάιντεν και στο αμερικανικό Κογκρέσο.

«Αυτό το τίμημα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ότι οι Αμερικανοί αίρουν τον αποκλεισμό τους στα F-16», δήλωσε ο ντε Χουπ Σέφερ.

Οι ΗΠΑ φαίνονται διατεθειμένες να πληρώσουν αυτό το τίμημα. Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών έχει υποστηρίξει προσωρινά το αίτημα της Τουρκίας, το οποίο εξετάζεται τώρα από τον Λευκό Οίκο και το Κογκρέσο.

Το “μπαράζ” τηλεφωνικών επικοινωνιών

Την ίδια ώρα, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ είχε επικοινωνία με τον Ταγίπ Ερντογάν για το ζήτημα των αιτήσεων της Φινλανδίας και της Σουηδίας για ένταξη στη Συμμαχία. Επίσης ο Τούρκος πρόεδρος είχε απρογραμμάτιστες συνομιλίες και με τους ηγέτες των δύο – υπό ένταξη – σκανδιναβικών χωρών, με το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται περισσότερο στη Σουηδία, παρά στη Φινλανδία.

Στην πρώτη τηλεφωνική επικοινωνία με την πρωθυπουργό της Σουηδίας Μαγκνταλένα Αντερσον από την έναρξη της ανοιχτής κρίσης μεταξύ των τριών χωρών ο Τούρκος πρόεδρος, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση  είπε πως «αναμένει από τη Σουηδία να λάβει συγκεκριμένα και σοβαρά μέτρα, δείχνοντας ότι συμμερίζεται τις ανησυχίες της Τουρκίας σχετικά με την τρομοκρατική οργάνωση PKK (το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν) και τα παρακλάδια της στη Συρία και το Ιράκ».

Όπως μετέδωσε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, ο Τούρκος πρόεδρος είπε ακόμη στη Σουηδή πρωθυπουργό ότι θα πρέπει να αρθεί το εμπάργκο στην εξαγωγή όπλων που επιβλήθηκε στην Τουρκία το 2019 μετά την τουρκική εισβολή στη Συρία, τον Οκτώβριο του 2019.